در حق موسیقی مقامی ظلم شده است
یک آهنگساز با تاکید بر این‌که نام خواننده در ارائه آلبوم بی‌تاثیر نیست، گفت: ناشران و سرمایه‌گذاران با توجه به وضعیت تکثیر غیرقانونی آثار، عملا سودی نخواهند برد. به همین دلیل، اگر بخواهند سودی ببرند، به نام، برند و گروهی نیاز دارند که مردم با آن‌ها آشنا باشند که بتوانند حداقل، سرمایه خود را برگردانند.
کیوان کیانیان در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: صداهای محلی، صداهای بسیار خوب و خاصی برای موسیقی‌های مقامی هستند، زیرا این موسیقی از کودکی در خون، پوست و گوشت این افراد جریان دارد و با آن موسیقی، بزرگ می‌شوند؛ اما در جامعه امروز به‌دلیل کم‌توجهی و شاید سهل‌انگاری در حق این موسیقی که پایه و اساس موسیقی ملی و سنتی ایران است، ظلم شده است. موزیسین‌ها و خوانندگان این نوع موسیقی فقط در جشنواره‌های موسیقی مقامی که آن نیز به‌صورت سالانه برگزار می‌شود، می‌توانند توانایی و زیبایی این موسیقی را برای عده کم حاضران در سالن نمایش دهند.
این نوازنده تنبور ادامه داد: آلات موسیقی و سازهایی که در موسیقی خانقاهی به کار برده می‌شود، عموما تنبور، دف و نی هستند، گاهی هم فقط از آواز استفاده می‌شود و سماع (رقص عارفانه) جزء لاینفک این نوع موسیقی است.
او با بیان این‌که تنبور، ساز مقامی غرب کشور است، اظهار کرد: من کرمانشاهی هستم و به آن منطقه ارادت دارم. به همین دلیل، آهنگ‌هایی که ساختم براساس برداشت‌های ذهنی‌ام از مقامات تنبور بوده و ملودی‌هایی را به آن مقام‌ها اضافه یا کم کرده‌ام. در این آلبوم نیز سازهای دیگر مانند کمانچه و عود و دف، ساز تنبور را همراهی کرده‌اند.
کیانیان در ادامه بیان کرد: موسیقی خانقاهی و تنبوری، برگرفته از ملودی‌های باستانی و مذهبی است. گاهی این موسیقی به موسیقی شهری ما نزدیک است، اما تشخیص خانقاهی بودن آن به‌خاطر ذکرهایی است که به‌صورت ترجیع‌بند خوانده و تکرار می‌شود.
این آهنگساز که برای دومین‌بار با سالار عقیلی همکاری می‌کند، درباره انتخاب او به‌عنوان خواننده آثارش که بر پایه مقام‌های تنبور ساخته شده‌اند، توضیح داد: در حال حاضر موسیقی ما، چند خواننده خوب و شناخته‌شده بیشتر ندارد که آقای عقیلی یکی از آن افراد است. گزینه انتخابی من برای این دو آلبوم، آقای عقیلی بود. آلبوم «سر هزار ساله» که یک‌ونیم سال پیش به بازار عرضه شد، بازخورد بسیار خوبی داشت. به‌جز این‌که عقیلی خواننده بسیار خوبی است، به‌دلیل نام و شهرتش، ناشر به‌خوبی این اثر را خرید و شنونده‌های بیشتری این آلبوم را شنیدند.
او گفت: اگر آهنگسازی بخواهد ملودی‌ای را براساس مقام‌های محلی ارائه کند و به گوش شنوندگان بیشتری برساند، ناکام می‌ماند. این نوع موسیقی، شنوندگان خاص دارد و اگر در منطقه خاصی ارائه شود، به‌شکل گسترده شنیده نمی‌شود. بنابراین آهنگساز مجبور است به‌خاطر امکانات ارائه و پخش، به مرکز کشور بیاید و کار کند.
کیانیان بیان کرد: ما توانستیم توانایی دیگری از صدای آقای عقیلی را در این دو آلبوم ارائه دهیم. او در ژانر خاصی می‌خواند و موسیقی و تواناییش مشخص است، اما ما سعی کردیم به اصالت و لحن‌های موسیقی مقامی برسیم. آقای عقیلی در این زمینه بسیار تمرین کرد تا بتواند با این ملودی‌ها و لحن‌ها ارتباط برقرار کند و آن‌ها را به‌خوبی ارائه دهد و در این راه، به نتیجه قابل قبولی هم رسید.
این نوازنده گفت: ما در این دو آلبوم، سعی کردیم جنس صدا و لحن خوانش عقیلی را خیلی نزدیک به موسیقی محلی درآوریم. حتی به گفته عقیلی، وقتی قطعه‌ای از آلبوم «سر هزار ساله» را از رادیو شنید، نمی‌دانست خود او خواننده این اثر است. او برای این کار، با شنیدن آثار قدیمی و نواهای محلی و مقامی تنبور، با این نوع موسیقی بیشتر عجین شد. واقعیت این است که سالار عقیلی برای اولین‌بار با سازهای موسیقی مقامی کار کرده است.
او درباره سازبندی و اشعار این آلبوم نیز توضیح داد: به‌خاطر ایجاد آرامش و نوع موسیقی خانقاهی و تنبوری، فقط از چند ساز محدود در آلبوم استفاده شده تا سازها بتوانند به اندازه کافی، ملودی‌های زیبا را به گوش شنونده برسانند. در این آلبوم، صدای تنبور، کمانچه، عود و سازهای کوبه‌ای شنیده می‌شود و فضای خلوتی دارد. به همین دلیل، کار خواننده برای ارائه اشعار و ملودی‌ها نسبت به انواع دیگر موسیقی، سخت‌تر است.
او ادامه داد: در این آلبوم از اشعار باباطاهر، عطار، مولوی و خود من استفاده شده و با استفاده از تلفیق اشعار دو شاعر در یک قطعه، فضایی متفاوت را ایجاد کرده‌ایم. ما در دو قطعه این آلبوم، از دو شاعر در یک تصنیف استفاده کرده‌ایم، در یک قطعه از شعر مولوی و عطار و در قطعه دیگر، از شعر مولوی و باباطاهر استفاده شده است. اشعار انتخاب‌شده با توجه به نام آلبوم (در وادی عشق) تداعی‌گر وادی عشق (شهر دوم از هفت شهر عطار نیشابوری) است.
به گزارش ایسنا، در این آلبوم به آهنگسازی کیوان کیانیان، سالار عقیلی به خوانندگی پرداخته است. این اثر شامل قطعات در وادی عشق، همه هست آرزویم، یاد یار (بی‌کلام)، خرابات الست، یار من، مقام جنگه را (بی‌کلام)، مقام مجنونی سحری و تصنیف مه عیار است.
کیانیان علاوه بر این که سرپرست گروه و آهنگساز آلبوم است، نوازندگی تنبور را هم انجام داده است. علیرضا عقیقی نوازنده سه‌تار و عود، اشکان مرادی نوازنده کمانچه، صفا شالپوش نوازنده دف، همایون نصیری نوازنده دم‌دم، بندیر و کوزه در این اثر هنرنمایی کرده‌اند. گروه کر این آلبوم را کیمیا کیانیان، پرهام کاکاوند، سجاد قربانی و مهدی مرادی تشکیل می‌دهند. این آلبوم به تهیه‌کنندگی صدرالدین حسین‌خانی به بازار موسیقی می‌آید.
