مشکلات مهمتری در پخش فیلم هست
یکی از پخش کنندگان با بیان اینکه “در حوزه اکران فیلم، مسایل بسیار مهمتری نسبت به مشخص کردن سقف درصد پورسانت دفاتر پخش وجود دارد” گفت: ما توقع داشتیم در اولین خروجی جلسه شورای اکران به موضوعات اصلی‌تری در سینمای کشور توجه می‌شد!
در پی نخستین جلسه شورای اکران آثار سینمایی که مقرر شد ازین پس سقف درصد پورسانت دفاتر پخش فیلم بابت اکران در سینماهای سراسر کشور هفت درصد محاسبه شود، حبیب اسماعیلی در گفت‌وگو با ایسنا درباره ارزیابی‌اش از تصمیم جدید شورای اکران بیان کرد: ما اکنون در شرایطی به سر می‌بریم که در حوزه پخش و اکران مشکلات بسیاری داریم و چند سالی است هرچه جلو می‌رویم این وضعیت سخت‌تر هم می‌شود و تا جایی پیش رفته‌ایم که برای تعدادی از دفاتر، اکران فیلم کار بسیار سختی شده و عملاً از گردانه اکران خارج شده‌اند.
او ادامه داد: مشکل اصلی انحصار است. اکنون انحصار کاری کرده که به جز چند دفتر بقیه نتوانند فعالیت کنند. بنابر این یک مسئله خود سرگروه‌ها و دفاتر پخش هستند که از سال گذشته سازمان سینمایی عنوان کرده بود که قصد دارد این موضوع را حل کند.
این پخش‌کننده با انتقاد از تصمیم شورای اکران به کم کردن سهم دفاترپخش به عنوان خروجی اولین جلسه‌شان نیز گفت: اکنون شورای اکران به عنوان اولین خروجی‌اش در سال جدید به موضوع کم کردن سهم پخش‌کنندگان پرداخته ولی توقع ما این است که به مسائل مهمتری توجه می‌شد. انگار هیچ مشکلی در این سیستم وجود نداشته و تنها مساله سهم پخش‌کننده از فروش فیلم بوده! نکته دیگر این است که کلیه دفاتر پخش معمولاً خودشان تهیه‌کننده هم هستند. این در حالی است که اگر آیین‌نامه‌ای مدون و شرایطی به وجود بیاید تا به طور مثال خود تهیه کننده بتواند فیلمش را اکران کند، هفت درصد که هیچ، همه سهم فروش به خودش برسد.
این تهیه‌کننده با بیان اینکه امکان کنترل تمام قراردادها وجود ندارد، گفت: همانطور که نتوانستند دستمزدهای بازیگران، عوامل فیلم و فروش آثار را در سینما کنترل کنند این تصمیم جدید هم شدنی به نظر نمی‌رسد و نمی‌تواند کار خاصی از پیش ببرد. در نهایت اتفاقی که می‌افتد این است که اگر پخش کننده‌ای ببیند با اکران فیلمی دخل و خرجش جور نمی‌شود آن را قبول نخواهد کرد و در این شرایط بیشترین ضربه را فیلم‌های ارزشی و متوسط که گیشه‌ای نیستند، خواهند خورد.
حبیب اسماعیلی در پایان صحبت‌های خود با تاکید بر اینکه باید تصمیمات در جهت تلاش برای اکران فیلمها باشد و نه سخت‌تر کردن شرایط خاطرنشان کرد: لازم بود برای این تصمیمِ شورای اکران، کارشناسی درستی انجام شود. ضمن اینکه نماینده انجمن پخش‌کنندگان در این جلسه بوده و باید به دیگر اعضا توضیحاتی را می‌داد یا اینکه پیش از مطرح شدن این موضوع در شورای اکران در جلسات شورای مرکزی پخش کنندگان درباره آن تصمیم گیری می‌شد تا دلایل، معایب و مزایای آن مشخص شود. در آخر باید گفت که همه این حرف‌ها و تصمیمات میتواند موضوعاتی قابل بررسی باشند به شرط آنکه در قدم اول شرایط اکران برای فیلم ها قانونمندتر و آسان‌تر شود.
اجرای این تصمیم برای دفاتر پخش تنها ضرر و زیان است!
داریوش بابائیان نیز درباره شرایط دفاتر پخش فیلم گفت: این ۱۰ درصد مصوبه شاید بیش از ۳۰ سال است و باید با تورم این مقدار بیشتر هم می‌شد با این حال چون آمار فروش فیلمها هم بالاتر رفته است این مابه التفاوت تا حدودی جبران می‌شد. البته صاحب اثری که میخواهد پخش فیلمش را به دفتری بسپارد، ممکن است خودش از شرکای همان پخش باشد در عین حال ممکن است فیلمی هم خارج از این حالت قرار بگیرد.
وی عنوان کرد: مساله اصلی متناسب نبودن مقدار عرضه و تقاضا است. ما اکنون با شرایطی مواجهیم که دفاتر مسئولیت پخش برخی از فیلمها را قبول نمی‌کنند. حتی تهیه کننده حاضر است تا ۲۰، ۲۵ درصد هم بدهد که یک دفتر پخش اکران فیلمش را برعهده بگیرد. در مقابل، زمان‌هایی هم وجود دارد که فیلمی خودش پتانسیل خوبی دارد و اگر ما کنار خیابان هم بایستیم خود سینماها متقاضی نمایش آن هستند.
این پخش کننده در پایان اظهار کرد: اکنون هزینه‌های پخش بسیار بالا رفته است، بنابر این کاهش سهمشان تصمیم عقلانی‌ای نبوده است. از طرف دیگر باید این تصمیم در شورای مرکزی انجمن پخش کنندگان انجام می‌گرفت نه شورای اکران.به نظر من بهترین کار هم این بود که قدر و سهم‌ها به صورت تصاعدی محاسبه و کارشناسی شوند و هفت درصد برای دفاتر پخش تنها ضرر و زیان است و با این حساب یک دفتر حتی نمی‌تواند هزینه کارمندان و پرسنل خود را بپردازد.
