«تیم ب» ترامپ؛ تله است یا ابزار؟
دونالد ترامپ، جمهوری خواه است اما جنگ سالار نیست؛ در عوض، تاجر است و شاید به همین دلیل هزینه های چالش های امنیتی بر منافع اقتصادی را درک می کند با این حال چرا جنگ طلبان را در راس تیم امنیتی خود گمارده است؟
برخی ناظران سیاسی بر این باورند که با وجود تمایل تیم ضدایرانی و تندرو آمریکا در حوزه سیاست خارجی، خود شخص ترامپ علاقه‌ای به جنگ ندارد.
محمدجواد ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در سفر اخیرش به نیویورک، در اندیشکده «انجمن آسیایی» و همچنین گفت وگو با رسانه های مختلف، «جان بولتون» مشاور امنیت ملی ترامپ، «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی، «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی و «محمد بن زاید» ولیعهد ابوظبی و معاون فرمانده کل نیروهای مسلح امارات متحده عربی را «تیم ب» و تحریک کننده دونالد ترامپ نامید.
به گفته ظریف، تیم ب می خواهد ترامپ را برخلاف وعده های انتخاباتی او، به سوی یک درگیری بکشاند.
از این دیدگاه، ترامپ علاقه ای به جنگ ندارد اما تاثیر اطرافیان او می تواند وی را در جنگ یا درگیری ناخواسته ای وارد کند و چنین خطری دور نیست.
اما اگر ترامپ، گرایش این تیم جنگ طلب به ویژه شخص بولتون را نمی پسندد چه عاملی او را به نگه داشتن بولتون و جنگ افروزان تیم امنیت ملی آمریکا، تشویق و ترغیب می کند؟
عضو ارشد اندیشکده شورای آتلانتیک معتقد است، دونالد ترامپ تاجری است که با ابزار فشار به ایران برای پیشبرد اهداف خود در داخل و خارج سود می برد و نیز درصد جلب حمایت نو محافظه کاران و یهودیان طرفدار اسراییل در آمریکا و نیز اسراییل، عربستان و امارات است. به گفته «باربارا اسلاوین» در گفت وگو با ایرنا، ترامپ با ابزار فشار بر ایران تجارت می کند.
اسلاوین درباره تاثیر تیم ب بر ترامپ تصریح می کند: ترامپ به دنبال جنگ نیست، اما با فشار به ایران در داخل، رای جمع می کند.
اشاره عضو اندیشکده شورای آتلانتیک به استفاده ابزاری ترامپ از لحن جنگ طلبانه تیم ب نیست بلکه از نظر او این بولتون است که ابتکار عمل را در دست دارد، زیرا اسلاوین بر این باور است که «جان بولتون، سیاستمداری مکار و زرنگ است که خوب می داند چگونه با ترامپ همراه شود.بولتون برخلاف پیشینان خود همچون ‘مک مستر’، ترامپ را به چالش نمی کشد و او را عصبانی نمی کند. مک مستر بارها جلوی ترامپ ایستاده بود اما بولتون این کار را نمی کند و در مقابل برنامه های او را در سطح اداری به پیش می برد. وی به شدت دیدگاه ضد ایرانی دارد و متاسفانه می داند، چگونه با ترامپ کنار بیاید.»
اسلاوین نقش اصلی را به زیرکی بولتون و بازی تاثیرگذار او بر ترامپ می دهد اما به نظر نمی رسد موضوع به این سادگی باشد.
این موضوع که ترامپ علاقه ای به جنگ ندارد نمی تواند به معنای آن باشد که جان بولتون توانسته است ترامپ را اغوا کند یا او را در راستای جنگ سوق دهد یا اینکه تیم ب، قلاده اش را شکسته یا زنجیر بریده است و ترامپ را به دنبال خود می کشاند بلکه بالعکس؛ می توان یک فرض مقابل را هم در نظر گرفت. رفتار تیم ب برای شخص ترامپ غافلگیر کننده نیست و این واقعیت از صحبت های روز اول او خطاب به بولتون (نمی گذارم جنگ با ایران را آغاز کنی) کاملا آشکار بود.
تارنمای دیلی بیست نوشت: زمانی که بولتون وارد کاخ سفید شد، ترامپ شوخ و خندان با این پیام رُک و راست از او استقبال کرد: می دانم که در شغل گذشته ات دنبال راه انداختن دو جنگ بودی. نمی گذارم جنگ با ایران را آغاز کنی.
ترامپ می خواهد بگوید مهار همه امور را در دست دارد؛ حتی زنجیر و بند بولتون و نتانیاهو را. پیام ویژه به ایران هم از همین درک ناشی می شود. در واقع ترامپ خطاب به ایران می گوید که ریسمان جنگ طلبان و براندازان را سفت گرفته است تا حمله ای را تدارک نبینند اما همچنان منتظر پاسخ تهران درباره مذاکره دوباره می ماند با این امید که این بار به شیوه تعامل با کره شمالی، دشمنی دیگر را پای میز گفت وگو بکشاند و با این هدف که دستاوردی دیگر را به دست آورد و از این برگه در فضای سیاسی داخل آمریکا استفاده کند.
تعبیر دیگر این عبارت که «نمی گذارم جنگ با ایران را آغاز کنی» آن است که ترامپ از ابتدا می دانست بولتون کیست و تا چه اندازه جنگ طلب است و نیز به این موضوع آگاه بود که بولتون را برای چه می خواهد.
از این منظر، برخی ناظران نقش ترامپ را پررنگ تر از آن چیزی می بینند که در رسانه ها دیده می شود.
