اعتراضات فرانسه فراتر از مالیات بر سوخت است
«استفن لندمن» با بیان اینکه تغییر در خانه شروع می شود گفت: فعالان در فرانسه دوباره فرصتی برای تغییر تاریخی دارند و فقط با مقاومت متعهدانه، می توانند به عدالت اجتماعی برسند.
معترضین فرانسوی همچنان به اعتراضات خیابانی گسترده خود علیه سیاستهای اقتصادی و اجتماعی حاکم بر کاخ الیزه ادامه می دهند و «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور جوان فرانسه تا کنون سه بار در مقابل معترضین عقب نشینی کرده است.
او در گام اول افزاش مالیات بر سوخت را به صورت موقت تعلیق کرد، سپس در گام بعدی به صورت کامل آن را از بین برد و از ردیف بودجه سال آینده فرانسه حذف کرد. در گام سوم نیز ماکرون وعده داد مالیات بر در آمد بازنشستگانی که تا ۲ هزار یورو در ماه مستمری دارند را حذف کرده و حداقل حقوق را افزایش دهد.
با این حال جلیقه زردها این اصلاحات را ناکافی دانسته و بر استمرار اعتراضات خود تاکید دارند. به راستی چه اتفاقی در فرانسه رخ داده است؟
جهت پاسخ به این سوال مهر گفتگویی با «استفن لندمن» نظریه پرداز آمریکایی و دانش آموخته دانشگاه هاروارد انجام داده که در ادامه می آید.
*دلایل اصلی اعتراضات فرانسه موسوم به جلیقه زردها چیست و تا چه میزان سیاستهای نئولیبرالی «امانوئل ماکرون» در این زمینه موثر است؟
بی عدالتی اجتماعی شدید نئولیبرال تحت حمایت دولت، علت اصلی تظاهرات جلیقه زردها در فرانسه است – مالیات غیر قابل قبول بالای سوخت بخش نمادین این موضوع مهم است. فعالان فرانسوی خواهان آزادی و برابری هستند نه یک ژست سیاسی بی معنی که آنها آن را رد می کنند.
رهبران اعتراضی قصد دارند بر دولت ماکرون اعمال فشار کنند. تقاضاها فراتر از بحث مالیات بالای سوخت است. خشم عمومی در سراسر فرانسه در مورد بی عدالتی اجتماعی است. اعتراضات جلیقه زرد در اواسط ماه نوامبر برای بهبود استانداردهای زندگی، پایان دادن به ریاضت اقتصادی، شفافیت دولت و پاسخگویی به مردم عادی، همراه با خواستار استعفای ماکرون و دولت غیرمردمی او آغاز شد. رضایت عمومی او از ۶۲ درصد پس از انتخابات به ۲۳ درصد کاهش یافته است.
* اعتراضات فرانسه نوعی اعتراض به سیاستهای نئولیبرالی اتحادیه اروپا که به اعضای عضو دیکته می شود نیز محسوب می شود. با توجه به این موضوع اینده اتحادیه اروپا را چگونه ارزیابی می کنید ؟
مقاومت در برابر استبداد یک حق جهانی است، نافرمانی مدنی یک راه حیاتی برای جلب توجه طبقه حاکمه، هنگامی که روش های دیگر شکست می خورد است. عناصری که در قدرت هستند، تقریبا هیچ وقت کاری انجام نمی دهند مگر آنکه مجبور شوند.
افراد عادی در آمریکا، فرانسه، کشورهای دیگر اتحادیه اروپا و دیگر نقاط جهان استثمار می شوند. مقاومت پایدار برای تغییر انقلابی تنها گزینه قابل قبول است. صدها هزار نفر در فرانسه در اعتراضات جلیقه زردها مشارکت داشته و مبارزه طبقاتی در جاهای دیگر اروپا ادامه دارد. درخواست برای استعفای ماکرون در فرانسه در حال افزایش است و شعارهایی چون «نه به رئیس جمهور ثروتمندان» در خیابان های پاریس شنیده می شود.
نظرسنجی ها حاکی از حمایت عمومی مردم از اعتراضات بدون هیچ نشانه ای از فروکش شدن اعتراضات است. صدها نفر از افرادی که دستگیر شده اند خواستار مقاومت در برابر بی عدالتی های اجتماعی شده اند.
دانشجویان و تمامی اقشار به اعتراضات علیه ماکرون پیوسته اند. تظاهرات در فرانسه بزرگتر و گسترده تر از تظاهرات ماه مه و ژوئن ۱۹۶۸ است. فعالان در فرانسه دوباره فرصتی برای تغییر تاریخی دارند – فقط با مقاومت متعهدانه، می توانند به عدالت اجتماعی برسند. تغییر رژیم در خانه شروع می شود. مردم قدرت دارند زمانی که از آن جهت به چالش کشیدن قدرت حاکمه استفاده می کنند .
فعالیت مردم قدرتمند است هنگامی که به صورت جمعی باشد، حاکمان را به مبارزه بطلبد و خواهان تغییر وضع موجود باشد. سختی ها مردم را به اقدام جمعی هدایت می کند. اینکه آیا تظاهرات در فرانسه یک لحظه تعیین کننده خواهد بود یا آنها دستاوردی جز دستیابی به وعده های خالی نخواهد داشت هنوز مشخص نیست و جواب این سوالات را زمان خواهد داد.
*اعتراضات فرانسه به کشورهایی چون هلند و بلژیک نیز تسری یافته است. آیا این موج اعتراضی می تواند عمده کشورهای اروپایی را تحت تاثیر خود قرار دهد؟
بله، نابرابری اجتماعی در آمریکا، بریتانیا، فرانسه و دیگر کشورهای غربی نهادینه شده است. رژیم های حکومتی این کشورها ثروت، قدرت و امتیازات شخصی را بر حقوق بشر بنیادی، نیازها و شایستگی های عمومی ترجیح می دهند.
مردم عادی برای رسیدن به آن تلاش می کنند اما شرایط بدتر شده و بهبود نمی یابد. آمریکا، کشورهای عضو اتحادیه اروپا و کانادا به علت عدم پرداخت دستمزدها جهت کنترل تورم، کاهش امتیازات مهم، کاهش هزینه های اجتماعی، افزایش خصوصی سازی منابع دولتی، کاهش هزینه ها، کاهش مالیات برای شرکت ها و نخبگان غول پیکر، همراه با سرکوب شدید علیه مقاومت کنندگان به کشورهای جهان سوم تبدیل شده اند.
میلیون ها نفراز مردم در این کشورها از فقر، بیکاری، بی کفایتی، بی خانمانی، گرسنگی و ناامیدی رنج می برند. رهبران غربی نسبت به آنچه که برای مردم عادی مهم است بی تفاوت هستند. اولویت های امپریالیسم اهمیت دارد. بنابراین ثروت بین بانکداران، سایر شرکت ها و نخبگان فوق العاده غنی بازتوزیع می شود.
*برخی معتقدند که روسیه در این اعتراضات نقش دارد. نظر شما چیست؟
مسکو توسط ایالات متحده امریکا، انگلستان و سایر کشورهای غربی بدون ارائه هیچ گونه شواهدی متهم شده است. اتهامات و ادعاهای بدون شواهد بی اساس هستند. هیچ چیزی نشان نمی دهد که کرملین از اعتراضات جلیقه زردها در فرانسه حمایت کرده باشد. رئیس جمهور فرانسه، مانند همتایان غربی او در جنگ عدالت اجتماعی قرار دارد.
سخنگوی کرملین، ادعاهای دخالت روسیه در اعتراضات جلیقه زردها را ادعاهای دروغین و بی اساس نامید. وی گفته است که روسیه این مسائل را جزو امور داخلی فرانسه می داند. ما هرگز در امور داخلی کشورهای دیگر، از جمله فرانسه، دخالت نکرده ایم.
در واقع این اتهامات دروغی بزرگ است که توسط غرب علیه روسیه و دشمنان امریکا مورد استفاده قرار می گیرد. روسیه باید بداند که عدم توانایی واکنش شدید به اقدامات خصمانه توسط ایالات متحده آمریکا، انگلستان و سایر کشورها نشان دهنده ضعف و نه قدرت است.
هیچ کشوری نباید اجازه دهد کشورهای دیگر از آن سوء استفاده کنند. اگر مسکو نتواند در مقابل این اتهامات واکنش مناسبی داشته باشد در واقع به منافع خود آسیب می زند.
