نبش قبر جسد مقتول پس از ۱۳ سال
بازپرس دادسرای جنایی پایتخت برای مشخص‌شدن هویت مردی که ۱۳سال پیش به‌طرز مرموزی به قتل رسیده بود، دستور نبش قبر را صادر کرد.
با انجام آزمایش دی‌ان‌ای هویت این جسد پس از ۱۳سال مشخص شد و هیأت قضائی دادگاه کیفری قرار است به درخواست اولیای دم این پرونده مبنی بر پرداخت دیه از بیت‌المال رسیدگی کند. این درحالی است که سال‌ها تلاش و تحقیقات برای شناسایی عامل یا عاملان این جنایت بی‌نتیجه ماند.
سوم مرداد سال ۸۳ بود که مهندس شرکت آب و فاضلاب برای بررسی وضعیت چاهی در تپه‌های قیطریه، خود را به عمق ۱۰متری آن رساند. این مهندس در عمق چاه جسد مردی را کشف کرد که کاملا متلاشی شده بود. او بلافاصله ماموران پلیس را در جریان ماجرا قرار داد و کارآگاهان نیز برای بررسی موضوع راهی محل حادثه شدند. پس از حضور ماموران پلیس و بازپرس، مشخص شد که صورت جسد کاملا متلاشی شده است. برای همین، امکان شناسایی از روی چهره وجود نداشت. تنها از جیب کت جسد شناسنامه‌ای پیدا شد که نشان می‌داد این مرد ۴۱ساله بوده است. بنابراین جسد به پزشکی قانونی منتقل شد. در ادامه بررسی‌ها خانواده این مرد نیز شناسایی شدند.
این درحالی بود که پزشکی قانونی در نخستین گزارش خود اعلام کرد امکان مشخص شدن علت مرگ وجود ندارد، اما در گزارش تخصصی علت اصلی مرگ، فشار بر عناصر حیاتی گردن اعلام شد. بعد از آن بود که پرونده با موضوع قتل عمد از سوی پلیس و بازپرس بررسی شد. در ادامه تحقیقات، همسر سابق مقتول در بازجویی‌ها به ماموران پلیس گفت: «چند‌سال پیش با مهرداد ازدواج کردم. ما زندگی بدی نداشتیم اما مهرداد به مصرف مواد مخدر اعتیاد پیدا کرد. او روزبه‌روز بیشتر معتاد شد و هرچه تلاش می‌کردم ترک کند، فایده‌ای نداشت.
حتی به دنیا آمدن دخترمان هم او را عوض نکرد. به‌ناچار از او طلاق گرفتم و همراه دخترم به سراغ زندگی خودم رفتم. چند سالی است که از او خبر ندارم تا این‌که خبر کشف جسد او را به من دادند. اصلا نمی‌دانم مهرداد چرا و به دست چه کسی کشته شده است، چون این اواخر نمی‌دانستم چه‌کار می‌کند و با چه کسانی در ارتباط است.»
تجسس در رابطه با مشخص شدن عامل جنایت از سوی پلیس ادامه یافت، اما هیچ رد یا سرنخی از قاتل یا قاتلان این پرونده به دست نیامد. تلاش‌ها برای بازداشت عامل این قتل بی‌نتیجه ماند و ۱۲سال گذشت. از آن‌جایی که همچنان قاتل شناسایی نشده بود، خانواده مهرداد با ارسال لایحه‌ای به دادستان درخواست کردند تا دیه مقتول از بیت‌المال پرداخت شود. دادستان پرونده نیز موافقت خود را اعلام کرد. بنابراین پرونده برای بررسی به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
جلسه رسیدگی به این پرونده از سوی قضات دادگاه کیفری برگزار شد. هیأت قضائی نیز پس از شنیدن درخواست اولیای دم و بررسی پرونده اعلام کردند، شناسایی جسد به دلیل متلاشی‌شدن صورت، تنها از روی شناسنامه همراه مقتول قابل استناد نیست. بنابراین آنها از دادسرا درخواست کردند تا در این‌باره تحقیق و هویت مقتول را کاملا محرز کند.
به همین دلیل پرونده بار دیگر به دادسرا برگشت و روی میز قاضی مدیرروستا، بازپرس شعبه ششم دادسرای امور جنایی قرار گرفت. بازپرس نیز با ارسال نامه‌ای به پزشکی قانونی اعلام کرد در صورتی که این سازمان قادر به تشخیص هویت از روی استخوان‌های مقتول پس از ۱۳سال است، دستور نبش قبر و انتقال استخوان به آن سازمان برای انجام آزمایش‌های لازم را صادر کند. این تنها راه تشخیص هویت جسد پس از ۱۳سال بود. پزشکی قانونی نیز موافقت خود را اعلام کرد و درنهایت پس از گذشت ۱۳سال از ماجرا، دستور نبش قبر صادر شد و کادر درمانی یکی از بیمارستان‌های دولتی تهران از روی بقایای جسد آزمایش دی‌ان‌ای را برای مشخص شدن هویت جسد انجام داد.
روزنامه شهروند نوشت:بدین‌ترتیب در حضور ماموران بیمارستان و به دستور بازپرس جنایی نبش قبر صورت گرفت و از جسد نمونه‌برداری شد. از دختر مقتول نیز آزمایش دی‌ان‌ای صورت گرفت و با تطبیق نتایج این آزمایش‌ها مشخص شد که جسد کشف‌شده متعلق به مهرداد است. بنابراین هویت این جسد پس از گذشت ۱۳سال شناسایی شد و بار دیگر پرونده روی میز هیأت قضائی دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت تا به درخواست اولیای دم مبنی بر پرداخت دیه از بیت‌المال رسیدگی شود.
