ایرادات به کرسنت بنی اسرائیلی و سیاسی است

مرتضی بهروزی فر گفت: مشکلی اصلی ایران در کرسنت این بود که قراردادی که بسته و نهایی شده بود را در دولت احمدی‌نژاد نقض کردیم که بدترین حالت برای کشور است.

مرتضی بهروزی‌فر کارشناس ارشد انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا گفت: قراردادهای گازی بلند مدت بوده و مانند قراردادهای نفت نیستند و معمولا بر مبنای قیمت نفت تعیین می شوند ولی در پریودهایی که در قرارداد مشخص می شود بستگی به مورد ریوایز می شوند. مثلا قیمت گاز صادراتی کشور A  به B بر مبنای فرمولی مثلا معادل 10 درصد میانگین قیمت نفت برنت به علاوه و یا منهای یک عدد تعیین می شود یعنی شاخصی است که میانگین سالانه بوده و در پریودهای مختلف هم ریوایز می شود.

وی با اشاره به قرارداد گازی ایران و امارات تصریح کرد:  زمانی که قرارداد کرسنت بسته شد قیمت نفت و گاز بسیار پایین بود مثلا اگر 50 سال پیش کسی زمینی را به قیمتی بفروشد نمی توانیم بگوییم که ارزان فروخته شده چرا که مسلما با نرخ روز فروخته شده است.

بهروزی فر تصریح کرد: در این قرارداد هم بندی برای ریوایز وجود داشته است مثلا اگر ایران صادرات را آغاز می کرد در پریودهای مختلف قابلیت تغییر داشت ضمن اینکه آن زمان قیمت گاز ارزان بود و با قیمتی که اکنون ایران به ترکیه صادر می کند قابل مقایسه نیست.

وی اظهار داشت: ما بر اساس شرایط و بازار خودمان قرارداد می بندیم در مورد این قرارداد هم علاوه بر بحث قیمت اگر مشکلی به وجود می آمد امکان ریوایز کردن وجود داشت.

این کارشناس انرژی خاطرنشان کرد: مشکلی اصلی ایران در کرسنت این است که قراردادی که بسته و نهایی شده بود را نقض کردیم که بدترین حالت برای کشور است زیرا اعتبار خودمان را در جامعه بین الملل از دست دادیم و به عنوان کشوری که به تعهداتش پایبند نیست شناخته شد.

وی اظهار داشت: قسمت عمده اشکالات به کرسنت بنی اسرائیلی و صرفا از دیدگاه سیاسی مطرح می شود.

بهروزی فر گفت: ما به هر دلیلی نتوانستیم و یا نخواستیم که قرارداد را اجرایی کنیم اتهام فساد را به مدیران ارشد نفت دادیم که اثبات کنیم قرارداد همراه با فساد بوده که کنسل شود اما دولت احمدی نژاد و کسانی که امروز با همان ادبیات صحبت می کنند نمی توانند که اثبات کنند که قرارداد توام با فساد بوده است.

وی اظهار داشت: مورد دوم اینکه وزارت نفت برای اجرای قرارداد خط لوله را با صرف مبغی هنگفت احداث کرد که امروز بلا استفاده مانده و از بین رفته است.

این کارشناس خاطرنشان کرد: ما به عنوان کشوری که به تعهدات پایبند نیستیم شناخته شدیم و دوم اینکه هزینه هایی شد که غیر قابل استفاده ماند و از بین رفت  ومهمتر اینکه گازی که قراربود بفروشیم فلر بود و هنوزهم قسمت عمده آن می سوزد. یعنی گازی را که می سوخت حتی اگر مجانی به امارات می دادیم دو فایده داشت اول اینکه محیط زیست مان کمتر آلوده می شد و دوم اینکه امارات به ما وابسته می شد.

وی تاکید کرد: با عدم اجرای این قرارداد مردم متضرر شدند، نه دولت مردانی که این تصمیم را گرفتند و از همه مهم‌تر شکایتی است که شرکت الهلال روی این قرارداد دارد که می تواند ما را محکوم به پرداخت جریمه کند.