جدال داغ تهران و واشنگتن؛ برنده جنگ تحریم ها کدام طرف خواهد بود؟

در فضای تحریم و تهدید تنها پرچم فرصت طلبانی بالا خواهد رفت که جنگ و تنش را بیش از هر چیزی ترجیح می دهند.
با خروج امریکا از برجام رودرویی و منازعه ای جدیدی بین ایران و امریکا شکل گرفت. این منازعه دقیقا از روز خروج امریکا از برجام شکل گرفت و مناسبات دو کشور و البته مناسبات ایران با کشورهای باقی مانده در برجام و همچنین همه کشورهای دیگری که به نوعی با ایران در تعامل بوده و هستند را وارد فضای جدیدی کرد.

ایران و امریکا

شاید برخی فکر کنند وضعیت بغرنج بین ایران و امریکا با آغاز تحریمهای امریکا علیه ایران باید بررسی و دیده شود. ترامپ پس از خروج از برجام در حقیقت برای اعمال تحریمهای غیر نفتی، سه ماه و برای تحریمهای نفتی و بانکی شش ماه فرصت داد. در حقیقت این زمانهای شصت روزه و صد و بیست روزه، فرصت به شرکتهای طرف ایرانی بود که تکلیف خود را روشن کنند و بین ماندن در ایران و جریمه یا تعامل با امریکا را انتخاب کنند.
آتش جنگ اقتصادی بین ایران و امریکا در حقیقت از روز خروج امریکا از برجام شعله ور شد. با امضای ترامپ، امریکا در یک سوی میدانی ایستاد که ایران در طرف دیگر به بازی خود مشغول بود. امریکا از آن روز سیاست صفر کردن صادرات ایران را آغاز کرد و با سفر فرستادگان خود به کشورهای مشتری ایران در صدد اعمال این سیاست برآمد. در این سو نیز ایران فرستادگان ویژه خود را به کشورهای دوست و شرکای اقتصادی گسیل کرد تا سیاستهای خصمانه امریکا را خنثی کند.
از این رو باید گفت در روز 15 مرداد که روز آغاز اعمال تحریمهای اولیه بود یا در 13 آبان اتفاق خاصی نمی افتد. آنچه باید شکل میگرفت در این سه ماه اتفاق افتاده و حالا دو طرف باید به ادامه روند سیاست های خود بپردازند.
امریکا در یک حرکت جدید گروه اقدام ایران را شکل داده و تلاش می کند جنگی را که شروع کرده بهتر از قبل اداره کند و حملات خود را منسجم تر پیش ببرد. اما ایرانی ها نیز بی دفاع نیستند و با عدم حرکات غیر اصولی و هیجانی همچنان سعی کرده اند روشهای عقلایی را برای دفع این حملات پی ریزی کنند. عدم بکار گیری روشهای غیرمتعهدانه و خروج متقابل از برجام و همچنین عدم حرکات غیر اصولی منطقه ای از این نوع بوده است.

ایران و اروپا

اما یکی از نقاط قوت در دفاع از حملات امریکایی ها پی ریزی یک سیاست تعاملی با اروپایی هایی است متحد امریکا بوده اند اما نخواسته اند روندی مانند آنچه ترامپ از نشان داده، پیش ببرند. ایرن نیک میدانسته است که اروپا بخاطر هزینه ای که برای برجام داده اند نمی خواهند به سادگی از آن خارج شوند و تا زمانی که ایران در آن بماند تلاش خواهند کرد به شکل سیاسی و اقدامات اقتصادی عملی از آن دفاع کنند.
تلاش برای ارائه بسته اقتصادی تشویق کننده برای ایران و تضمین فروش نفت ایران و برگشت پول آن در این زمینه بوده است. اروپایی ها در موضع خود دفاع خوبی از برجام کرده اند و به شکل رسمی در مقابل امریکای ترامپ ایستاده اند. این روند مقابله اروپا با امریکا بی سابقه بوده است و تنها در سایه یک توافق بین المللی مانند برجام اتفاق می افتد.

برنده جنگ تحریم ها

ایران هیچ وقت از تحریم و محدودیت استقبال نمی کند. اما همچنان که ظریف وزیر خارجه ایران می گوید امریکایی ها معتاد به تحریم شده اند و هر مسئله و تنشی را با تحریم پاسخ می دهند. زبان تحریم زبان تشنج و بی اعتمادی است و فاصله گرفتن از یک زبان تفاهم و تعامل است. تحریم شکستن پلی است که می تواند باعث نزدیکی دو طرف شود. حال ترامپ از زمان روی کار آمدن خود با اعمال این سیاست روی کشورهای مختلف چون روسیه، ترکیه، کره شمالی و البته ایران به مسیری رفته است که می تواند انزوا و شکست این سیاست را در پی داشته باشد.
متغیر تحریم چیزی بوده است که با متغیر کوتاه آمدن از سوی ایران رابطه عکس داشته است. هر چه تحریمها افزایش پیدا کرده مقاومت و ایستادگی برای آن بیشتر شده و تلاش برای بی اثر کردن آن افزون شده است. این مسیر نیز نمی تواند به کوتاه آمدن و رفتن ایران به سمت میز مذاکره بیانجامد. در این مسیر هیچ کس برنده نیست. این روندی است که جهان را به سمت تشنج و دوری از دیالوگ و گفت و گو می برد و در نهایت افراد تندرو و جنگ طلب عرصه را برای جولان باز خواهند دید.

منبع:نامه نیوز