دیدار با ترامپ ، هرگز ؛ چرا اروپایی ها مخالف مذاکره تهران و واشنگتن هستند؟

دو اظهار نظر جدید از مقامات کشورمان در مورد امریکا و همچنین برخی تغییرات در امریکا باعث شده است بتوانیم وضعیت آینده روابط ایران و امریکا را با چشم انداز جدیدی متصور شویم.

به گزارش نامه نیوز، وزیر خارجه کشورمان چندی پیش در مصاحبه با بی بی سی در پاسخ به این پرسش مجری که آیا حسن روحانی رئیس جمهوری ایران هرگز با دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا طی دو سال آینده دیدار نمی کند، اظهار داشت: در سیاست هرگز نگویید هرگز.

وزیر خارجه کشورمان همچنین ادامه داد: امابه نظرم به انجام تغییری جدی در دولت آمریکا نیاز است. از دیدگاه من، دیالوگ مستلزم اعتماد متقابل نیست. دیالوگ معمولا بر مبنای اعتماد متقابل انجام نمی شود. اما دیالوگ به احترام متقابل نیاز دارد. احترام متقابل اینگونه شروع می شود که هر یک از طرف ها به خود و امضایش احترام بگذارد. تا زمانی که این را در دولت فعلی آمریکا مشاهده نکنیم دیالوگ را امری غیرضروری می کند که به هیچ نتیجه مطلوبی منجر نمی شود.

همچنین رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در یک گفت و گو بیان کرده است که باید با بخشی از سیاسیون، حکومت و یا سایر حوزه های آمریکا که می توانند مانع از شکل گیری فضای گسترده تحریمی علیه ایران شوند، گفت وگو کرد.

حشمت الله فلاحت پیشه با اشاره به تصویب کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم (CFT) در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: موضع گیری های تازه ای در دنیا شکل گرفته که موید نظر«دنیا آمریکا نیست و آمریکا هم ترامپ نیست» است.در حال حاضر جریانی در آمریکا به راه افتاده که مخالف سیاست تحریم های بی مهابای ترامپ علیه ایران است. بخشی از این جریان نظرات متفاوت دو موسسه مالی و پولی بزرگ آمریکا یعنی سیتی گروپ و جی پی مورگان است که رسما اعلام کردند با سیاست ترامپ مخالف هستند و معتقدند که ایران باید بتواند از دسترسی های پولی و مالی سوئیفت برخوردار شود.

فلاحت پیشه با بیان این که جریانی در آمریکا معتقد است که سیاست ترامپ ایالات متحده را سمت انزوا پیش می برد تاکید کرد: بنابراین با این شرایط، نباید کانال دیپلماسی با آمریکا بسته شود زیرا آمریکا ترامپ نیست.

از سوی دیگر بانوی جنجالی، همراه ویار غار ترامپ به تازگی سازمان ملل را ترک خواهد کرد. او یکی از ضد ایرانی ترین افراد نزدیک ترامپ بود که در یک سال و اندی حضور خود در این سازمان، جز نفرت پراکنی علیه ایران کاری از پیش نبرد و در نهایت با شکست آخرین ضربه خود در مورد ایران که تلاش برای مطرح کردن موضوع ایران در شورای امنیت با ریاست ترامپ بود، از کار خود کنار کشید. این موضوع را باید به معنای عدم کارایی سیاست های او از زمان حضورش در نیویورک دانست. آنها هر چه تلاش کردند، دوستانی جز اسرائیل و عربستان برای فشار بر ایران پیدا نکردند و مسیری را که شروع کرده بودند، بی نتیجه ماند. برجام مستحکم تر و قاعده مند تر از آنی بود که آنها فکر میکردند با خروج از آن می توانند ضربات نهایی را بر ایران آورند.

اما حالا چه می شود؟ اینها نشانه ای از ایجاد یک کانال جدید برای مذاکره ایران و امریکاست یا تهدیدات و منازعات همچنان ادامه خواهد داشت؟

در حال حاضر نمی توان به شکل دقیقی به صلح طرفین امیدوار بود. گفت و گو و مذاکره بین دو طرف، به شرایطی بستگی دارد که وضعیت قبل از خروج امریکا از برجام محقق شود. این مسئله حداقل از سوی ایران یک مسئله غیر قابل بررسی است. ایران استدلال میکند وقتی توافق قبلی به هم خورده است چه امیدی به توافق جدید وجود دارد، هر چند بسیار گسترده و جامع باشد.

اما سوال این است که آیا همه چیز به برگشت امریکا به برجام بستگی دارد یا احتمال ایجاد کانالهای گفت و گو قبل از پایان ترامپ وجود دارد. در این مورد حتی اروپایی ها هم به ایران گفته اند باید منتظر پایان دولت ترامپ بمانند. پس از آن شرایط جدیدی در امریکا و برای ایران رقم خواهد خورد. این روند را وقتی می توان جدی دید که اروپایی ها در مسیر حفظ برجام برای کاهش وابستگی مبادلات خود به امریکا تلاش بسیار کردند.

اما اینکه جمهوری اسلامی ایران بتواند در جهت حفظ منافع خود وارد مذاکراتی جدید شود، با شرایطی خاص امکان پذیر است. این هم در زمانی است که تغییر در رفتارهای امریکا به واقع مشاهده شود. این تغییر رفتار می تواند با تعلیق دوباره تحریمهای ایران از سوی امریکا در موعد مقرر یعنی 13 آبان محقق شود. تحریمهای نفتی یکی از مهمترین این تحریمهاست. این مسئله در صورتی است که امریکا افزایش قیمت نفت را به این شکل پیش بینی نمی کردند. آنها از سوی افکار عمومی و مردم خود نیز در فشار خواهند بود و از سویی همپیمانی چون عربستان نیز قادر نخواهد بود جو روانی افزایش قیمت نفت را مدیریت کند.