فاصله جایگاه بیمه عمر در ایران با دنیا

آمار نشان می‌دهد به دلیل ناشناخته ماندن بیمه عمر در ایران، جایگاه استفاده از خدمات این بیمه با کشورهای پیشرفته فاصله زیادی دارد.

اقتصاد آنلاین – علی مفید؛ در دنیای کنونی که نهادها و دستگاه ها بخش زیادی از وظایف را بین خود تقسیم کرده اند، دیگر انسان مجبور نیست همه مسئولیت های زندگی خود را به طور شخصی بر عهده بگیرد. در این خصوص سازمان های بیمه ای در دنیا جایگاه ویژه ای پیدا کرده اند.

شرکت های بیمه امروزه با پوشش دادن ریسک های مختلف زندگی افراد سعی می کنند در یک رابطه متقابل با اشخاص حقیقی و حقوقی، به ارائه خدمات بپردازند و در طرف دیگر هم با جمع آوری حق بیمه های افراد و سرمایه گذاری مجدد در جامعه به کسب درآمد بپردازند و از طریق این سرمایه گذاری در شکوفایی اقتصادی کشورها نقش آفرینی کنند.

در میان رشته های مختلف بیمه ای، بیمه عمر در بین کشورهای پیشرفته از سهم و جایگاه ویژه ای برخوردار است و این شاخه بیمه در این کشورها توانسته سهم بالای 50 درصدی کسب کند. از طرفی هم به دلیل وسعتی که این بیمه دارد و گستره مشتریان آن در هر جامعه ای به عنوان یک رشته اشتغال زا برای فروشندگان بیمه ای تبدیل شده است.

در حالی که بیمه عمر در کشورهایی مانند فنلاند بیش از 70 درصد درآمد شرکت های بیمه ای را تشکیل می دهد. در داخل کشور این سهم به هیچ وجه قابل قبول نیست و سهم این بیمه هر چند در آمارهای رسمی و غیر رسمی متفاوت است اما به طور مشخص می توان گفت سهم این بیمه در دامنه 10 تا 20 درصد قرار دارد، که البته اگر این سهم حق بیمه ها به جمعیت 80 میلیونی کشور هم بخواهیم تقسیم کنیم مشخص می شود کمتر از 3 درصد از جمعیت کشور خریدار چنین بیمه ای هستند.

یک کارشناس بیمه با اشاره به اینکه مردم چند سالی است که با ضرورت بیمه عمر آشنایی پیدا کرده اند، گفت: فرهنگ خرید بیمه عمر با تلاش شرکت های بیمه ای در فروش بیمه نامه عمر تا حدی ارتقا پیدا کرده است اما هنوز به سطح مطلوب نرسیده است.

رشد بیمه‌ها بدون اعتماد مردم امکان پذیر نیست

گلنار آقاعلی نوری در گفت و گو با اقتصاد آنلاین تصریح کرد: به منظور ارتقای جایگاه بیمه عمر در کشور نیاز به فرهنگ سازی احساس می‌شود و چنین ضرورتی محقق نمی شود مگر با برنامه های کلان که در سطح کشور به اجرا درآید. البته می توان گفت شرکت های بیمه در این میان نقش مهمی دارند چرا که می توانند زمینه اعتماد به این بیمه نامه را در جامعه گسترش دهند. نباید فراموش کرد اعتماد یک اصل لازم در فروش است و رشد بیمه ها بدون اعتماد مردم امکان پذیر نیست.

وی ادامه داد: زمان زیادی از فروش اولین بیمه نامه در کشور می گذرد و در طی این مدت افراد زیادی به پایان تعهد متقابل بیمه نامه خود رسیده اند و از مزایای نهایی بیمه نامه خود استفاده کرده اند. این افراد خودشان بهترین سفیران معرفی بیمه عمر هستند. می توان از این افراد در برنامه های فرهنگ ساز بیمه ای کوتاه مدت استفاده کرد. از طرفی هم با تمرکز بر افراد در سنین پایین تر که مشتریان بالقوه بیمه نامه در جوانی هستند می توان بذر گسترش فرهنگ بیمه را در جامعه کاشت.

مقایسه غلط فعالیت بیمه‌ای با رفتار بانک‌ها

یک کارشناس بیمه ای نیز می گوید نوعی نگاه در جامعه شکل گرفته است که در آن مزایای بیمه نامه عمر و پرداخت سود به حساب های بانکی مورد مقایسه قرار می گیرد. این پدیده بیشتر از آنکه مربوط به جامعه باشد در واقع از بدنه داخلی شرکت ها ایجاد شده است و شبکه فروش شرکت ها هم به آن دامن می زنند. نباید فراموش کرد که کارکرد شرکت های بیمه پوشش ریسک های احتمالی است که در زندگی افراد و یا برای اموال افراد شکل می گیرد.

زینب مهدیان در گفت و گو با اقتصاد آنلاین در خصوص جایگاه بیمه عمر در ایران این چنین می گوید: ایران به دلیل پشت سر گذاردن دوران گذار خود از دنیای سنتی به جهان مدرن در بسیاری از بخش ها دچار مسایل خاصی است. کشور هنوز از نظر اقتصادی در وضعیت با ثباتی قرار نگرفته است و این وضعیت در ابعاد کوچک تر سبب شده افراد جامعه نتوانند بخشی از درآمد خود را برای سرمایه گذاری در شرکت های بیمه پس انداز کنند.

وی ادامه می دهد: وضعیت سخت فعالیت برای شرکت های بیمه ای باعث شده آنها در رقابت با یکدیگر بر موضوعاتی تمرکز کنند که برای افراد جامعه جذابیت دارد همانند پرداخت سود مشابه بانکی به بیمه نامه های عمر؛ اما باید توجه داشت که در نهایت رسالت شرکت های بیمه پوشش ریسک زندگی افراد است و شرکت ها باید بر چنین موضوعی متمرکز شوند.

بدون شک آموزش نیروهای شبکه فروش بیمه نامه می تواند در ارتقای جایگاه بیمه عمر در کشور نقش اساسی بازی کند. چرا که در کشور تعدد شرکت های بیمه ای ایجاد شده است و 40 هزار دفتر نمایندگی و فروش وجود دارد. این تعداد در نگاه اول خوشبینانه به نظر می رسد اما آسیب نهفته در این بخش رقابت منفی است که می تواند در بین نمایندگان و عاملان فروش آنها ایجاد شود به جهت تلاش برای بالا بردن سهم و نقش خود در بازاری که مشتریان بالقوه زیادی دارد اما تعداد کسانی که حاضر به خرید بیمه نامه هستند بسیار کم است.

بسیاری از کارشناسان صنعت بیمه می گویند سطح کیفی آموزش پرسنل شرکت های بیمه افت داشته است و این موضوع بعد از افزایش تعداد شرکت های بیمه ای از 4 عدد به قریب به 30 شرکت نمود بارزتری پیدا کرد. این فضا ضمن اینکه بسیار برای شرکت ها رقابتی شد اما شرکت های نوپای بیمه ای شکل گرفته را با کاهش تعداد پرسنل کارآزموده مواجه کرد و به مرور حضور کارمندان فروش غیر متخصص زمینه ساز جلوگیری از توسعه فروش بیمه نامه های عمر را فراهم کرده است.