«سوهانک» و حرکت دانشگاه آزاد به سمت اشرافی گری!
چند روزی است که خبرها و فیلمهایی از اعتراض دانشجویان دانشکدههای مختلف دانشگاه آزاد اسلامی درباره جابه جایی ساختمانهای این دانشگاه از مرکز شهر به سوهانک، درفضای مجازی دست به دست میشود؛ خبرها و فیلمهایی که به راحتی میتوان ربط آن را با فروش ساختمان سابق کمیته امداد در منطقه سوهانک تهران به دانشگاه آزاد اسلامی پیدا و آغاز یک بحران جدی برای این دانشگاه را پیش بینی کرد.
به گزارش تابناک، دنباله این اعتراضات به تصمیم مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی برای خرید ساختمان سابق کمیته امداد بر میگردد. این ساختمان در مجموعهای به مساحت هشت هکتار و دارای ساختمانهای متعدد، مهمانسرا، ورزشگاه و دانشگاه در منطقه سوهانک است که براساس خبری که در خبرگزاری تسنیم منتشرشده به دانشگاه آزاد اسلامی فروخته شد.
البته از دو سال پیش و در اردیبهشت ماه سال 95، پرویز فتاح رییس کمیته امداد درمصاحبهای از آغاز رایزنی برای فروش ساختمان سوهانک بهقیمت کارشناسی 1000 میلیارد تومان خبر داده بود، اما طی این دوسال خبری از رایزنی دانشگاه آزاد با کمیته امداد منتشر نشد و با پیگیری اعتراضات دانشجویان مدیریت واحد تهران مرکز، مساله خرید این ساختمان رسانهای شد.
براساس اخبار منتشرشده ساختمان قدیمی کمیته امداد با قیمتی در حدود 1000 میلیارد تومان به دانشگاه آزاد اسلامی فروخته شده و بخش عمده این مبلغ بهصورت نقد و مابقی بهصورت اقساط به کمیته امداد پرداخت میشود.
درحالی که گفته میشود بخشی از هزینه این ساختمان نقد و مابقی قسطی پرداخت میشود و تمام یکهزار میلیارد تومان به صورت نقدی پرداخت نشده، اما سئوال این است که چه لزومی برای این تصمیم، یعنی خرید ساختمانی از کمیته امداد و تصمیم برای انتقال دانشجویان دانشگاه از مرکز شهر به این مجتمعها وجود داشت؟
در واقع این تصمیم جدا از هزینه گزافی که به دانشگاه آزاد تحمیل کرده اعتراضات گسترده دانشجویی را هم به دنبال داشته است. به عنوان نمونه در یکی از ویدیوهایی که در فضای مجازی منتشر شده جمعی از دانشجویان دانشکده مدیریت تهران مرکز شعار میدهند که تمایلی به انتقال و جابه جایی ساختمان به سوهانک ندارند.
البته اعتراض دانشجویان فقط به محیط دانشکده ختم نشد و در فضای مجازی هم اعتراضات گستردهای در گروههای دانشجویی این دانشکده نسبت به این تصمیم منتشر شد.
در یکی از این گروههای تلگرامی، یکی از دانشجویان علت اعتراض را دور بودن منطقه سوهانک به مرکز تهران میداند و میگوید که اغلب دانشجویان این دانشکده ساکن غرب و مرکز تهران هستند و رفت و آمد آنها به شمال شرقی تهران سخت است.
او میگوید: با توجه به بزرگ بودن این دانشکده و حضور 7 هزار دانشجو انتقال این دانشگاه میتواند مشکلات بسیاری را به همراه داشته باشد.
این دانشجو میگوید: برای بسیاری از دانشجویان این دانشکده رفت و آمد به شمال شرقیترین منطقه تهران بسیارسخت است و دانشجویان تمایل دارند که دانشکده در مناطق مرکزی پایتخت باشد.
او ادامه میدهد: پس از چند روز اعتراض و شلوغی در دانشکده مدیریت واحد تهران مرکز، در بسیاری از کانالها و گروههای دانشجویی فضای مجازی، خبری منتشر شده که دانشکده تصمیمی برای جابه جایی ساختمان دانشکده ندارد.
درحالی که این دانشجو از تکذیب خبر انتقال ساختمان دانشکده مدیریت واحد تهران مرکز میگوید انتشار خبر موثق درباره فروش ساختمان کمیته امداد به دانشگاه آزاد این موضوع را رد میکند، اما موضوعی که مهمتر از انتقال دانشجویان این دانشکده به سوهانک مطرح است، چگونگی پرداخت هزینه خرید ساختمانی به مبلغ 1 هزار میلیارد تومان است؟
مسئولان دانشگاه آزاد باید پاسخگو باشند در شرایطی که بسیاری از دانشجویان دانشگاه آزاد از بالابودن هزینه تحصیل، نبود امکانات لازم، نبود کتابخانههای مناسب در واحدهای مختلف این دانشکده ابراز نارضایتی میکنند، چرا باید چنین هزینهای برای خرید ساختمانی با این قیمت گزاف پرداخت شود؟ چرا این هزینهها برای پرداخت تسهیلات شهریه، ازدواج و … به دانشجویان پرداخت نمیشود؟ انتقال ساختمان دانشکده مدیریت چه مشکلی را از دانشجویان این دانشکده حل میکند؟
علت خرید این ساختمان در یکی از مناطق گران قیمت پایتخت با چه هدفی بوده است؟ در شرایطی که دانشجویان از محل تحصیل خود در محدوده انقلاب تهران رضایت دارند چرا باید آنها را به شمال شرقیترین منطقه تهران منتقل کرد؟
اگر به این سوالات منصفانه پاسخ داده شود مشخص میشود که تغییر محل ساختمان و پرداخت هزینههای نجومی برای خرید ساختمانی جدید، نه تنها مشکلی از دانشجویان دانشگاه آزاد حل نمیکند بلکه در بهترین حالت مشکل رفت وآمد را نیز برای آنها ایجاد خواهد کرد.
به بیان دیگر به همان میزان که کمیته امداد امام خمینی (ره) به واسطه مالکیت این ساختمان عظیم زیر فشار انتقادها بود و مدیریت مستضعفان جامعه از چنین مجتمع اشرافی شایسته این نهاد انقلابی نبود، اکنون نیز نشستن مدیران و دانشجویان دانشگاه آزاد در این مجتمع و مدیریت اوضاع و احوال دانشگاه بزرگ آزاد از این موقعیت چندان مطلوب ارزیابی نمیشود، چرا که میدانیم دانشگاه آزاد بنا دارد از شرایط پیشین خود که در آن سرمایه نقش محوری داشت جدا شود و بیش از پیش خود را به میان قشر متوسط، ضعیف و انقلابی جامعه بکشاند؛ هدفی قابل تقدیر که با این اقدام همخوانی ندارد.