هشت خودرو بازار جهانی با بیشترین تنوع پیشرانه

در دهه‌های گذشته و به‌دلیل نبود پیشرفت لازم در صنعت خودروسازی، یک مدل خودرو با چند نوع پیشرانه و قدرت‌های مختلف عرضه می‌شد.

در صنعت خودروسازی مدرن، بیشتر شرکت‌ها در مدل‌های مختلف تولیدی خود از دو یا سه نوع پیشرانه‌ی متفاوت استفاده می‌کنند. این تفاوت ممکن است در حجم، تعداد سیلندرها، فناوری‌های خاص شرکت، آرایش سیلندرها و … باشد که حاصل آن چند نوع مدل و تیپ مختلف از یک خودرو با قدرت و گشتاور مشخص است.

این موضوع در برخی خودروها کاملا متفاوت می‌شود. برای مثال در مدل‌های اسپرت و سوپراسپرت، تنظیمات مختلف پیشرانه و سیستم انتقال قدرت اجازه می‌دهد راننده با فشردن یک کلید، قدرت خروجی پیشرانه را تغییر دهد و به تولید تیپ مختلف با پیشرانه‌ی کوچک‌تر یا بزرگ‌تر و قدرت کمتر یا بیشتر نیازی نباشد. بااین‌حال در‌مقایسه‌با چند دهه‌ی پیش، تعداد پیشرانه‌های یک مدل خودرو بسیار کاهش پیدا کرده است. برای نمونه، جدیدترین نسل از سری 3 بی‌ام‌و ابتدا فقط با یک پیشرانه‌ی چهار سیلندر دولیتری توربوشارژ (۲۵۵ اسب‌بخار قدرت و ۴۰۰ نیوتن‌متر گشتاور) عرضه می‌شود و چند ماه بعد از عرضه‌ی اولیه، نمونه‌ی سه‌لیتری در قالب تیپ‌های M340i و M340i xDrive به بازار خواهد رفت.

در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰، این روش کاملا متفاوت بود و بیشتر خودروها با چند نمونه پیشرانه و حجم‌های متفاوت عرضه می‌شدند. دلیل اصلی این امر، نبود پیشرفت لازم در نرم‌افزار کامپیوتر خودرو و امکان تنظیمات اختصاصی برای قدرت‌های خروجی متنوع بود. درواقع، برای تولید یک مدل خودرو با قدرت بیشتر، تنها راه استفاده از پیشرانه‌ی بزرگ‌تر بود. با پیشرفت فناوری و مهندسی خودرو، امروز می‌توان با تغییر کد ECU قدرت بیشتری از پیشرانه گرفت. البته بدون ارتقا دیگر قطعات، باید خطر استهلاک بیشتر را هم قبول کرد.

در این مقاله، به چند دهه‌ی پیش صنعت خودروسازی بازمی‌گردیم و خودروهایی را معرفی می‌کنیم که با بیشترین تنوع پیشرانه عرضه شدند. شایان ذکر است در این فهرست کوتاه، دو مدل خودرو جدید هم وجود دارد. البته باید تأکید کرد که این فهرست کامل و جامع نیست و تعداد مدل‌‌های قدیمی با پیشرانه‌های متفاوت بسیار بیشتر است.
نسل سوم کادیلاک CTS

محصول سال ۲۰۱۴
۵ پیشرانه‌ی مختلف با حجم‌های ۲ تا ۶.۲ لیتر

عرضه‌ی یک مدل خودرو با پنج نوع پیشرانه چندان هم تعجب‌آور نیست. ویژگی درخورتوجه کادیلاک CTS وجود پنج پیشرانه با قدرت‌های بسیار متفاوت است. سدان لوکس CTS در چند تیپ شامل چهار سیلندر ۲ لیتر توربوشارژ با قدرت ۲۷۲ اسب‌بخار و نمونه‌های ۳.۶لیتری تنفس طبیعی و تویین‌ توربوشارژ V6 تا قدرتمندترین مدل مجهز به پیشرانه‌ی هشت سیلندر Vشکل ۶.۲لیتری سوپرشارژ شورولت کوروت Z06 با قدرت ۶۴۰ اسب‌بخار عرضه شده است. به‌طور کلی باتوجه‌به قیمت، می‌توان یک دستگاه کادیلاک CTS با قدرت‌های کمتر از ۳۰۰، ۳۰۰ تا ۴۰۰، ۴۰۰ تا ۵۰۰ و بالای ۶۰۰ اسب‌بخار خرید.
نسل دوم فولکس واگن گلف

محصول سال ۱۹۸۳
۸ پیشرانه‌ی مختلف با حجم‌های ۱ تا ۲ لیتر

نسل دوم فولکس واگن گلف سکوی پرتاپ این هاچ‌بک آلمانی به شهرت جهانی بود تا افسانه‌ی گلف کلاسیک جاودانه شود. گلف سال ۱۹۸۳ با داشتن ویژگی‌هایی مثل استهلاک کم، مقاومت زیاد، مصرف سوخت مناسب و کاربردی‌بودن ۶میلیون و ۳۰۰هزار مشتری پیدا کرد. نسل دوم گلف از هشت نمونه‌ی پیشرانه‌‌ی چهار سیلندر با حجم‌های مختلف ۱، ۱.۳، ۱.۶، ۱.۸ و ۲ لیتر در سه نوع بنزینی و دیزل و توربودیزل استفاده می‌کرد. علاوه‌براین، نمونه‌ای آزمایشی با موتور برقی هم از این هاچ‌بک خاطره‌انگیز تولید شده که در این فهرست به‌حساب نیامده است.
نسل پنجم بیوک سنچری

محصول سال ۱۹۸۲
۸ پیشرانه‌ی مختلف با حجم‌های ۲.۲ تا ۴.۳ لیتر

مدل سنچری (Century) خودروساز آمریکایی بیوک اولین‌بار در نسل پنجم خود، براساس پلتفرم A جنرال موتورز با سیستم محور جلو در قالب سدان و کوپه و استیشن عرضه شد. بیوک سنچری که در سال ۱۹۹۲ فیس‌لیفت شد، در مدل‌های مختلف هر سال با پیشرانه‌های متنوع چهار سیلندر خطی ۲.۲ و ۲.۵ لیتر و نمونه‌های شش سیلندر Vشکل ۲.۸، ۳، ۳.۱، ۳.۳، ۳.۸ و ۴.۳ لیتر تولید شده است. براساس استانداردهای امروز، قدرت پیشرانه‌های متنوع سنچری اصلا درخورتوجه نبود. درواقع، قدرتمندترین مدل با پیشرانه‌ی V6 فقط ۱۶۰ اسب‌بخار قدرت دراختیار داشت. در سال ۱۹۹۷، نسل ششم و آخر بیوک سنچری عرضه شد و تولید آن را تا سال ۲۰۰۵ ادامه یافت.
نسل نهم شورولت ایمپالا

محصول سال ۲۰۰۶
۸ پیشرانه‌ی مختلف با حجم‌های ۳.۵ تا ۵.۳ لیتر

ایمپالا (Impala) یکی از مدل‌های تولیدی قدیمی‌ شورولت است که سال ۲۰۱۹، به‌دلیل تمرکز بیشتر این خودروساز آمریکایی روی شاسی‌بلند و کراس‌اور و وانت پیکاپ به تاریخ خواهد پیوست. نسل نهم شورولت ایمپالا از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۶ تولید و در مدل‌های مختلف، با هشت نوع پیشرانه‌ی شش سیلندر Vشکل (دو نمونه‌ی ۳.۵لیتری و یک نمونه‌ی ۳.۶لیتری و چهار نمونه‌ی ۳.۹لیتری) و یک نوع هشت سیلندر Vشکل ۵.۳لیتری LS4 عرضه شد. تمام این پیشرانه‌ها بنزینی و در مدل‌های مختلف با سه نوع جعبه‌دنده‌ی خودکار شامل دو نمونه‌ی چهارسرعته و یک نمونه‌ی شش‌سرعته همراه بودند.
فورد سیرا

محصول سال ۱۹۸۲
۱۵ پیشرانه‌ی مختلف با حجم‌های ۱.۳ تا ۲.۹ لیتر

سیرا (Sierra) مدل متوسط و بزرگ فورد محصول دهه‌ی ۱۹۸۰ بود که تا سال ۱۹۹۳ و دو فیس‌لیفت ۱۹۸۷ و ۱۹۹۰ تولید شد. سیرا که با مدل موندئو (Mondeo) جایگزین شد، نماینده‌ی فورد برای رقابت با محصولات اروپایی محسوب می‌شد. فورد سیرا در طول یازده سال عمر خود در مدل‌های مختلف ۱.۳ لیتر بنزینی تا ۲.۳ لیتر دیزل عرضه و درمجموع پانزده پیشرانه، نُه‌ نمونه با حجم متفاوت شامل چهار نوع شش سیلندر Vشکل ۲، ۲.۳، ۲.۸ و ۲.۹ لیتر با قدرت‌های ۵۹ تا ۱۵۰ اسب‌بخار تولید شدند.
نسل هشتم مزدا فامیلیا / 323

محصول سال ۱۹۹۸
۱۵ پیشرانه‌ی مختلف با حجم‌های ۱.۳ تا ۲ لیتر

نسل هشتم و آخر سدان و هاچ‌بک کامپکت و اقتصادی مزدا فامیلیا که در کشورهای مختلف با نام‌های 323 و Protegé عرضه شده است، از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۳ تولید شد. بازار مزدا 323 بسیار وسیع بود؛ بنابراین، مدل‌های مختلف با پیشرانه‌های ۱.۳، ۱.۵، ۱.۶، ۱.۸ و ۲لیتری (توربوشارژ) دردسترس بودند. در ایران، نمونه‌های مونتاژ گروه بهمن مزدا 323 به پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتر تنفس طبیعی و جعبه‌دنده‌ی دستی و خودکار مجهز بودند.
مرسدس بنز 190

محصول سال ۱۹۸۲
۲۰ پیشرانه‌ی مختلف با حجم‌های ۱.۸ تا ۳.۲ لیتر

مرسدس بنز W201، اولین سدان کامکپت لوکس این خودروساز آلمانی، از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۳ در مدل‌های مختلف با کد 190 تولید شد. W201 که سپس جایگزین C کلاس شد، ابتدا از کاربراتور استفاده می‌کرد؛ اما در مدل‌های بعدی متخصصان مرسدس انژکتور را انتخاب کردند. مجموعه‌ی بیست پیشرانه‌ی مرسدس بنز W201 در یک نمونه‌‌ با حجم‌های متفاوت خلاصه می‌شود. این سدان آلمانی یکی از اولین خودروهای تولید انبوه بود که با انواع مختلف پیشرانه‌های دیزل شامل چهارسیلندرهای ۲ و ۲.۲ لیتر و ۵ سیلندر ۲.۵ لیتر همراه بود.
نسل اول اوپل امگا

محصول سال ۱۹۸۶
۲۳ پیشرانه‌ی مختلف با حجم‌های ۱.۸ تا ۴ لیتر

اولین نسل از سدان و استیشن امگا (Omega)، بهترین خودرو اروپا در سال ۱۹۸۷ و بالاتر از بی‌ام‌و سری 7 و آئودی 80، از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۳ با برند اروپایی اوپل (Opel) و بریتانیایی واکسال (Vauxhall) و آمریکایی شورولت تولید شد. اوپل امگا در طول هفت سال چرخه‌ی تولید، ۲۳ نوع پیشرانه‌ با هشت حجم مختلف شامل نمونه‌های چهار سیلندر و شش سیلندر خطی با قدرت‌های ۸۲ تا حداکثر ۳۷۷ اسب‌بخار تیپ امگا لوتوس درکنار سه نمونه‌ی دیزل را دراختیار خریداران قرار می‌داد. نمونه‌های وارداتی این مدل به ایران، به پیشرانه‌های چهار سیلندر ۲لیتری و شش سیلندر ۳لیتری مجهز بودند.