از ارجاع احساسی بیماران به پایتخت تا معضل پیاده‌روخوابی همراهان بیمار
رییس مرکز طبی کودکان با اشاره به برخی مشکلات، چالش‌ها و در عین حال اقدامات انجام شده در این مرکز در راستای توسعه خدمات به بیماران، درباره نحوه اسکان خانواده‌های بیماران، معضل پیاده‌رو خوابی همراهان بیمار و… توضیحاتی ارائه کرد.
دکتر شروین بدو در گفت‌وگو با ایسنا، درباره مرکز طبی کودکان، گفت: بیمارستان مرکز طبی کودکان از سال ۱۳۴۸ فعالیت خود را آغاز کرده است؛ یعنی نزدیک به ۵۰ سال پیش. باید توجه کرد که این بیمارستان قدیمی‌ترین بیمارستان مدرن کودکان کشور است و از آن زمان تاکنون بی‌وقفه کار کرده است. در حال حاضر هم این مرکز در تمام رشته‌های تخصصی و فوق‌تخصصی کودکان، اعم از رشته‌های داخلی و رشته‌های جراحی ارائه خدمت می‌کند.
وی با بیان اینکه در کنار کارمان، در این مرکز خدمات آموزشی و پژوهشی هم ارائه می‌دهیم، ادامه داد: در حوزه درمان در تمام رشته‌های فوق‌تخصصی، خدمت‌مان را ارائه می‌دهیم. همچنین در حوزه آموزشی پزشکان فراگیری که خودشان سال‌ها اقدامات درمانی انجام داده‌اند در کنار اساتید ما کار می‌کنند و سپس به استان یا شهر خودشان می‌روند. بنابراین اینطور نیست که بگوییم یک دانشجو بیماران را درمان می‌کند، بلکه این افراد فراگیر، پزشکانی متخصص یا فوق‌تخصصی هستند که در این مرکز و در کنار اساتید برجسته دوره می‌بینند. در عین حال مقالات زیادی هم از سوی اعضای هیات علمی این مرکز تدوین می‌شود که در ارتقاء دانش طب کودکان کمک می‌کند.
ضریب اشغال مرکز طبی کودکان بالای ۹۵ درصد است
بدو با بیان اینکه در حال حاضر ۳۴۵ تخت در مرکز طبی کودکان وجود دارد، افزود: در اکثر مواقع ضریب اشغال این مرکز بالای ۹۵ درصد و یا بین ۹۵ تا ۹۷ درصد است و بر این اساس با کمبود تخت در این مرکز مواجهیم. به هر حال بیماران از همه استان‌های کشور به این مرکز مراجعه می‌کنند. تعدادی از آنها از طریق سیستم ارجاع می‌آیند و تعدادی هم از طریق سایر مراکز برای بستری در مرکز طبی کودکان هماهنگ می‌شود. این درحالیست که تعداد زیادی از بیماران نیز بدون هماهنگی، خودشان براساس اعتمادی که به این مرکز دارند، مراجعه می‌کنند. بنابراین بار بیمارستان ما بسیار بالاست. در حال‌حاضر در اورژانس بیمارستان ما نزدیک به ۵۰ بیمار وجود دارد؛ در صورتیکه ۵۰ بیمار خودش به اندازه یک بیمارستان است. در عین حال بیماران هم از تهران و هم از سایر استان‌های کشور به مرکز ما مراجعه می‌کنند.
تکلیف همراهان کودکان بیمار شهرستانی چه شد؟
رییس مرکز طبی کودکان درباره کافی نبودن همراه‌سراها برای اسکان همراهان بیمارانی که از شهرهای دیگر به مرکز طبی کودکان می‌آیند، گفت: متولی اسکان خانواده بیماران، بیمارستان نیست، بلکه بیمارستان متولی اسکان همراهی است که در کنار بیمار در بیمارستان می‌ماند. به عنوان مثال اگر بیماری در بخش قلب ما بستری شود، مادر بچه به عنوان همراه کنار بیمار می‌ماند و به اوتخت همراه و خدمات بیمارستان را ارائه می‌دهیم. البته سایر اعضای خانواده بیمار هم حق دارند که از شرایط اسکان مناسب برخوردار شوند، اما اسکان دادن به این افراد جزء شرح وظایف بیمارستان نیست. معمولا متولی این قضیه شهرداری‌ها هستند و علاوه بر این وزارت بهداشت و خیرین هم در این زمینه کمک می‌کنند و همراه‌سراهایی احداث می‌شود. بنابراین تا حد امکان به اسکان خانواده بیماران کمک می‌کنیم و آنها از طریق واحد مددکاری به دانشگاه علوم پزشکی تهران معرفی و در همراه‌سراهای موجود مستقر می‌شوند. البته ظرفیت این همراه‌سراها محدود است.
ارجاع بیماران به تهران؛ احساسی یا واقعی!
بدو در ادامه با اشاره به چالش مراجعه زیاد مردم برای درمان به تهران علی‌رغم وجود متخصص مربوطه در شهر خودشان، گفت: گاهی ارجاع به تهران ضروری است، اما گاهی این مراجعات بنا به دلایل احساسی صورت می‌گیرد. اگر ارجاع واقعی باشد، همه سیستم بیمارستانی باید از بیمار ارجاع داده شده، حمایت کنند. البته در برخی مواقع نیازی نیست که بیمار برای درمان به تهران بیاید و می‌تواند به متخصصی در شهر یا استان خودش مراجعه کند. حال ممکن است همین بیمار به فوق تخصصی در شهر یا مرکز استان خودش ارجاع شود و مشکلش حل شود؛ در این حالت هم لازم نیست به تهران بیاید. اما اگر بیماری توسط یک متخصص کودکان یا یک فوق‌تخصص از طریق نظام ارجاع به تهران ارجاع داده شود، کار ما این است که از همه جهات اعم از ارائه خدمات درمانی، اسکان و … از او حمایت کنیم. در این صورت منابع موجود هم تکافوی حمایت از این بیماران را می‌کند. البته این موضوع نیازمند ساماندهی است و امیدواریم که با اجرای طرح پزشک خانواده این مشکل هم به نحوی مرتفع شود.
معضل پیاده‌رو خوابی همراهان بیماران
رییس مرکز طبی کودکان درباره ماندن همراهان بیماران در پیاده‌روهای اطراف این مرکز، گفت: اولا هر کسی که در کنار پیاده‌روی بیمارستان چادر زده باشد، الزاما همراه بیمار آن بیمارستان نیست. من یکبار این موضوع را بررسی کردم و متوجه شدم که تعداد زیادی از این افراد، اصلا بیمار ندارند. البته برخی از آنها هم همراهان بیماران مرکز هستند. خانواده‌های بیماران هم باید توجه داشته باشند که نیازی نیست، همه اعضای خانواده با کودک‌شان به تهران بیایند، بلکه حضور پدر و مادر با بیمار، کفایت می‌کند. چراکه به اسکان نیاز دارند و باید به صورت آبرومند تکریم شوند. البته در نزدیکی مرکز ما همراه‌سرایی تجهیز شده و مشغول به کار است که مرکز طبی کودکان سهم مشخصی از آن دارد.
وی در ادامه درباره وضعیت نیروی انسانی در مرکز طبی کودکان، گفت: باید توجه کرد که هرچه میزان نیروی انسانی در یک بیمارستان بالاتر باشد و تعریف وظایف برای این نیروها بهتر انجام شده باشد، مسلما خدمت‌رسانی هم بهتر انجام می‌شود. در حال حاضر توان مرکز طبی کودکان بسیار بالاست. بنابراین اگر تعداد نیروی پرستاری بیشتر شود، می‌توانیم با توان بیشتری و کیفیت بالاتری کار کنیم. بنابراین کمبود نیرو همیشه هست، چون خدمت جدید همواره وجود دارد.
از مرکز طبی کودکان شماره دو چه خبر؟
وی درباره ایجاد مرکز طبی کودکان شماره دو نیز گفت: وزارت‌خانه برنامه‌ای برای ایجاد مرکز طبی شماره دو دارد. در حال حاضر زمینی به انداره ۵.۵ هکتار در منطقه ۱۸ تهران، در اختیار ما قرار داده‌اند و قرار است در سال‌های آینده به عنوان مرکزجدید ساخته شود، چون ما داریم از تمام ظرفیتمان استفاده می‌کنیم و قرار است قسمتی از فعالیت‌های مرکز به آنجا منتقل شود. فعلا زمین داده شده، اما هنوز ساختش آغاز نشده است.
بدو ادامه داد: البته ما تلاش کردیم داخل بیمارستان هم توسعه داشته باشیم و بر همین اساس چندین بخش جدید را مانند بخش پیوند سلول‌های بنیادی، آی‌سی‌یو شیرخواران و… را ایجاد کردیم. علاوه بر این ساختمانی هم در نزدیکی بیمارستان ما خریداری شده که قصد داریم تعدادی از خدمات سرپایی خودمان را به آنجا انتقال دهیم.
سخنی با خیرین سلامت
وی با اشاره به لزوم کمک مردم و خیرین در توسعه خدمات درمانی و طبی این مرکز، گفت: اینکه بتوانیم خدمات جامعی به کودکان بیمار ارائه دهیم، بسیار مناسب است؛ اما اگر فقط روی منابع دولتی حساب کنیم، نمی‌توانیم خدمات‌مان را گسترش دهیم؛ چراکه منابع دولتی محدود است. بنابراین فکر می‌کنم اگر فعالیت‌های مرکز شناسانده شوند، بسیاری از خیرین به ما اعتماد کرده و کمک می‌کنند تا خدمات‌مان را گسترش دهیم. به عنوان مثال در حال حاضر آمادگی انجام پیوند قلب و جراحی صرع در کودکان در این مرکز وجود دارد و در حال انجام مقدمات آن هستیم؛ چراکه در کشور جای چنین اقدامی خالی است. بنابراین اگر خیرینی باشند که بخواهند با ما همکاری کنند، هم نتیجه را به صورت شفاف خواهند دید و هم ما به هدف‌مان که ارائه خدمت و توسعه خدمات است، می‌رسیم.
مهم‌ترین چالش مرکز طبی کودکان
بدو، مهم‌ترین چالش مرکز طبی کودکان را محدودیت فضای فیزیکی عنوان و اظهار کرد: توان مرکز طبی کودکان در ارائه خدمت بالاست، اما به ازای این توان، فضای فیزیکی لازم را نداریم. بنابراین امیدواریم در درجه اول فضای فیزیکی مرکز گسترش یابد و نیروی انسانی مختص آن نیز تامین شود.
