نباید توقع همکاری بانکهای اروپایی با ایران را داشته باشیم
نویسنده کتاب نقطه صفر هستهای گفت: ما در کوتاه مدت نباید توقع داشته باشیم که با شرکت ها و بانک های بزرگ اقتصادی اروپا همکاری کنیم ولی می توانیم با بنگاه های کوچک و متوسط اروپا کار کنیم.
حسن محمدی نویسنده کتاب نقطه صفر هستهای در گفتگو با مهر، در خصوص وضعیت آینده برجام در مذاکرات با طرفهای اروپایی متعاقب خروج آمریکا از آن قرارداد، اظهارداشت: اتفاق خوبی که افتاده این است که پایبندی ایران به تعهدات بینالمللی و برجام توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی تایید شده و این مساله در کنار مواضع مثبت طرف های اروپایی، روسیه و چین نسبت به ایران، باعث ایجاد فضایی مثبت برای ایران در عرصه بین المللی شده است.
وی گفت: مدل رفتاری ترامپ در دو سال اخیر به نحوی است که جامعه جهانی ایران را مقصر شرایط فعلی نمی داند و بالعکس حق را به ما میدهد، به همین دلیل اروپاییها مسیر همکاری با ایران را برای خود برگزیدند.
محمدی بیان کرد: همکاری ایران با بخش سیاستهای کلان سیاسی و اقتصادی اروپا که در اختیار دولتهای آنها است به نحوی خواهد بود که منافع ایران را تامین کند، اما در حوزههایی که بخش خصوصی کشورهای اروپایی اختیاردار هستند، شرایط برای ما چندان مناسب نیست. ما در کوتاه مدت نباید توقع داشته باشیم که با شرکتها و بانکهای بزرگ اقتصادی اروپا همکاری کنیم ولی میتوانیم با شرکتها و بانکهای کوچک و متوسط آنها کار کرده و شرایط را تا جایی که میتوانیم به سود خود کنیم.
همچنین مصطفی ملکی نویسنده کتاب نقطه صفر هستهای هم در این رابطه تصریح کرد: در شرایط تحریم و جنگ اقتصادی توانمندیهای دولتها افزایش پیدا میکند. ایران هم در یک موقعیت خاصی به عنوان قدرت منطقه ای قرار دارد و از طرفی هم تحت شدیدترین تحریم های اقتصادی از سوی آمریکا قرار گرفته است. آمریکا با خروج یکجانبه از برجام به اروپاییها این پیام را داد که از منظر کاخ سفید، آنها موقعیت و وزن چندانی در عرصه بینالملل برخوردار نیستند.
وی افزود: ما باید اروپاییها را تحریک کنیم که از هویت و استقلال اروپایی خود در برابر زیاده خواهیها و یکجانبه گراییهای آمریکا دفاع کنند که این میتواند برای ما ظرفیتها و فرصتهایی را داشته باشد که بتوانیم از این مرحله عبور کنیم.
این کارشناس مسائل بین الملل در پایان خاطرنشان کرد: ما باید نگاه تازهای را از ایران به جهانیان نشان دهیم و این امر با تلاش و برنامهریزی هدفمند قابل تحقق است و خارج از این چارچوب چندان تاثیرگذار نیست.