غلام چپول و اصغر میمون چه چیزهایی می‌دزدیدند؟

در اواخر دوره ناصرالدین شاه قاجار، سرقت و دزدی، به لحاظ شیوه پیشرفت‌هایی کرده بود و سارقان روش‌هایی خاص برای خود انتخاب کرده بودند. برخی دزدان نیز برای خود شهرتی به‌هم زده بودند.

برخي از آنان “دزدخانه بر” يعني دزداني كه يك خانه را در نظر مي‏گرفتند و پس از آشنايي با وضعيت آن خانه از قبيل تعداد اتاقها، جمعيت خانه و غيره در زمان مناسب دست به سرقت آن خانه مي‏زدند. البته هر كدام از اين دزدان نيز به نوعي اثاث خانه علاقه مند بودند، برخي فقط فرش، برخي طلا و جواهرات را انتخاب مي‏كردند.

گروهي ديگر از دزدان به “جيب‏ بر” معروف بودند و كار آنان فقط در خيابانها و معابر بودكه كيف پول عابران را مي‏دزديدند. برخي دزدان “كف‏ رو” بودند و با ترفندهايي پول از دست مردم مي‏ زدند و آخرين مدل، دزدان “دخل زن” بودند كه با سرگرم كردن دكاندار نفر دوم دخل وي را خالي مي‏كرد.

از دزدان نامي دوره قاجار نيز مي‏توان به اسم چند نفر آنان اشاره كرد: احمد يك دست، حسن سيمرغ، اصغر ميمون و غلام چپول. البته اينان با رؤسا و اعضاي نظميه و تامينات سر و سري داشتند و چه بسا اموال مسروقه مردم كه در خانه سران تامينات يافت مي‏ شد.