فرمول كشف رييس و هيات رييسه مجلس دهم
اعتماد نوشت: انتخابات سومين اجلاسيه هيات رييسه مجلس دهم نزديك است و شواهد و قرائن نشان مي‌دهد اين‌بار هم همچون هر دو سال پيش، با رقابتي سخت و جدي مواجه خواهيم بود.
ابتداي مجلس دهم هنگامي كه لاريجاني با ٧٠ راي بيش از ١٠٣ راي عارف به رياست موقت مجلس رسيد تا عارف از ادامه رقابت در انتخابات هيات رييسه دايم منصرف شود و بتواند با ٢٣٧ راي براي نهمين سال پياپي بر كرسي رياست پارلمان تكيه بزند، كمتر كسي تصور مي‌كرد كه در انتخابات سال‌هاي بعد، خطري صندلي لاريجاني را تهديد كند.
با نزديك شدن به انتخابات اجلاسيه دوم اما دوباره زمزمه‌هايي درمورد احتمال رقابت با لاريجاني به گوش رسيد كه البته چندان جدي نشد. درواقع بهتر است بگوييم جوّ شديد رسانه‌اي كه آن زمان درمورد احتمال «حذف علي مطهري از هيات رييسه» به راه افتاد، توجهات را از كرسي رياست به سمت كرسي نايب‌رييس دوم سوق داد و درنهايت علي لاريجاني بدون رقيب، رييس ماند و علي مطهري در رقابتي نسبتا جدي، نايب‌رييس دوم! اين‌بار اما به نظر مي‌رسد اوضاع كمي متفاوت است.
حالا اصلاح‌طلبان از احتمال كانديداتوري مجدد محمدرضا عارف براي كرسي رياست صحبت مي‌كنند و اصولگرايان از ارايه فهرست مستقل براي تمامي اركان هيات رييسه! حالا اين فقط فراكسيون سوم يا همان مستقلين ولايي است كه كماكان پاي لاريجاني ايستاده و معتقد است دستيابي به توافق ميان سه فراكسيون، بهترين فرمول براي حل معادله هيات رييسه مجلس است. فارغ از اينكه درنهايت چه اتفاقي در اين انتخابات درون‌پارلماني رخ مي‌دهد و كدام نماينده روي كدام صندلي مي‌نشيند، شايد موضوع حائز اهميت همان ويژگي مهم مجلس دهم است كه هيچ طيفي در آن اكثريت ندارد. درواقع همين عدم حضور يك فراكسيون اكثريت است كه لابي‌گري و رايزني‌هاي معمول پارلماني را در مجلس دهم به اوج خود رسانده و فضا به‌نحوي تعريف شده كه هر فراكسيون براي به كرسي نشاندن اهدافش، حداقل بايد با يكي از دو فراكسيون رقيب يا بخش‌هايي از هر يك از آنها ائتلاف كند.
فراكسيون اميد يا اصلاح‌طلباني كه ابتداي مجلس دهم به اندازه همان ١٠٣ راي عارف قدرت‌عمل داشتند و حالا پس از دو سال مي‌گويند به همان ميزاني كه ريزش داشته‌اند، رويش هم داشتند. فراكسيون نمايندگان ولايي يا اصولگرايان سنتي و طيفي از تندروترهاي اين جريان كه تحت عنوان اعضاي «جبهه پايداري» شناخته مي‌شوند كه زماني در فراكسيوني با حدود ١٨٠ عضو موتلف مستقلين ولايي يا ياران لاريجاني بودند و حالا ماه‌هاست كه رسما اعلام استقلال كرده‌اند و در بهترين حالت حدود ٨٠ كرسي دارند و گروه سوم يا همان مستقلين ولايي كه در حماسه ٧ اسفند ٩٤ همراه اصلاح‌طلبان، «ليست اميد» را شكل دادند و بعد آن‌چنان كه گفتيم، مدتي با اصولگرايان، هم‌نشين شدند و حالا نه اميدي به فراكسيون اصلاح‌طلبان دارند و نه در ولايت اصولگرايان شريكند.
گروهي متشكل از حدود ٥٠ تا ٦٠ نماينده عمدتا شهرستاني كه ازقضا بيش از آنكه در دسته‌بندي‌هاي جناحي و سياسي بگنجند، به فكر مطالبات حوزه انتخابيه خود هستند و اگر هنوز كنارهم مانده‌اند، بيشتر به‌خاطر پيشبرد مطالبات منطقه‌اي است. به‌جز اينها البته هستند حدود ٤٠ تا ٥٠ نماينده كه از همان ابتدا، راه‌شان را از اين ٣ فراكسيون جدا كردند و هنوز هم كار خودشان را مي‌كنند. اين است وضعيت طيف‌بندي مجلس دهم و قاعدتا كشف معادله انتخابات هيات رييسه اين مجلس نيز از قواعدي مبتني بر اين سهم‌بندي‌ها پيروي خواهد كرد.
