اسفند هم تمام شد، آیا خواب زمستانی نمایندگان مجلس هم تمام می شود؟
هر روز یک کالای جدید نایاب و گران می شود و مردم غیر از صف کشیدن برای خرید آن راهی ندارند. مسئولان امر غیر از گردن هم اندازی مشکل کاری نمی کنند و مجلس محترم نیز گویی در خواب است!
مملکت را گرانی اما مجلس محترم را خواب برده است. انگار نه انگار که آقایان وظایف نظارتی هم دارند! سرشان به بودجه و مسائل سیاسی گرم است و فراموش کرده اند که به عنوان نماینده ملت به آن کرسی ها سبز تکیه زده و وظیفه دارند مهم ترین مشکل مردم یعنی گرانی و سختی های معیشتی را پیگیری کنند. کار از گوشت و مرغ گذشته و شاهد صف های طولانی برای خرید شکر هستیم اما وکلای مردم عین خیالشان نیست!
هر چند گاهی صدای یک نماینده در می آید و در نطق یا تذکری به موضوع گرانی، فساد اقتصادی گسترده یا … گریز می زند اما همین و بس! خبری از پیگیری های سازمان یافته، جلسات فوق العاده و … نیست. کاش فقط سکوت بود؛ همین نمایندگان بعضا با اظهاراتی نه چندان سنجیده نمک روی زخم مردم میپاشند. مثلا همین حسن لطفی نماینده رزن که گفته است « به نظر می‌رسد که قبل از اینکه دولت و دستگاه‌های نظارتی به وظیفه قانونی خود در قبال کنترل بازار و نظارت بر قیمت‌های اجناس اقدام کنند، باید فرهنگ مردم در خصوص نوع رفتارشان نسبت به تلاطم‌های بازار ارتقاء پیدا کند.»
تعجب آنجا است که همین نمایندگان در موضوعات ساده تر خیلی زود کمر به سوال و استیضاح وزیر می بندند. هنوز خیلی نگذشته و فراموش هم نشده است که بعد از کلی انتقاد از وزیر پیشین صنعت و معدن او را با رای بالاتر و قاطع تر به وزارت کار فرستادند. حال که به گفته بسیاری از آقایان مسئول ریشه گرانی ها در ضعف نظام توزیع است اما هیچ کس سراغ وزیر صنعت ، معدن و تجارت را نمی گیرد!
به نوشته نامه نیوز،مگر نه اینکه رئیس کل بانک مرکزی در آخرین توضیحات اینستاگرامی خود از تمرکز بر تامین کالاهای اساسی و دارو گفت و تاکید کرد که « موانع و اشکالات سیستم توزیع موجب شده که علیرغم تاثیر اولیه ارز ۴۲۰۰ تومانی کالاهای اساسی در کنترل تاثیر شوک طرف عرضه، معایب آن به تدریج آشکار گشته و با افزایش قیمت آن‌ها در بازار، ضمن ایجاد رانت، موجب افزایش سطح عمومی قیمت‌ها شده است» پس چرا مجلس محترم به وظیفه نظارتی خود عمل نکرده و آقای رحمانی را به عنوان وزیر صنعت،معدن و تجارت فرا نمی خواند.؟!
فرض کنیم که آقایان در بهارستان نشنیدند که همتی گفت: « اختصاص ارز ترجیحی به کالاهای اساسی به علّت طبیعت بازار در اقتصاد و ضعف سیستم توزیع و نظارت نتوانسته در میان مدت از افزایش قیمت آن‌ها جلوگیری کند » اما آیا از تکذیب افزایش قیمت سایپا هم مطلع نشدند. از افزایش 70 درصدی قیمت شکر و نایاب شدن آن چطور؟! مگر می شود که همه این ها را ببینند، بدانند و ساکت بمانند؟! قطعا از وضعیت موجود خبر دارد. شاهد آنکه مرکز پژوهش های مجلس گزارش خود درباره گرانی های اخیر محرمانه به مسئولان کشور ارائه کرده است. کاظم جلالی رئیس این مرکز خود اعلام کرد که « ما در کشورمان حدود ۹۷۰ هزار تن گوشت قرمز مصرف داریم که از این میزان حدود ۷۰۰ هزار تن تولید داخلی است یعنی ما باید حدود ۲۷۰ هزار تن واردات داشته باشیم که بعد از افزایش قیمت ارز شاهد افزایش قیمت گوشت قرمز هم بودیم. با افزایش قیمت ارز تعداد زیادی از دام‌های ما خریداری شدند که به دلیل کم بودن نظارتها از کشور خارج شده‌اند. اخیر گفته شده که ۵۰۰ هزار رأس گوسفند زنده وارد کشور می‌کنند که اینها همه تلاش‌های وزارت کشاورزی برای حل مشکل است.»
به گفته او، گزارشاتی به مقامات مسئول درباره دلایل گرانی‌های اخیر ارائه شده است . بخش زیادی از این گزارش‌ها طبقه‌بندی و محرمانه بوده که به مجلس و مسئولان کشور ارائه شده ست. سوال اینجا است که چرا محرمانه؟ مردمی که دستشان زیر سنگ این گرانی ها مانده چرا نامحرم محسوب می شوند؟! نتیجه آن چند جلسه غیر علنی که گفتند برای بررسی گرانی ها تشکیل شده چه شد؟! ثمره این گزارش ها محرمانه و جلسات غیرعلنی چیست که نه به اطلاع مردم می رسد و نه نقشی در کنترل وضعیت موجود دارد؟
بهتر نیست وکلای مردم از خواب بیدار شده و با اقدامات کمتر نمایشی در راستای انجام وظایف نظارتی خود گام برداشته و دولت محترم را نیز به پاسخگویی وادارند؟
