مطهرنیا: رقبای آمریکا از تقابل با ایران سود بردهاند
پس از خروج آمریکا از برجام و حواشی پیش آمده بر سر آن در سطح بینالمللی، برخی ناظران سیاستهای رئیس جمهور آمریکا، را در راستای تلاش برای امتیازگیری حداکثری پیش از آغاز مذاکراتی همهجانبه میان دو کشور ارزیابی کردند.
به گزارش برنا؛ به تازگی زمزمههایی مبنی بر حرکت به سمت حل مسائل فیمابین ایران و ایالات متحده به گوش میرسد و برخی کارشناسان سیاست خارجی بر این نظر پای میفشارند که اگرچه حفظ برجام و تلاش برای حفظ کانالهای همکاریهای اقتصادی با اروپا، چین و روسیه در شرایط فعلی تأمین کننده منافع ملی ایران است، اما در نهایت مذاکره مستقیم با آمریکا برای رسیدن به یک توافق همهجانبه با این کشور میتواند راه حلی با ثبات نسبی باشد.
در روی دیگر سکه اما شاهد آمریکایی هستیم که با پیمان شکنی (برجام) تصویر غیر قابل اعتمادی از خود در افکار عمومی حک کرده که رفتن به سمت مذاکره را سخت و گاه بیهوده جلوه میدهد. رفتارهای غیر منطقی آمریکا مسبوق به سابقه است. به یاد بیاوریم زمانی که این کشور برای از میان برداشتن حاکمیت گروه تروریستی طالبان در افغانستان اقدام کرد، ایران نه تنها تجربیاتش از نبرد با تروریسم را در اختیار آمریکاییها گذاشت، بلکه نفوذ سیاسی و فرهنگی خود را نیز به کار گرفت تا مجاهدین افغانستانی را به همکاری با ارتش آمریکا مجاب کند، اما نتیجه چه شد؟ قرار گرفتن ایران در محور شرارت.
«مهدی مطهرنیا»، کارشناس مسائل بینالملل، در گفتوگو با برنا ضمن رد مذاکره بدون پیششرط، درباره مطلوب بودن نفس مذاکره مستقیم میگوید: «مطلوبیت امر مستقلی نیست و وابسته به منافع ملی است. هر مسؤولی در رابطه با تصمیمات خود باید نه تنها در برابر نسل فعلی، بلکه در برابر آیندگان و حتی گذشتگان و خدمات آنها به کشور پاسخگو باشد.»
این استاد دانشگاه در خصوص تشخیص اینکه آیا مذاکره با آمریکا منطبق با منافع ملی است، میگوید: «در تشخیص منافع ملی عامل زمان تعیین کننده است. ایران و جهان امروز با ایران و جهان چند دهه گذشته تفاوت دارد. در چهار دهه گذشته تقابل با آمریکا هزینههای زیادی بر کشور تحمیل کرده است. اکنون هم موج تازهای از تحریمها در راه است. شاید در ادوار گذشته این تقابل دستاوردهایی هم داشته اما امروز دیگر دستاوردی در این تقابل نیست. به خصوص که تهران و واشنگتن به واقع ژنوم استراتژیک یکسانی دارند؛ اما تقابل میان این دو باعث شده رقبا و دشمنان منطقهای ما و حتی رقبای آمریکا از آن سود ببرند. تقابل با ایران برای آمریکا هم سود چندانی ندارد و تنها هزینه است. مثلا روسیه و چین و حتی اتحادیه اروپا که همواره با کارت ایران سعی در امتیازگیری از آمریکا داشتهاند. آنها همواره با کارت ایران با آمریکا بازی کردهاند.»
مطهرنیا ضمن رد تبعیت از الگوی کره شمالی در مذاکره احتمالی با آمریکا گفت: «تنها ارتباط مذاکرات کره شمالی و آمریکا با ایران این است که پس از توافقات صورت گرفته میان دو کشور، تحریم ایران ابعاد پیچیدهتری پیدا خواهد کرد و تمرکز آمریکا روی ایران میتواند فشار مضاعفی به ما تحمیل کند که بیسابقه خواهد بود. ما باید چارچوبی اصولی برای حل مسائلمان با آمریکا تدوین کنیم. ما در تهران صداهای مختلفی داریم و نهاد ریاستجمهوری تحت انواع و اقسام فشارهاست. ما برای مذاکره با آمریکا قبل از هرچیز باید در داخل به یک نقطه مشترک برسیم و مسئولیت تمام و کمال سیاست خارجی را مشخص کنیم. در این صورت مذاکره با آمریکا میتواند راهگشا باشد.»