تحریم های ترامپ، ایران و ترکیه را بزودی از هم دور می کند؟

روزنامه الخلیج الجدید چاپ قطر نوشت: روی کاغذ، وقتی مساله مربوط به انرژی باشد، ترکیه و ایران باید دو شریک طبیعی محسوب شوند. از سویی، ترکیه تقاضای زیادی در زمینه نفت و گاز دارد و تا حد زیادی در این زمینه وابسته به واردات است و از سوی دیگر، ایران ذخایر هیدروکربنات فراوانی داشته و دارای رتبه چهارم در بین تولید کنندگان نفت در جهان و رتبه دوم در زمینه ذخایر گازی است. اما در واقع امر، مسائل پیچیده تر به نظر می رسد؛ چرا که روابط مربوط به عرصه انرژی بین دو کشور، خالی از چالش نیست و مهمترین این چالشها، تحریمهای آمریکا علیه ایران و نزاع ها در این خصوص است.

به گزارش انتخاب؛ در ادامه این مطلب آمده است: در حال حاضر، ایران یکی از بزرگترین صادر کنندگان نفت و گاز به ترکیه است. اما اعمال تحریمهای آمریکا علیه ایران در اکتبر 2018، یک مانع بزرگ در برابر توسعه روابط ترکیه و ایران است.

علاوه بر اینکه قیمت گاز ایران نسبت به دو رقیب آن، آذربایجان و روسیه، بیشتر است و در صورتی که این کشور بخواهد سهم خود در بازار انرژی در ترکیه را حفظ کند، به ناچار باید در قیمت گاز خود تجدید نظری نماید.

یکی از فرصتهای محتملی که برای تقویت همکاری بین دو کشور وجود دارد، در تمایل ترکیه برای تبدیل شدن به یک مرکز منطقه ای انرژی، از طریق گسترش خطوط لوله ها در این کشور، نمود می یابد، تا به این شکل، ترکیه به عنوان مسیر عبور انرژی بین دولتهای غنی از نفت و گاز در اسیای میانه، شرق و دولتهای مصرف کننده در اروپا محسوب شده و بازار انرژی به روی آن گشوده شود. دست یابی به این هدف ممکن است و واردات انرژی از ایران، می تواند به تحقق آن کمک کند.

در راستای هدف گسترده ترکیه برای تبدیل شدن به مرکز منطقه ای انرژی، این کشور به دنبال تنوع بخشیدن به منابعی است که واردات نفت و گاز خود را از انها انجام می دهد؛ تا این اقدام، یک بخش اساسی از سیاست انرژی انکارا باشد.

اکنون، ترکیه در حال برنامه ریزی برای واردات گاز طبیعی بیشتری از طریق خطوط لوله گازی خود در دریاست که از روسیه تا ترکیه امتداد دارد.

از جنبه نظری، ایران می تواند در این میان نقش پر رنگ تری ایفا کند. اما افزایش حجم صادرات گاز ایران برای فروش ان به دولتهای دیگر، آسان نخواهد بود. ایران به یک تکنولوژی و حمایت مالی خارجی برای افزایش تولید خود نیاز دارد؛ اما تحریمهای آمریکا، مانع بزرگی بر سر راه آن است. همچنین، ایران به یک چارچوب قانونی نیاز دارد که به جذب سرمایه های خارجی کمک کند و بدون شرکتهای خارجی انرژی و سرمایه خارجی، ایران هرگز قادر به تولید نفت و گاز بیشتری نیست.

با وجود نزدیکی بین ایران و ترکیه بعنوان تولید کننده و مصرف کننده، موانع بزرگی برای تقویت همکاری در زمینه انرژی در برابر این دو وجود دارد. در صورتی که بتوانند بر چالش های مربوط به تحریمهای آمریکا و افزایش قیمت غلبه کرده و از فرصت ترکیه برای تبدیل شدن به مرکز انرژی در منطقه، استفاده کنند، هر دو کشور می توانند از شراکت طبیعی شان بیشترین بهره را ببرند.