بررسی عملکرد رشته‌های رزمی در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸؛ از آبروداری تا ناکامی و مردود شدن

ورزش‌های رزمی با حضور ۶ فدراسیون در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ نقش بسزایی هم در مدال‌‌آوری و هم در ناکامی کاروان ورزش ایران داشتند.

امروز (یکشنبه) پرونده هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی در اندونزی بسته شد تا تمامی کشورها با بررسی عملکرد خود، نتیجه فعالیت 4 ساله خود را در ورزش قاره کهن دریافت و از حالا برای حضوری بهتر در بازی‌های آسیایی 2022 چین برنامه‌ریزی داشته باشند. کاروان ورزشی ایران نیز در این دوره از رقابت‌ها با کسب 20 طلا، 20 نقره و 22 برنز در جایگاه ششم قرار گرفت تا نسبت به دوره گذشته با افت یک پله‌ای روبه‌رو شود.

در این دوره از مسابقات مانند تمامی ادوار رشته‌های رزمی نقشی برجسته‌ در کسب مدال برای تیم ملی داشتند و در مجموع 6 فدراسیون رزمی موفق به کسب 8 مدال طلا، 12 نقره و 8 برنز از 62 مدال‌ کاروان ایران شدند. رشته‌هایی که برخی از آنها فراتر از انتظار، برخی در حد انتظار و برخی نیز ناامید کننده ظاهر و نیازمند بازنگری در اداره خود شدند.

بعد از پایان مسابقات ترتیب رشته‌های افتخار آفرین کشورمان نشان داد که کشتی همانند اکثر مواقع صدرنشین ورزش کشور در افتخارآفرینی بوده اما نکته جالب حضور سه رشته ووشو، کاراته و تکواندو در جایگاه‌های دوم تا چهارم رشته‌های افتخارآفرین به لحاظ مرغوبیت رنگ مدال است. جودو نیز به دلیل همراهی کوراش در جایگاه هشتم ایستاد و پنچاک‌سیلات با یک مدال برنز هدیه‌ای در رتبه آخر رشته‌های مدال آور قرار گرفت. بوکس نیز با دست خالی همانند سایر رشته‌های توریست، در بازی‌های آسیایی بود.

* ووشو

از لحاظ مرغوبیت رنگ مدال، ووشو موفق‌ترین رشته رزمی ورزشی کشورمان در بازی‌های آسیایی 2018 بود. فدراسیون ووشو برخلاف بسیاری از رشته‌های ورزشی که با افزایش تعداد نماینده احساس می‌کردند شانس بیشتری برای کسب موفقیت در مسابقات خواهند داشت، تیم کیفی را به اندونزی اعزام کرد. ووشو در تداوم روند موفقیت‌های اخیر خود در مسابقات قهرمانی جهان روسیه و قهرمانی رده‌های پایه جهان در برزیل؛ در اندونزی هم عملکرد خوبی داشت و بالاتر از پیش‌بینی‌های رئیس فدراسیون به موفقیت دست یافت.

استفاده از 6 سهمیه کامل ساندا آقایان و بانوان و تنها اعزام 3 بانوی تالوکار تصمیم مسئولان فدراسیون بود که در نهایت با کسب 2 مدال طلا(محسن محمد سیفی، عرفان آهنگریان) و 4 برنز( الهه و شهربانو منصوریان، فرود ظفری و زهرا کیانی) دستاورد قابل توجهی داشت.

ووشو در بازی‌های آسیایی اندونزی موفق شد برای اولین بار در بخش تالو به یک مدال نقره دست پیدا کند. ارزش این مدال زمانی بیشتر شد که این مدال در بخش بانوان و توسط زهرا کیانی، یکی از استعدادهایی که مراحل رشد را از رده‌های پایه زیر نظر فدراسیون طی کرده بود، به دست آمد. ووشو در دوره گذشته با 10 نماینده موفق به کسب یک مدال طلا، دو نقره و یک برنز شده بود اما در این دوره روند موفقیت و پیشرفت خود را تداوم بخشید و دستاورد بهتری داشت.

*کاراته

پیش از اعزام کاراته به بازی‌های آسیایی اندونزی، با توجه به عملکرد موفقیت آمیز سالیان اخیر این تیم در بخش مردان انتظار موفقیت، توقع بالایی به شمار نمی‌رفت اما با توجه به عملکرد ضعیف بانوان در یک سال اخیر هیچ کسی نیز انتظار کسب 8 مدال از 8 فرصت ممکن در بخش آقایان و بانوان را نداشت. کسب 2 مدال طلا (سجاد گنج‌زاده و بهمن عسگری)، 3 نقره (امیر مهدی‌زاده، طراوت خاکسار، رزیا علیپور) و 3 برنز (ذبیح‌الله پورشیب، حمیده عباسعلی و پگاه زنگنه) باعث شد همانند ادوار گذشته کاراته نقشی پررنگ در کاروان ورزشی کشورمان داشته باشد. کاراته در اندونزی به خوبی پتانسیل بالای خود برای موفقیت در نخستین المپیک خود را به مسئولان ورزش کشور اعلام کرد و نشان داد یکی از پرامیدترین رشته‌های کشورمان برای ورود به جمع اضلاع مدال‌آوری ورزش ایران در توکیو است.

کاراته در شرایط در اندونزی در جایگاه سومین رشته موفق ورزشی قرار گرفت که اگر ناداوری و توزیع مدال بین کشورها نبود، مدال طلای امیر مهدی‌زاده به نقره و حداقل مدال نقره ذبیح‌الله پورشیب به برنز تبدیل و عملکرد مرغوبیت مدالی کاراته ایران نسبت به دوره گذشته با افت مواجه نمی‌شد. کاراته در دوره گذشته بازی‌های آسیایی موفق به کسب 2 مدال طلا در بخش مردان و یک مدال طلا در بخش بانوان شده و در کنار آن به دو مدال برنز نیز دست یافته بود اما در این دوره با وجود کسب 8 مدال به دلیل ناداوری در مرغوبیت دستاورد ضعیف‌تری از اینچئون داشت.

* تکواندو

تکواندو در شرایطی در بازی‌های آسیایی حاضر شد که با کاهش دو مدال در بخش کیوروگی (مبارزه) مواجه شد اما شاهد نخستین حضور پومسه در بازی‌های آسیایی و توزیع 4 مدال طلا بود. ملی‌پوشان تکواندو ایران نیز با 10 ورزشکار در بخش مبارزه و 6 پومسه‌رو در دو بخش انفرادی و تیمی پومسه در اندونزی حضور پیدا کردند. کسب 4 مدال طلا توسط تکواندو در دوره گذشته بازی‌های آسیایی باعث شده بود از این رشته نیز مانند ادوار اخیر بازی‌های آسیایی انتظار حداقل چند مدال طلا وجود داشته باشد.

تکواندو با وجود این توقعات و حضور تیم قدرتمند کره‌جنوبی در بازی‌های آسیایی به 2 مدال طلا (سعید رجبی، میرهاشم حسینی) 3 نقره (امیرمحمد بخشی، کوروش بختیاری و مرجان سلحشوری) و 2 برنز( فرزان عاشورزاده و ناهید کیانی) دست پیدا کرد تا برای سومین بار در بخش مبارزه موفق به کسب عنوان قهرمانی شود. ضعف تیم بانوان تکواندو و کسب تنها یک نشان برنز در این بازی‌ها و عملکرد نه چندان درخشان ملی‌پوشان المپیکی تیم ملی از نقاط ضعف این رشته در بازی‌های آسیایی بود و از طرفی درخشش جوانانی همچون میرهاشم حسینی و سعید رجبی و پدیده‌ای به نام امیرمحمد بخشی از نقاط روشن این دوره از بازی‌ها بود.

ضمن اینکه در نخستین دوره برگزاری رقابت‌های پومسه نمایندگان پومسه‌رو ایران در دو بخش انفرادی بانوان و آقایان به مدال نقره دست یافتند. دو مدالی که در خصوص ناداوری در تغییر رنگ آنها نیز صحبت‌هایی مطرح شد.

* جودو

فدراسیون جودو در بازی‌های آسیایی اندونزی در سه رشته جودو، کوراش و جوجیتسو حضور پیدا کرد و این موضوع باعث شد یکی از رشته‌های پر امید کاروان ورزشی کشورمان باشد، اما عملکرد ضعیف جوجیتسو باعث شد انتظارات از این رشته ورزشی در روزهای ابتدایی به هیچ عنوان برآورده نشود. اعزام 10 ورزشکار و تنها دو پیروزی باعث شد این رشته ورزشی لقب یکی از ضعیف‌ترین و ناکام‌ترین تیم‌های اعزامی را به نام خود ثبت کند.

جوجیستو همواره یکی از رشته‌های پرحاشیه ورزشی کشورمان بوده و بعد از مدتی فعالیت زیر نظر فدراسیون ورزش‌های رزمی به فدراسیون جودو واگذار شد. در بازی‌های آسیایی به خوبی مشخص شد همچنان این رشته ورزشی راه درازی برای موفقیت در پیش دارد. اینکه مسئولان جوجیتسو دلایل ناکامی این رشته را برگزاری مسابقات در بخش نوازا (خاک) و عدم برگزاری در بخش فایت (مبارزه) عنوان کردند توجیه قابل قبولی نخواهد بود، چرا که از مدت‌ها قبل مشخص بود که جوجیتسو در بازی‌های آسیایی در بخش نوازا برگزار خواهد شد. به نظر می‌رسد مسئولان انجمن جوجیتسو برای حضور در بازی‌های آسیایی علاوه بر مسئولان کمیته المپیک و وزارت ورزش به رئیس فدراسیون جودو هم وعده‌هایی دادند تا شرایط اعزام 10 نماینده خود را فراهم کنند. کاری که جز ایجاد هزینه دستاورد دیگری برای ورزش کشورمان نداشت و باعث لطمه‌ای بزرگ به جوجیتسو شد.

برخلاف جوجیتسو که لطمه بزرگی به فدراسیون جودو وارد کرد، کوراش با کسب یک مدال طلا، یک نقره و 2 برنز عملکرد نسبتا رضایت بخشی در بازی‌های آسیایی داشت. این در حالی است که در برخی اوزان و به خصوص در حق ملک‌محمدی ناداوری زیادی اتفاق افتاد تا تعداد مدال‌های ما در این رشته ورزشی افزایشی نداشته باشد. اعزام 12 نماینده و کسب 4 مدال دستاورد کوراش در نخستین حضور در بازی‌های آسیایی بود.

تیم ملی جودو نیز با 4 جودوکار در بخش مردان و 2 نماینده در بخش بانوان حاضر شد و با کسب یک مدال نقره (سعید ملایی) و یک برنز (محمد محمدی بریمانلو) عملکردی بهتر از دوره گذشته داشت. جودو نیز از دیگر رشته‌های ورزشی کشورمان بود که ناداوری در تغییر رنگ مدال‌ طلای سعید ملایی برای کاروان کشورمان تاثیر زیادی داشت. در بخش بانوان نیز از ابتدا مشخص بود نمایندگان ما تنها برای کسب تجربه در اندونزی حضور پیدا کردند و انتظار کسب مدال از آنها توقعی بیشتر از سرمایه‌گذاری در این بخش است.

جودو در پایان بازی‌های آسیایی در شرایطی موفق به کسب یک مدال طلا، 2 نقره و 3 برنز شد که 28 نماینده را به این رقابت‌ها اعزام کرده بود و تعداد زیاد نمایندگان جوجیتسو در پایین آمدن آمار این فدراسیون تاثیر داشت.

* بوکس

بوکس در حالی با 3 نماینده در بازی‌های آسیایی حاضر شد که در این مسابقات با حذف اوزان سنگین، شاهد برگزاری مسابقات در 7 وزن بود. از ابتدا و با توجه به سابقه تاریخی بوکس ایران در اوزان سبک مشخص بود که شانس چندانی برای موفقیت بوکس وجود ندارد اما اظهارات رئیس فدراسیون بوکس تا حدودی انتظار حداقل یک مدال برنز را ایجاد کرده بود. انتظاری که با برگزاری مسابقات و عملکرد نمایندگان کشورمان خیلی زود رنگ باخت و در نهایت بوکس ایران بدون کسب مدال یکی از بدترین دستاوردهای خود در تاریخ بازی‌های آسیایی را کسب کرد.

* ورزش‌های رزمی

از 3 سال پیش و پس از مشخص شدن حضور رشته‌های سامبو و پنچاک‌سیلات در بازی‌های آسیایی مشخص شد که بالاخره فدراسیون ورزش‌های رزمی به عنوان متولی این رشته‌ها می‌تواند نقشی در ورزش کشور داشته باشد. فدراسیونی که فلسفه تشکیل آن همچنان مورد سوال است و بعد از بازی های آسیایی نیز به خوبی مشخص شد که مسئولان آن نیز در سالیان اخیر در خواب خرگوشی بوده و هیچ تلاشی نه تنها برای موفقیت نداشته‌اند، بلکه حتی از آشنایی با پتانسیل رشته‌های خود غافل بوده‌اند.

پنچاک‌سیلات در حالی از سوی مسئولان ورزش کشور به عنوان بلای ورزش کشورمان در بازی‌های آسیایی یاد شد که سه سال پیش مسئولان فدراسیون ورزش‌های رزمی از آن در کنار جوجیتسو به عنوان یک فرصت برای ورزش ایران یاد کردند. آنها حتی پا را فراتر گذاشتند و ایران را به عنوان یکی از قدرت‌های سنگین وزن این رشته اعلام کردند. قدرتی که قرار بود با 9 نماینده برای ورزش کشورمان افتخارآفرین باشد اما در نهایت به یک مدال برنز پایان یافت. مدالی که هیچ نقشی از تلاش در کسب آن دیده نشد و نماینده کشورمان با یک استراحت و یک شکست به مدال برنز مشترک دست یافت.

بعد از فاجعه پنچاک‌سیلات رئیس فدراسیون ورزش‌های رزمی که اوضاع را وخیم می‌دید از عدم دخالت فدراسیون ورزش‌های رزمی در این رشته صحبت کرد و با فرافکنی به دنبال انداختن تمام مسئولیت بر گردن مسئولان این انجمن بود. او به عنوان متولی فدراسیون این انجمن به جای عذرخواهی از عدم تلاش خود برای شناخت این رشته در 3 سال گذشته به تبرئه کردن فدراسیون در این ناکامی پرداخت و تمامی کاسه و کوزها را سر مسئولان این انجمن شکست. مسئولانی که قطعا در این ناکامی نقش داشتند اما مسئولیت اصلی همچنان بر گردن فدراسیون ورزش‌های رزمی خواهد بود که 9 نماینده را به این رویداد اعزام کردند. رشیدی برخلاف پنچاک‌سیلات در خصوص سامبو مدعی شد که با توجه به شناخت و اطلاعات امینی، نایب رئیس فدراسیون ورزش‌های رزمی نظارت بر کار آنها را به نمایندگی از فدراسیون به او سپرده است. سامبویی که با چهار نماینده و بدون هیچ دستاوردی نه تنها نتوانست منجی فدراسیون ناکام ورزش‌های رزمی باشد بلکه سرنوشتی تلخ‌تر از پنچاک‌سیلات داشت. حالا بعد از این ناکامی باید منتظر واکنش تازه رئیس فدراسیون باشیم تا ببینیم در خصوص نتایج سامبو چه توجیهی دارد.

فدراسیون ورزش‌های رزمی در بازی‌های آسیایی به خوبی نشان داد از اولین امتحان جدی خود روسفید بیرون نیامده و نیازمند بازنگری مسئولان ورزش کشور در ماهیت ادامه فعالیت یا تعطیلی آن است.