سرانجام یورو و ایتالیا چه خواهد شد؟
یکی از وعده‌های اصلی احزاب پوپولیست ایتالیا برای انتخابات پیش روی این کشور در چهارم مارس، کنار گذاشتن استفاده از یورو به عنوان واحد پول این کشور است.
به گزارش بازتاب به نقل از بلومبرگ، با این حال، کنار گذاشتن یورو توسط سومین اقتصاد بزرگ این منطقه می‌تواند باعث تکمیل یک سناریو با عواقب جدی نظیر فرار سرمایه، بحران بانکی و آسیب جدی بخش مالیه عمومی این کشور شود. اما کاهش لفاظی‌های اخیر نشان می‌دهد که پوپولیست ها شاید دیگر این هدف را دنبال نمی کنند.
هیاهو برای چیست؟
جنبش ۵ ستاره که در نظرسنجی‌ها از سایرین پیش است از مدت ها پیش قول داده است تا یک همه پرسی را در خصوص کنار گذاشتن استفاده از یورو برگزار کند. صندوقهای پوشش ریسک و سایر سرمایه گذاران، سیاست گذاران رم را به خاطر ریسک روی دارایی های ایتالیایی، مورد مواخذه قرار داده‌اند.
آیا جنبش ۵ ستاره واقعا می‌خواهد یورو را کنار بگذارد؟
این مساله بستگی به این دارد که از چه کسی این سوال را بپرسید. لوئیجی دی مایو- نامزد جنبش ۵ ستاره برای نخست وزیری، طی ماه های اخیر اظهارات متناقضی داشته است. وی در چهارم سپتامبر سال گذشته در یک انجمن تجاری گفت که همه پرسی، آخرین راه حل برای مجبور کردن اتحادیه اروپا به انجام اصلاحات است و در ۱۸ دسامبر به شبکه تلویزیونی ” لا. ۷” گفت که اگر چنین همه پرسی برگزار شود، او به کنار گذاشتن استفاده از یورو رای خواهد داد، چرا که بدان معناست که اروپا به ما گوش نداده است. اما مجددا در روز نهم ژانویه به شبکه تلویزیونی “رای” گفته است: فکر نمی کنم اکنون زمان خروج باشد!
دلیل این اظهارات متناقض چیست؟
دی مایو در تلاش است تا حمایت ها از خود را برای رسیدن به قدرت، بدون اتحاد با تندورهایی که جنبش را به سطح افراطی رسانده‌اند، افزایش دهد. فابیو بوردینیون- استاد علوم سیاسی دانشگاه “اوربینو” با بیان اینکه وی باید هم اعضای اصلی پوپولیست جنبش ۵ ستاره را راضی کند و هم خود را برای رهبری دولت مناسب جلوه دهد، افزود: جنبش ۵ ستاره چرخش هایی هم به چپ و هم به راست داشته است و انتظار می رود که این رفتار نامعلوم تا روز انتخابات ادامه پیدا کند.
خروج ایتالیا از یورو توسط جنبش ۵ ستاره تا چه حد آسان خواهد بود؟
این مساله بسیار سخت خواهد بود. نظرسنجی ها نشان می دهد که حتی اگر جنبش ۵ ستاره در انتخابات چهارم مارس سال جاری، موفق شود، فاصله زیادی با کسب اکثریت مطلق خواهد داشت و دی مایو مجبور به تشکیل دولت ائتلافی خواهد بود و باید راهی را برای متقاعد کردن اعضای ائتلافی کابینه با سیاست های خود بیابد. علاوه بر این ها، قانون اساسی ایتالیا، لغو پیمان های بین المللی به وسیله رای گیری عمومی را منع کرده است و از میان برداشتن این مانع، نیاز به کسب اکثریتی معادل دو سوم نمایندگان پارلمان را دارد، در غیر این صورت دولت شانس چندانی برای خروج از منطقه یورو ندارد.
احزاب دیگر چه می گویند؟
حزب حاکم این کشور به رهبر پائولو جنتیلونی- نخست وزیر کنونی ایتالیا- از طرفداران باقی ماندن در منطقه یورو است، اما حزب ضد مهاجرتی ” نورثرن لیگ” که از اعضای اتحاد راست میانه به رهبری سیلویو برلوسکنی- نخست وزیر پیشین ایتالیا- است و پیش بینی می شود بزرگ ترین بلاک پس از انتخابات باشد، روی خوشی به یورو نشان نمی دهد.
متئو سیلوانی- رهبر این حزب- یورو را در گذشته، جرمی علیه بشریت خوانده بود و در روز ۱۱ ژانویه امسال نیز گفت گزینه خروج از یورو را مد نظر دارد. سیلویو برلوسکنی نیز در کمپین های قبلی خود پیشنهاد بازگشت مجدد لیر- واحد پول پیشین ایتالیا- را در چرخه محاسباتی به عنوان ارز معادل یورو مطرح کرده بود اما ماه جاری در توئیتی نوشت که سالوینی می داند ترک یورو غیرممکن است و این ایده را کنار گذاشته است.
ایتالیایی ها چه می‌خواهند؟
بنابر نظرسنجی کمیسیون اروپا در ماه نوامبر سال گذشته، ۵۹ درصد ایتالیایی ها به عنوان یکی از اعضای اصلی و بنیان گذار اتحادیه اروپا، از اتحاد اقتصادی و پولی یورو حمایت می کنند و ۳۰ درصد مردم نیز مخالف یورو هستند. در سراسر منطقه یورو، حدود سه چهارم شهروندان منطقه یورو از این ارز حمایت کردند که بالاترین میزان از بهار سال ۲۰۰۴ تاکنون به شمار می رود.
چرا سرمایه گذاران باید انتخابات را زیر نظر بگیرند؟
ایتالیا، مرد بیمار اروپا باقی مانده است و یک پارلمان چند پاره می تواند نشان از مشکلات اقتصادی آن باشد. اریک جونز- استاد اقتصاد سیاسی بین الملل دانشگاه “جان هاپکینز” در شهر بولونیا می گوید: مساله نگران کننده این است که پس از انتخابات چه بر سر اقتصاد خواهد آمد. اگر شاهد یک دولت ائتلافی باشیم، کار زیادی از دستش بر نخواهد آمد و اتحادیه اروپا فشار شدیدی به ایتالیا خواهد آورد تا بانک هایش را تخلیه کند تا بدهی هایش را پرداخت کند.
