نه تهدید نه شعار، تا دیر نشده، گره بحران آب شرق اصفهان را با دست باز کنید!

تنش های اجتماعی برآمده از بحران آب که چند ماهی است شرق استان اصفهان را در برگفته است، در حالی روز به روز افزایش می یابد که مدیران سیاسی و اجرایی این استان، جز سخنانی شعاری و بعضاً تهدیدآمیز واکنش رضایت بخشی به این مسأله نداشته اند؛ شرایط نگران کننده ای که در صورت استمرار خسارات روزافزونی را متوجه میلیون ها شهروند اصفهانی خواهد کرد.

به گزارش تابناک؛ ده ها هزار کشاورز شرق اصفهان که در سال جاری و به دلیل مشکلات ناشی از کمبود آب با زمین های خشک کشاورزی رو به رو شده اند، پیاپی راهی خیابان های شهر و استان می شوند و مطالبات خود را خطاب به مسئولان مطرح می کنند؛ مطالباتی که هرچند جان مایه آن بیکاری و مشکل در تأمین معاش چند هزار خانواده است، زندگی میلیون ها شهروند اصفهانی را متأثر کرده است.

مردم مناطقی چون ورزنه، جرقویه علیا و سفلی، کوهپایه و جلگه که بیش از ده سال با کاهش شدید منابع آب مواجه شده بودند، در سال اخیر حتی یک قطره آب نیز برای کشاورزی دریافت نکردند تا همین موضوع بهانه ای باشد برای اردوکشی های چندباره آنها به خیابان های شهر اصفهان و اعتراضات گسترده ای که مسئولان پاسخ قانع کننده ای برای آن در چنته ندارند.

کشاورزان این منطقه در هفته و ماه های گذشته، بارها تجمع و اعتراضات میدانی برگزار کردند و با جمعیت چند هزار نفری خود بستری برای نا امنی در مرکز سیاسی استان اصفهان و شرق این استان رقم زدند؛ شهروندانی که خواسته آنها رسیدن به حقابه های قانونی خود از حوضه آبریز زاینده رود است، اما به این که بستر زاینده رود حتی در سرچشمه ها نیز با خشکی و کاهش شدید بارندگی رو به رو شده، توجه چندانی نمی کنند.

این در خواست مردمی در شرق اصفهان در حالی است که محسن مهرعلیزاده، استاندار اصفهان چند روز پیش گفته بود، حجم منابع آبی سد زاینده رود در سال آبی جاری نزدیک به 60 درصد کاهش یافته و با فرض عدم اختصاص آب به کشاورزی و کاهش 40 درصدی مصرف آب در صنعت، باز هم نیاز است به میزان 20 درصد در مصرف آب شرب اصفهان، یزد و کاشان صرفه جویی شود.

استاندار اصفهان روز جمعه نیز با اشاره به فلج کننده بودن بحران آب در استان اصفهان، کمبود آب را موضوعی نگران کننده و بحرانی برای تأمین آب نزدیک 2 میلیون و 500 هزار نفر جمعیت شهر اصفهان عنوان کرد.

حقایق مسلمی که استاندار اصفهان از آن سخن گفت و منطبق بر داده های آماری است، در حالی بیان می شود که ده ها هزار خانواده و کشاورز شرق اصفهانی بر همین اساس تنها راه درآمدی و معیشت خانواده خود را از دست داده اند و در سال جاری با مشکلات فراوانی از جمله بیکاری و فقر مطلق دست و پنجه نرم می کنند؛ شرایط نابسامانی که حل آن با استناد به کمبود منابع آب و ناتوانی مدیران در مدیریتش ممکن نیست.

کشاورزان در اعتراضات مستمر خود اعلام می کنند که دلیل بروز این بحران، ناکارآمدی مدیران در مدیریت عادلانه منابع آب حوضه آبریز زاینده رود است و اگر واقعاً آبی برای کشاورزی آنها وجود ندارد، پس معنای انتقال آب از اصفهان به یزد و نیز کشاورزی در مناطق بالادستی زاینده رود چیست؟

روز گذشته، کشاورزان با اقدام به تخریب برخی از سازه های انتقال آب یزد موجب شدند که اداره آب منطقه ای استان یزد از قطع آب شرب بخشی از قسمت های شهر یزد سخن بگوید و بیفزاید که به دلیل این اقدام کشاورزان اصفهانی، پمپ و خطوط برق خط انتقال آب آشامیدنی به یزد برای ساعاتی از مدار خارج شده است.

همزمان با ادامه اعتراضات مردمی در بین کشاورزان اصفهان و اقدام تخریبی آنها، امام جمعه اصفهان نیز با اشاره به تلاش مسئولان برای حل مشکل ادامه اعتراضات را حق کشاورزان ندانست و افزود: از این پس، اعتراض مردم در چارچوب قانون تعریفی ندارد و مقابله با انقلاب اسلامی قلمداد می شود.

واکنش سلبی امام جمعه شهر اصفهان در کنار سخنان ناامید کننده استان اصفهان از یک سو و آغاز نشانه هایی مبنی بر تلاش برخی شهروندان یزدی برای شکل دهی به اعتراضات مشابه و تجمع در برخی نقاط استراتژیک استان یزد، از سوی دیگر، گویای این حقیقت است که بحران آب و نا امنی های برآمده از آن قرار نیست به این زودی ها در فلات مرکزی کشور سامان بگیرد.

استاندار اصفهان در حالی که تلاش می کند با سخنان ناامیدکننده رخداد پیش آمده را غیرقابل مدیریت توصیف کند، امام جمعه نیز با زبان تهدید با مردم سخن می گوید که دغدغه و دلیل اصلی اعتراضات کشاورزان اصفهانی، بیکاری و مشکلات اقتصادی برآمده از آن در شرایط کنونی است.

گویا مدیران سیاسی استان اصفهان و کشور هنوز دغدغه و ریشه اصلی اعتراض مردمی را درک نکرده اند و از این روی، تصور می کنند تنها راه فروکش کردن نا آرامی ها در شرایط کنونی، تنها تأمین آب است که آن هم بنا به دلایل اقلیمی و جغرافیایی در حال حاضر ممکن نیست.

با این فرض منطقی که در شرایط کنونی تأمین آب شرب بر هر موضوع دیگری ارجحیت دارد، مسئولان باید تلاش کنند به جای پرداختن به شعارهای سیاسی، تهدیدهای بی فایده و ناامید کردن مردم به آنها تضمین هایی برای تأمین معاش و اشتغال و مدیریت بهینه منابع آب در سال های آتی بدهند.

قطعاً در شرایط کنونی آبی نیست که بتوان به کشاورزان اصفهانی داد و آنها نیز این را خوب می دانند. به همین دلیل، به نظر، اعتراض آنها بیش از آنکه بر تأمین آب تأکید داشته باشد، بر دیده شدن و درک مشکلاتشان اصرار دارد.

با شرایط پیش آمده، مدیران سیاسی و اجرایی کشور و استان اصفهان باید دو نکته مهم را مد نظر قرار دهند و بر اساس آن به مدیریت بهینه بحران کنونی اقدام کنند؛ نکات مهمی که اگر رعایت نشود قطعاً آسیب های فراوان و بیشتری را در آینده به بار خواهد آورد.

نخست اینکه ضرر و خسارت جمعیت محدودی از مردم استان اصفهان که در شرق این استان به کشاورزی مشغول بودند، حالا به نا آرامی هایی دامن زده که امنیت اجتماعی و آبی میلیون ها شهروند اصفهانی و دیگر استان ها را تهدید می کند. اینجا نیاز به یک محاسبه دقیق است که مشخص شود، پرداخت کدام ضرر و خسارت برای دولت و مسئولان به صرفه تر است؟

دیگر آنکه مدیران سیاسی و اجرایی کشور و استان اصفهان لازم است به جای صحبت های ناامید کننده و یا تهدیدآمیز به صورت عملیاتی به دنبال راهکارهایی برای برطرف کردن مطالبات معترضان به اشکال دیگر باشند و آنها را نسبت به شرایطی که به آن معترض هستند قانع کنند.

مسئولان باید بدانند که فعل و انفعالات کنونی معترضان اصفهانی در نهایت به زیان میلیون ها شهروند دیگر منجر خواهد شد و اگر این معترضان متوجه شوند که صدای آنها توسط مسئولان از راه های دیگر شنیده می شود، قطعاً از ادامه چنین مسیری که نه تنها سودی برای آنها ندارد، بلکه خسارت سنگینی را به سایر شهروندان وارد می کند، خودداری خواهند کرد.