کشف ۵۰ محوطه باستانی و تاریخی در زایندهرود
کویر “کفرود” در بخش پایین دست رودخانه زایندهرود با نشان دادن ۵۰ محوطهی تاریخی در دل خود، گروه باستانشناسی دانشگاه هنر اصفهان را به این منطقه کشاند.
علی شجاعی اصفهانی سرپرست فصل نخست مطالعات باستانشناختی کویر کفرود در حوضهی آبریز رودخانهی زایندهرود، اعلام کرد: نخستین فصل مطالعات گروه باستان شناسی دانشگاه هنر اصفهان در منطقه کویر کفرود از زیر حوضه مهیار جنوبی در بخش پایین دست رودخانه زاینده رود به شناسایی بقایای معماری و آثار ارزشمندی منجر شد.
او با بیان اینکه این گروه تصمیم دارد با استفاده از ظرفیت علمی موجود در دانشگاه هنر اصفهان و به کمک دیگر دانشکدههای این دانشگاه مطالعات بلند مدتی را در این حوزهی فرهنگی انجام دهد، فصل نخست این مطالعات را شامل بررسی منطقه با انجام مطالعات سنجش از دور و پیمایش گام به گام اعلام کرد و افزود: در این بررسی ۵۰ محوطه از دورههای مختلف پیش از تاریخ تا اسلامی در این محدوده شناسایی و ثبت و ضبط شدند.
این باستانشناس با بیان اینکه، این فعالیت کاوش باستانشناسی در دو محوطه مهم از میان محوطههای شناسایی شده صورت گرفت که باعثِ شناسایی بقایای معماری و آثار ارزشمندی از این دو محوطهی استقراری شد، افزود: در حال حاضر اساتید و دانشجویان گروههای باستانشناسی، باستانسنجی، مرمت اشیاء و مرمت بنا در دانشگاه هنر اصفهان در حال پژوهش روی آثار و اشیاء حاصل از این فعالیت میدانی هستند.
سرپرست هیات باستان شناسی با ابراز تأسف از اینکه در منطقهی مورد مطالعه تخریبهای گستردهای در محوطههای باستانی متعدد کویر “ورزنه”، عمدتاً توسط افراد محلی و بعد از خشکی رودخانه، صورت گرفته افزود: به همین دلیل با کمک اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان و دفتر ثبت آثار تاریخی تلاش میشود تا در کنار شناسایی محوطهها، پروندهی ثبتی آنها نیز آماده شده و همچنین با فرهنگ سازی و آشنا کردن افراد محلی به اهمیت آثار باستانی گامی مؤثر برای حفاظت از محوطهها برداشته شود.
این باستانشناس گفت: زایندهرود، تنها رودخانه دائمی در فلات مرکزی ایران، از هزاران سال پیش تاکنون با تامین آب آشامیدنی حوضهی آبریز گستردهی اطراف خود، از رشته کوههای زاگرس تا تالاب گاوخونی، امکان زندگی و استقرار بشر را فراهم کرده است.
به گزارش ایسنا،او با اشاره به وجود ظرفیت مطالعاتی گسترده در این منطقه، ادامه داد: با این وجود تاکنون فقط مطالعات پراکندهای در این حوزه صورت گرفته است، اما قطعا با انجام مطالعات منسجم و بلند مدت باستانشناسی، تاریخی و جغرافیایی در حوزهی فرهنگی این بزرگترین رودخانهی فلات مرکزی ایران، شواهدی ارزشمند و متعدد از دورههای فرهنگی مختلف آشکار میشود که دانش ما را نسبت به زیست بشر در مرکز فلات ایران افزایش میدهد.