شبکه دو برای دیده شدن خیلی پیر است
پروسه تغییرات در سطح مدیران شبکه های رسانه ملی کلید خورده و گویا قرار است جوان ترها به میدان بیایند.
پروسه تغییرات در سطح مدیران شبکه های رسانه ملی کلید خورده و گویا قرار است جوان ترها به میدان بیایند. قصه از شبکه 4 شروع شد؛ رضا پورحسین رفت و مسعود معینی پور آمد؛ بعد نوبت به شبکه 3 رسید، علی فروغی جانشین علی اصغر پورمحمدی شد؛ سپس گریبان شبکه یک را نیز گرفت؛ علیرضا برازش به وداع سلام کرد و مجید زین العابدین که از شبکه 5 می آمد بر مسند مدیریت تکیه زد؛ جواد رمضان نژاد هم از شبکه افق به شبکه 5 رفت تا مبادا جای خالی زین العابدین احساس شود. حالا نوبتی هم باشد نوبت شبکه 2 سیما و مدیرش محمدرضا جعفری جلوه است.
روزنامه جوان: فارغ از آن که این رویکرد تازه صداوسیما چقدر منطقی و کارشناسی شده است، نگاهی هر چند موجز و فهرست وار به عملکرد شبکه دو می‌تواند در تصمیم گیری نهایی در خصوص ایجاد تحول در سیاست‌های این شبکه تاثیر گذار باشد.
1- یکی از برنامه های شاخص که با وجود انتقادهای محتوایی به نوعی برند شبکه 2 و حتی تلویزیون به شمار می رود بی گمان «کلاه قرمزی» است. عروسکی محبوب که به همراه دوستانش بیش از دو دهه است که مخاطبانی از همه اقشار سنی و نه فقط کودکان را با خود همراه می کنند. در شبکه 2 اما روند ساخت و به روی آنتن رفتن این مجموعه به شدت دچار چالش ها و دست اندازهایی شد و یکی دوبار به طور کل در کما فرو رفت. البته پس از گذشت سال های متمادی، حالا همه از بهانه گیری ها و فزون طلبی هایی گروه سازنده کلاه قرمزی خبر دارند اما هنر مدیریت در رسانه آنجا نمود پیدا می کند که با برخورداری از کیاست و در پیش گرفتن سیاست، باب تعامل و مذاکره را به احترام افکار عمومی و تامین خواسته مخاطبانی که با آنها سر و کار دارد، بگشاید.
2- پرسش قابل طرح این که شبکه 2 تا به امروز جز معدود آثاری، به لحاظ کمی و کیفی چه عملکرد و راندمانی در ساخت برنامه های موثر با محور خانه و خانواده داشته است؟ اگر از یکی دو برنامه به نسبت پرمخاطب مثل «زنده باد زندگی» و «آینه خانه» که البته هر دو با کج سلیقگی مسوولان شبکه در بدترین ساعات ممکن روی آنتن می روند بگذریم، دیگر کدام آثار قابل اعتنا و دفاع توسط شبکه 2 تدارک دیده شده است؟
3- برنامه های شاخص و قدمت دار حکم نوعی سرمایه و اندوخته را برای هر شبکه تلویزیونی دارند. «ورزش از نگاه 2» پس از اوج و فرودهای فراوان و عوض شدن مکرر مجریانش، در اين چند ساله اخير نه تنها احیا نشد که کاملا به وادی فراموشی سپرده شد و به بایگانی رفت. حالا این برنامه ریشه دار و پرمخاطب برای دوستداران ورزش و به خصوص فوتبال یک خاطره است و بس.
4-روزی روزگاری شبکه 2 سیما خاستگاه مجموعه های نمایشی پرمخاطب بود. هنوز خاطره سریال هایی چون مزد ترس، آرایشگاه زیبا، پدرسالار، پهلوانان نمی میرند و … در اذهان عمومی زنده است که در قسمت های پایانی خود کوچه و خیابان را از مردم خالی می کردند. شبکه 2 در چند سال گذشته حتی این سنت پسندیده را نیز نتوانست حفظ کند و برخی از سریال های این شبکه یکی از دیگری تکراری تر، تصنعی تر و ملال آورتر.
5- رویکرد و سیاست تعویض مدیران قدیمی سیما با جوانترها فی نفسه هیچ ایرادی ندارد و اتفاقا اگر به شکل اصولی و کارشناسی شده اجرایی شود چه بسا به نتایج مبارکی هم منتج شود. گوشزد یک نکته اما ضروری به نظر می رسد؛ جوان بودن، انگیزه داشتن و برخورداری از روحیه انقلابی لزوما تمام فاکتورهای لازم برای در اختیار گرفتن پست مدیریت شبکه های تلویزیونی نیست. تخصص، سواد، خلاقیت، ایده پردازی، تدبیر و … را فراموش نکنید.
