«وزنه زدن» ریسک سکته قلبی را کاهش می‌دهد

یک پژوهش تازه نشان می‌دهد «وزنه زدن» به میزان کمتر از یک ساعت در هفته خطر حمله قلبی را ۴۰ تا ۷۰ درصد کاهش می‌دهد اما ادامه این فعالیت بیش از یک ساعت فایده خاصی نخواهد داشت.

به گزارش بازتاب به نقل از ساینس دیلی یک پژوهش تازه در دانشگاه دولتی آیووا نشان داده وزنه زدن به مدت کمتر از یک ساعت در هفته خطر حمله قلبی را به میزان ۴۰ تا ۷۰ درصد کاهش می‌دهد.

پژوهشگران تأکید کرده‌اند گذراندن زمان بیش از یک ساعت در این فعالیت فواید خاصی را بروز نداده است.

دی سی لی استادیار حرکت‌شناسی این دانشگاه می‌گوید: مردم ممکن است تصور کنند باید زمان زیادی را در باشگاه‌ها به وزنه‌زدن بپردازند اما دو ست پرس سینه که کمتر از پنج دقیقه زمان می‌برد می‌تواند کاملاً مؤثر باشد.

نتایج این پژوهش که از اولین تحقیقات درباره رابطه میان ورزش قدرتی و بیماری‌های قلبی عروقی به شمار می‌رود فوایدی را برای تمرین‌های قدرتی مستقل از دویدن، پیاده‌روی یا ورزش‌های هوازی نشان داده است. به عبارت دیگر نیازی نیست به دستورالعمل‌های فعالیت حرکتی هوازی برای کاهش خطر حمله قلبی پایبند باشید و وزنه‌زدن به تنهایی کافی است.

لی و همکارانش داده‌های مربوط به حدود ۱۳ هزار فرد بالغ را در این مطالعه تحلیل کرده‌ و سه خروجی مربوط به سلامت را اندازه گرفته‌اند. رویدادهای قلبی عروقی همچون حمله قلبی و سکته که به مرگ منجر نشده باشد؛ همه گونه رویدادهای قلبی عروقی که شامل موارد مرگ و میر هم باشد؛ و سرانجام همه موارد مرگ و میر.

لی تصریح می‌کند که ورزش قدرتی خطر هر سه مورد را کاهش می‌دهد.

برخلاف فعالیت‌های هوازی، ورزش قدرتی برای برنامه‌ریزی در زندگی روزمره چندان ساده نیست. به گفته لی مردم می‌توانند با کمی پیاده‌روی بیشتر یا استفاده از دوچرخه برای رفتن به محل کار فعالیت هوازی‌شان را بیشتر کنند اما فعالیت‌های طبیعی کمی شامل وزنه زدن می‌شود. همچنین برخلاف تردمیل که بسیاری از افراد در خانه به آن دسترسی دارند اغلب افراد به وسایل ورزشی متنوعی برای وزنه زدن در منزل دسترسی ندارند.

لی به همین دلیل عضویت در یک باشگاه ورزشی را مفید می‌داند چرا که نه تنها تنوعی از وسایل ورزشی قدرتی را در دسترس افراد می‌گذارد بلکه طبق پژوهشی که او پیشتر انجام داده افرادی که عضو باشگاه ورزشی هستند بیشتر ورزش می‌کنند.

او در پاسخ به اینکه آیا به این ترتیب همه باید وزنه زدن را بخشی از زندگی روزمره خود قرار دهند یا نه می‌گوید: نکته اصلی بلند کردن وزنه‌ای است که عضله شما را به کار بیاندازد. عضله تفاوت بین بیل زدن، حمل کیسه‌های خرید یا دمبل زدن را متوجه نخواهد شد.

لی و همکارانش در این پژوهش به رابطه میان ورزش قدرتی با دیابت و کلسترول نیز پرداختند و در هر دو مورد ورزش قدرتی منجر به کاهش خطر ابتلا می‌شد.

کمتر از یک ساعت ورزش قدرتی در هفته در مقایسه با حالتی که فرد هیچ گونه ورزش قدرتی نکند، منجر به کاهش ۲۹ درصدی در سندروم سوخت و ساز می‌شود که از عوامل افزایش ریسک بیماری‌های قلبی، سکته و دیابت است. ریسک کلسترول بالا نیز ۳۲ درصد کاهش یافته و در همه موارد نتایج از فعالیت هوازی مستقل بوده است.

لی تأکید می‌کند: عضلات کارخانه سوخت کالُری هستند. عضله آوردن به حرکات مفاصل و استخوان‌ها کمک می‌کند اما فوایدی در سوخت و ساز بدن هم دارد. موضوعی که اغلب به درستی به آن توجه نشده است. اگر عضله بیشتری داشته باشید حتی اگر فعالیت هوازی نکنید انرژی بیشتری می‌سوزانید چرا که عضلی بیشتری دارید! همین موضوع کمک می‌کند دچار چاقی و اضافه وزن نشوید و از منافع بلندمدت و دستاوردهای مختلفی برای سلامتی‌تان بهره‌مند شوید.