دو مشکل تندرو‌های واشنگتن در برابر ایران
با روی کار آمدن دولت دونالد ترامپ، رویکرد دولت آمریکا در برابر ایران سختگیرانه شد و محافل محافظه‌کار مجددا در واشنگتن قدرت را قبضه کرده‌اند. اما این محافل برای پیشبرد سیاست ضدایرانی خود با دو مشکل مواجه هستند.
به گزارش فرارو، درباره اینکه محافل تندرو در واشنگتن دقیقا چه سیاستی درباره ایران را پیگیری می‌کنند، هنوز تصویر واضحی ارائه شده است. برخی معتقدند محافظه‌کاران برای جنگ با ایران زمینه‌سازی می‌کنند و برخی دیگر استدلال می‌کنند که سیاست اصلی محافظه‌کاران در برابر ایران، اعمال تحریم‌های سنگین به منظور ایجاد تغییرات بنیادین در درون ایران است. این اختلاف نظر صرفا به ناظران محدود نمی‌شود بلکه حتی میان خود محافظه‌کاران نیز وجود دارد. کورت میلز، خبرنگار امور خارجی مجله نشنال اینترست، طی یادداشتی در این مجله، به اختلافات تندرو‌های آمریکایی پرداخت.
به گفته میلز، یک چیزی شبیه به سیاست تغییر رژیم در ایران، در کانون سیاست خارجی کاخ سفید قرار دارد. بسیاری در محافل تندرو اصرار می‌کنند که آن‌ها در حال زمینه‌سازی برای جنگ نیستند، بلکه در مقابل آن‌ها به دنبال فروپاشی رژیم از درون یا الهام‌بخشی به تغییرات اساسی در رفتار ایران هستند. اما این امر برای کسانی که اشاره می‌کنند تندرو‌ها با مجموعه‌ای که آمریکا را در باتلاق عراق گرفتار کرده، آرمان مشترکی دارند، آسایش کمی می‌آورد.
روز دوشنبه، سناتور تام کاتن، که یکی از مخالفان ایران است، طی توئیتی ضمن متهم کردن جمهوری اسلامی ایران به نقض حقوق بشر، خواستار تصویب «قانون گروگانگیری ایران» شد. ریچارد گرنل، سفیر آمریکا در آلمان، در پاسخ توئیت کاتن، نوشت: «از شما سپاسگزارم.» گرنل در برلین، تلاش‌های زیادی برای خارج کردن شرکت‌های آلمانی از ایران و اجرای تحریم‌ها انجام داده است. او روز دوشنبه در توئیتی ادعا کرد: «همه رسانه‌های خبری آمریکا باید مرتبا درباره باب لوینسون بنویسند. او قدیمی‌ترین گروگان آمریکایی است که بیش از ۱۱ در ایران است.» این در حالی است که مقامات کشورمان بارها از وضعیت لوینسون اظهار بی اطلاعی کرده‌اند.
برخی درباره نفوذ سفیر بلندپرواز شک‌وتردید دارند. اما میلز معتقد است که این افراد باید اعتقاد خود را تعدیل کنند. چرا که دونالد ترامپ از فرآیند‌های معمول اجتناب می‌کند و غالبا به طور اساسی کل برخی مناطق یا پرونده‌ها را به مقامات منتخب واگذار می‌کند. مایک پومپئو، وزیر خارجه، متولی پرونده کره شمالی است و جان بولتون، مشاور امنیت ملی، دولت را در زمینه روسیه و سوریه هدایت می‌کند. گرنل، که به دلیل کارش در اروپا ترامپ با انتصاب او به عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل مخالفت کرده است، فرد بسیار معتمد دولت ترامپ در حوزه پوپولیسم اروپایی و تحریم‌های ثانویه علیه ایران است. گرنل به اروپایی‌ها فشار می‌آورد تا از قدرت مالی آمریکا تمکین کنند.
علاوه بر این، برایان هوک، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، روز دوشنبه از اروپایی‌ها درخواست کرد که به خاطر برنامه موشکی، ایران را تحریم کنند.
به نوشته میلز، برای کسانی که از روند فعلی خرسند هستند، ممکن است مشکلاتی بروز پیدا کند. نخستین مشکل خود ترامپ هست. او در حال حاضر به تعقیب یک رویه سهل‌گیرانه‌تر مصمم است. او حداقل فعلا در بوئنس آیرس خصومت‌ها با چین را اصلاح کرد. ترامپ که زمانی از افزایش هزینه‌های نظامی طرفداری می‌کرد، الآن با جیمز متیس، وزیر دفاع، درگیر شده است. او اخیرا توئیت کرد: «آمریکا امسال ۷۱۶ میلیارد دلار هزینه کرد. دیوانگی است.»
دومین منبع احتمالی شکست تندرو‌های ضدایرانی، تمایلات بردارکشانه برخی از آنهاست. تقریبا هیچکس هوک را در برابر ایران سهل‌گیر نمی‌داند. با این حال، برخی در واشنگتن، از جمله افرادی نزدیک به بولتون، خواهان اخراج هوک هستند.
در نوامبر گذشته، هنگامی که تحریم‌های هسته‌ای علیه ایران بازگشت، فرانک گافنی، بنیانگذار اندیشکده مرکز سیاست امنیتی، ضمن استقبال این تحریم‌ها، گفت: «متاسفانه تلاش آقای ترامپ برای اعمال فشار حداکثری (بر ایران)، بار دیگر توسط خناسانی در دولت خودش تضعیف شده است.» از دیدگاه گافنی، فشار آمریکا بر اروپا در مورد ایران، به اندازه کافی سوزناک نیست و هوک هم هرگز ترامپی‌مسلک نبوده است. به تعبیر گافنی، دسیسه‌کاری‌های هوک کارزار فشار حداکثری را به یک فشار متوسط تبدیل کرده است.
گافنی یکی از تندرو‌های ضدایرانی است. این پرسش که آیا ترامپ خواهد توانست پرحرارت‌ترین تندور‌های ضدایرانی را راضی کند یا خیر، همچنان یک مسئله حل نشده باقی مانده است.
