گری سیک:مقامات نظامی امریکا اسناد مهم را از ترامپ پنهان میکنند
«گری سیک» استاد دانشگاه کلمبیا و از اعضای سابق شورای امنیت ملی آمریکا در مطلبی به نقد و بررسی بیانیه جدید «دونالد ترامپ» در حوزه سیاست خارجی و شیوه کاسب کارانه وی می پردازد.
به گزارش مهر، «گری سیک» استاد دانشگاه کلمبیا و از اعضای سابق شورای امنیت ملی آمریکا در دولتهای جرالد فورد، جیمی کارتر و رونالد ریگان و همچنین مشاور عالی کاخ سفید در امور ایران در زمان انقلاب اسلامی و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در مطلبی که بر روی تارنمای «لوبلاگ» امریکا منتشر شد، با اشاره به دو کتاب «ترس» نوشته «باب وودوارد» و «آتش و خشم: اندرونی کاخ سفید» به قلم «مایکل وولف» می نویسد: «هر دو کتاب، رئیس جمهوری را توصیف می کنند که برغم تکبر فراوان، از نحوه و چرایی کارکردهای حکومت هیچ چیز نمی داند. برای وی تنها سازمانی قابل درک است که به همان شیوه ای که او کسب و کار خانوادگی خود را اداره می کرد (و می کند)، اداره شود.
ترامپ نسبت به واقعیات یا استدلالهایی که با دیدگاه جهانی وی مغایرت دارد، کاملاً غیرقابل نفوذ است؛ دیدگاهی که دهه ها پیش در حین عیاشی و خوشگذرانیهایش در نیویورک شکل گرفته است. از دیدگاه ترامپ، عدم توازن تجاری به معنای اتلاف درآمد است.
این دو کتاب همچنین گروهی از افراد زیرک و توانا را به تصویر می کشد که تلاش می کنند دولت آمریکا را کم و بیش به شیوه ای عادی و بهنجار اداره کنند. آنها با فرمانده کل قوا بحث و جدل می کنند، در اجرای دستوراتش کُند و آهسته عمل می کنند، اسناد را از او پنهان می کنند، و حتی دستوراتش را نادیده می گیرند. از آنجا که او [ترامپ] به یک چنین تاکتیکهایی عادت ندارد و فاقد یک شیوه تفکر نظام مند و اصولی است، اغلب متوجه این امور نمی شود یا فراموش می کند.
اما پیام واقعی- و البته هشداردهنده- در این دو کتاب آن است که ترامپ، با احتساب بی مبالاتی و ناآگاهی اش در مورد تمامی جنبه های دولت، در نهایت به شماری از عقاید جزمی خود باز می گردد: اینکه حکمرانی یک نوع تجارت و داد و ستد است که کاملاً با بحث سود و زیان گره خورده و این که او از نبوغی منحصر بفرد در زمینه نحوه کارکرد دولت برخوردار است. با گذشت زمان، ترامپ افرادی را که با او مخالف هستند، حذف می کند و سیستم را وادار می کند تا خود را با چشم انداز یگانه او تطبیق دهد. او در حال پیروزی است.
در هفته جاری، ترامپ برای نخستین بار بیانیه مهم خود در حوزه سیاست خارجی را با الفاظی به دور از آداب و ادب سیاسی منتشر کرد. تابه حال هیچ کس در کاخ سفید سندی این چنینی ننگاشته است. آشکار است که ترامپ شخصاً این بیانیه را دیکته کرده و آن را به عنوان: بیانیه ای از جانب رئیس جمهور دونالد ترامپ در حمایت از عربستان سعودی- و نه بیانیه ای از جانب دولت آمریکا- منتشر کرده است.
او پیروز شد. آنها [کارکنان کاخ سفید] نتوانستند او را از این کار بازدارند. ترامپ در حال دیکته کردن تصمیمات مهم در حوزه سیاست خارجی است؛ چیزی که در تاریخ آمریکا بی سابقه است.
آیا محمد بن سلمان دستور قتل وحشیانه روزنامه نگاری را صادر کرده که منتقد جدی اقدامات او بود؟ شاید او این کار را کرده و شاید هم نکرده باشد!
خب، اکنون موضع دولت آمریکا چیست؟
بیانیه ترامپ: پادشاهی عربستان با سرمایه گذاری ۴۵۰ میلیارد دلاری در آمریکا موافقت کرد. این مبلغ قابل توجهی است. این سرمایه گذاری صدها هزار شغل ایجاد می کند، به توسعه چشمگیر اقتصادی می انجامد و ثروت بیشتری را برای آمریکا به ارمغان می آورد. از این ۴۵۰ میلیارد دلار، حدود ۱۱۰ میلیارد دلار آن صرف خرید تجیهزات نظامی از شرکتهای بوئینگ، لاکهید مارتین، ریتیون و بسیاری از پیمانکاران بزرگ دفاعی آمریکا می شود… آنها (سعودی ها) متحدی بزرگ در مبارزه بسیار مهم ما علیه ایران به شمار می روند. [دولت] آمریکا برای تضمین منافع کشورمان، اسرائیل و سایر شرکای ما در منطقه قصد دارد شریکی استوار و ثابت قدم برای عربستان سعودی باشد… عربستان سعودی بزرگترین کشور تولیدکننده نفت در جهان است. آنها بطور تنگاتنگی با ما همکاری کرده اند و به درخواستهای من برای حفظ قیمت نفت در سطحی معقول و قابل قبول- که برای جهان بسیار مهم است- بسیار سریع پاسخ دادند.
ترامپ در ادامه این بیانیه می افزاید: روابط ما با عربستان سعودی یک سرمایه گذاری سودآور است و در استراتژی ما برای منزوی سازی و سرنگونی حکومت ایران، این پادشاهی به همراه اسرائیل یک بازیگر کلیدی بشمار می رود. نخست وزیر نتانیاهو موافق است که ولیعهد سعودی باید بخشیده شود و پرونده بسته شود.
محمد بن سلمان، شما می توانید مرتکب قتل شوید، اما همچنان به سفارشات خود ادامه دهید. یک تاجر هرگز مشتری خوب را از خود نمی رنجاند.
ترامپ تفکر و اندیشه خود را پنهان نمی کند. ما تصویری واضح از سیاست خارجی آمریکا در دست داریم. ما سیاست خود را در دستان یک فرد قرار داده ایم، حاکم مستبد و قدرت طلب یک کشور نفت خیز در خلیج فارس که مقادیر قابل توجهی از تجهیزات نظامی آمریکا را خریداری می کند.
ما پیش از این نیز این کار را کرده ایم. در دهه ۱۹۷۰ میلادی مُهره ما [در منطقه] شاه ایران بود.