کشمکش والدین و کودکانی که نادیده گرفته می‌شوند
یک کارشناس ارشد روانشناسی گفت: کودکان طلاق به شدت نیازمند حفظ ارتباط با پدر و مادر خود هستند و حذف اجباری یکی از انها توسط والد دیگر نوعی “کودک ازاری “محسوب می شود.
مرجان انصاری در گفت و گو با ایسنا طلاق را یکی از جریان‌های عاطفی و روانی در زندگی برشمرد و عنوان کرد: مهم ترین رویکرد پس از طلاق این است که کودکان را از آسیب‌ها دور نگه داریم.
این پژوهشگر روانشناسی و اجتماعی افزود: در شرایطی از زندگی مشترک یک زوج به نقطه ای از دلزدگی عاطفی و خستگی ذهنی می رسند که راه حلی جز جدا کردن مسیرزندگی زوجین از یکدیگر باقی نمی‌ماند. اتفاقی به نام “طلاق” به دلیل درهم آمیختگی با تمامی ابعاد زندگی زوجین به مدت طولانی گاه مانند یک سونامی عمل کرده و تمامی اندوخته عاطفی و حوصله روانی زوج را صرف خود می‌کند.
انصاری بیان کرد: در این بین هولناک ترین و بدترین ضربات عاطفی و روانی را فرزندان طلاق متحمل می شوند چراکه در واقع کودکان طلاق آسیب پذیرتر از هم سن و سالان خود هستند.
وی خاطرنشان کرد: آسیب‌ها و نیازهای کودکان طلاق یکی از مهم ترین بخش‌های روند طلاق والدین است، به ویژه زمانی که کودکان در جریان کشمکش های میان والدین غالبا نادیده گرفته می شوند.
موسس گروه سلامت روان و آلایش تصریح کرد: بحث و جدل های والدین همیشه برسر موضوعاتی است که کاملا متفاوت با دنیای کودکانه فرزندان است، در نتیجه کودک به دلیل عدم درک حرف هایی که می شنود به شدت دچار احساس ناامنی، عدم امنیت و اضطراب می شود.
وی گفت: والدین منصف و آگاه در چنین شرایطی تلاش می کنند با حل تعارضات و رعایت حقوق یکدیگر اتفاق طلاق را مدیریت کنند و آن را بصورت توافقی و با کمترین حاشیه انجام دهند.
انصاری متذکر شد: هرچند امر طلاق در هرصورت ناپسند و ناخوشایند است اما این حداقل کاریست که می توان در مرحله انجام طلاق برای کودکان انجام داد دور نگه داشتن آنها از بحث و جدل و کشمکش هایی است که میان والدین اتفاق می افتد. برای آنکه کودکان آسیب کمتری در فرایند طلاق ببینند؛ می بایست استرس و کشمکش منتج از طلاق را مدیریت کرد چرا که جدل و کشمکش ها پس از جدایی و تداوم آن به کودکان طلاق آسیب می زند.
این پژوهشگر اجتماعی بیان کرد: این نکته حائز اهمیت است که در برخی موارد خصوصا زمانی که کودکان در زمان زندگی مشترک خشونت خانگی را تجربه کرده اند جدایی والدین و بهبود شرایط زندگی تک سرپرستی می‌تواند به نفع کودک تمام شود.
وی تصریح کرد: کودکان پس از طلاق با سبک زندگی جدیدی روبرو می شوند وسوالاتی در ذهن آنها ایجاد می شود که اغلب به زبان نمی آورند. برای محافظت کودکان از استرس باید آنها را به پرسیدن تشویق کرد.
انصاری در توصیه هایی عنوان کرد: باید از دادن پاسخ های نامفهوم و بدگویی از همسر سابق خود نزد کودک اکیدا خودداری کرد. همچنین از بدبین کردن کودک سبت به پدر یا مادرش پرهیز شود زیرا این طرز تفکر در ذهن او نهادینه شده ودر آینده باعث شکل گیری شخصیتی نگران و اسیب خورده در فرزند طلاق می شود.
این کارشناس ارشد روانشناسی بیان کرد: تنفر کودک نسبت به یکی از والدین باعث نخواهد شد که نیاز قلبی او به ارتباط با آن والد حذف و نفی شود. کودکان طلاق به شدت نیازمند حفظ ارتباط با پدر و مادر خود هستند و حذف اجباری یکی از انها توسط والد دیگر نوعی “کودک آزاری” محسوب می شود.
انصاری عنوان کرد: رفتار کودک آزارانه دیگر ی که بعد از طلاق از والدین مشاهده می شود استفاده از کودک برای انتقال پیام و یا سرک کشیدن در زندگی خصوصی همسر سابق است. اینگونه رفتارها نه تنها یک الگوی رفتاری غلط در اختیار کودک قرار می دهد بلکه فشار روانی فوق العاده آزار دهنده‌ای را به روح و روان او وارد می آورد.
این پژوهشگر روانشناسی عنوان کرد: کودکان طلاق به علت فشارهای روانی که در زندگی مشترک والدین و پس از ان متحمل می شوند بسیار آسیب پذیرتر از سایر کودکان هستند. خطراتی مانند افسردگی، اضطراب،گرایش به مواد مخدر، مصرف الکل، ضعف در مدیریت مهارت های اجتماعی، تخلیه شدید هیجانی و ترک تحصیل از جمله مشکلاتی هستند که کودکان طلاق بیش ازسایر کودکان با انها درگیر می شوند.
انصاری خاطرنشان کرد: نیاز کودکان طلاق به مراقبت و توجه و عاطفه سالم بسیار بیشتر از سایر کودکان است. هرنوع کمبود عاطفی زمینه ساز رشد خطراتی مانند فرار از منزل، روابط جنسی خارج از چارچوب و رفتارهای هنجارشکنانه در نوجوانی آنها خواهد شد.
این پژوهشگر اجتماعی در پایان یادآور شد: برای کاهش آسیب ها و احتمال بروز رفتارهای هیجانی و هنجارشکن در کودکان طلاق ایجاد یک ارتباط موثر با فرزند از سوی هر دو والد و همکاری یک درمانگر کودک و نوجوان توصیه می شود.
