غلام چپول و اصغر میمون چه چیزهایی می‌دزدیدند؟

در اواخر دوره ناصرالدین شاه قاجار، سرقت و دزدی، به لحاظ شیوه پیشرفت‌هایی کرده بود و سارقان روش‌هایی خاص برای خود انتخاب کرده بودند. برخی دزدان نیز برای خود شهرتی به‌هم زده بودند.

برخی از آنان “دزدخانه بر” یعنی دزدانی که یک خانه را در نظر می‏گرفتند و پس از آشنایی با وضعیت آن خانه از قبیل تعداد اتاقها، جمعیت خانه و غیره در زمان مناسب دست به سرقت آن خانه می‏زدند. البته هر کدام از این دزدان نیز به نوعی اثاث خانه علاقه مند بودند، برخی فقط فرش، برخی طلا و جواهرات را انتخاب می‏کردند.

گروهی دیگر از دزدان به “جیب‏ بر” معروف بودند و کار آنان فقط در خیابانها و معابر بودکه کیف پول عابران را می‏دزدیدند. برخی دزدان “کف‏ رو” بودند و با ترفندهایی پول از دست مردم می‏ زدند و آخرین مدل، دزدان “دخل زن” بودند که با سرگرم کردن دکاندار نفر دوم دخل وی را خالی می‏کرد.

از دزدان نامی دوره قاجار نیز می‏توان به اسم چند نفر آنان اشاره کرد: احمد یک دست، حسن سیمرغ، اصغر میمون و غلام چپول. البته اینان با رؤسا و اعضای نظمیه و تامینات سر و سری داشتند و چه بسا اموال مسروقه مردم که در خانه سران تامینات یافت می‏ شد.