فرازوفرودهای زندگی سیاسی مرد لابی‌های پشت پرده جریان اصولگرا
4 ماه بعد از شکست در انتخابات ریاست جمهوری، فدایی یکباره در حالی که از ابتدای تشکیل جمعیت ایثارگران دبیرکلی این جمعیت را برعهده داشت از این پست استعفا داد؛ استعفایی که دلیل آن در آبان ماه مشخص شد. او پس از کناره‌گیری علی اکبر ناطق نوری از ریاست دفتر بازرسی رهبری جانشینش شد.
«حاج حسین» که از اواخر دهه هفتاد به بعد در پشت صحنه تصمیم‌گیری های حیاتی اصولگرایان حضور داشته بر صندلی کسی تکیه می زند که در سال 84 با علم کردن «شورای همانگی نیروهای اجتماعی» در برابر «شورای هماهنگی نیروهای انقلاب» جرقه های دلخوری و جدایی شیخ نور از راست‌گرایان را روشن کرد.
«حاج حسین» اصولگرایان، کسی که در پشت پرده تصمیمات مهم و سرنوشت ساز جناح راست قرار دارد و خط و ربط سیاسی او برکسی پوشیده نیست 7 آبان ماه در حالی که دو ماه قبل از دبیرکلی جمعیت ایثارگران کناره گیری کرده بود به سمت رئیس دفتر بازرسی رهبر انقلاب منصوب شد؛ پستی که وقتی ناطق نوری قصدکناره گیری از آن را داشت گفت به دلیل آنکه «نمی خواهم رفتارهای سیاسی فردی مانند بنده موجبات القای شبهه جانبداری دفتر مقام معظم رهبری از گروهی خاص را در اذهان فراهم کند، استعفا دادم». شیخ راست‌نشین محبوب امروز اصلاح‌طلبان برای آنکه بتواند با فراغ بال مواضع سیاسی خود را اعلام کند از ریاست دفتر بازرسی رهبری استعفا داد تا 6 ماه بعد حسین فدایی، مرد پشت پرده اصولگرایان بر صندلی‌ای تکیه زند که سال های طولانی متعلق به شیخ نور بود.
سیاست‌ورزی روحانی غیرملبس
61 سال پیش در شهرری متولد شد؛ شهری که هنوز نیز ساکن آنجاست؛ در خانه پدری در کوچه‌ای که نام برادر شهیدش را بر سر خود دارد. دانش‌آموخته اقتصاد از دانشگاه علامه است و در دسته سیاسیونی قرار دارد که تحصیلات حوزوی دارند اما به لباس روحانیت ملبس نیستند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، فدایی اتحادیه انجمن اسلامی را با هدف کادرسازی و جذب نیروهای انقلابی تأسیس کرد. مسئول ستاد فوریت های جنگ و نماینده وزیر سپاه در مجلس شورای اسلامی مسئولیت های او در دوران جنگ بوده است.
سیاست‌ورزی حسین فدایی اما با پیوستن گروه توحیدی بدر به ۶ گروه مبارز و انقلابی دیگر که سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی را شکل دادند آغاز شد. او از مهم ترین اعضای راست‌گرای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی است که تا پایان انحلال سازمان عضو این تشکیلات تاثیرگذار بود. فدایی پس از پایان جنگ، به مدیر کلی بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی استان تهران منصوب شد و بعد از انحلال سازمان مجاهدین فعالیت سیاسی در چارچوب تشکیلاتی را کنار گذاشت. بازگشت چهره‌های جناح چپ به مجلس پنجم و حضور اقلیت قدرتمند در مجلسی که ناطق نوری ریاست آن را برعهده داشت راست‌گرایانی را که تمایل چندانی به قرار گرفتن در دسته‌بندی‌های رایج سیاسی چپ و راست نداشتند به کار تشکیلاتی و حزبی وادار کرد.
اواخر دولت دوم سازندگی در حالی که دو ماه به انتخابات ریاست جمهوری 2 خرداد 76 باقی مانده بود جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی با دبیرکلی حسین فدایی اعلام موجودیت کرد. فدایی به همراه علی اکبر ابوترابی، علی دارابی، مجتبی شاکری، داوود دانش جعفری، علی یوسف پور، عبدالحسین روح‌‌الامینی، احمدعلی مقیمی، هادی ایمانی و اصغر صبوری اقدام به تأسیس این تشکیلات کرد و جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی 15 مرداد سال 78 از وزرات کشور دولت اصلاحات سیدمحمد خاتمی مجوز فعالیت دریافت کرد.
جاده صاف‌کن احمدی نژاد
بعد از ردصلاحیت‌های گسترده شورای نگهبان برای انتخابات مجلس هفتم حسین فدایی به عنوان دبیرکل جمعیت ایثارگران به مجلس هفتم راه یافت تا در پارلمان مسیر ورود محمود احمدی‌نژاد به پاستور را هموار کند. در ایام منتهی به انتخابات ریاست جمهوری نهم در حالی که علی اکبر ناطق نوری به عنوان رئیس شورای هماهنگی نیروهای انقلاب در تلاش برای اجماع اصولگرایان بر سر نامزدی علی لاریجانی بود، حسین فدایی در پشت پرده از یک سو برای نامزدی محمدباقر قالیباف لابی می کرد و از سوی دیگر به دنبال حذف لاریجانی و کناره‌گیری آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از عرصه رقابت‌ها بود.
او در مصاحبه‌ای تلاشش برای انصراف آیت الله هاشمی از نامزدی در انتخابات را کتمان نکرده و یکی از دیدارهایش با سردار سازندگی در کاخ مرمر را چنین روایت کرده است: «از آقای هاشمی پرسیدم که خاطرتان هست در ملاقات قبلی به شما چه گفتم. ایشان گفتند که همه آنها را قبول داشتم و هنوز هم قبول دارم. گفتم: پس چرا کمک نمی‌کنید که اصولگرایان نامزد واحدی داشته باشند؟ ما ساز و کاری داریم که هر کس را مقبولیت بیشتری داشته باشد به مردم معرفی کنیم. الان هم سنجش کرده‌ایم و رای آقای قالیباف از همه بالاتر است. اگر شما کمک کنید مسئله تمام می‌شود. اما ایشان حاضر نشد. در آخر جلسه گفتم: البته اگر شما به صحنه بیایید و در خوش‌بینانه‌ترین حالت در انتخابات به مرحله دوم بروید، برای جایگاه شما خوب نیست. گفتند: قبول دارم. گفتم: اگر قبول دارید، تحلیل ما این است که انتخابات به مرحله دوم می‌رود و شما رای نخواهید آورد. آقای هاشمی گفت: البته من در سنجش‌ها 57 درصد رای دارم.»
هرچند هیچ کدام از تلاش های فدایی به نتیجه دلخواه او منجر نشد اما با کشیده شدن انتخابات به دور دوم حاج حسین به همراه سایر اصولگرایان بین آیت الله هاشمی و محمود احمدی نژاد، جانب شهردار جنجالی تهران را که با فوت علی اکبر ابوترابی فرد عضو جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی شده بود، گرفت. محمدباقر قالیباف، نامزد مدنظر فدایی رای نیاورده بود اما راه یافتن احمدی نژاد به پاستور هم برای حاج حسین ناخوشایند نبود؛ چون عضوی از تشکل تحت زغامت او رئیس‌جمهور شده بود و این به معنای پیروزی جمعیت ایثارگران تعبیر می شد.
هرچند فدایی اواخر دولت دهم در نشستی خبری گفت «به دلیل اینکه احمدی‌نژاد بعد از گرفتن مسئولیت اجرایی از سیاست‌ها و مرامنامه جمعیت ایثارگران فاصله گرفت ابتدا از هیات موسس جمعیت تعلیق و سپس عضویت ایشان لغو شد» اما در انتخابات جنجالی سال 88 این احمدی نژاد بود که به عنوان نامزد مورد تایید جمعیت ایثارگران معرفی شد و حسین فدایی نیز مانند قبل در پشت صحنه در حال لابی برای حمایت اصولگرایان از این گزینه بود.
صحنه‌گردانی‌های «حاج حسین»
نقش فدایی در صحنه‌گردانی تصمیم های حیاتی اصولگرایان به این انتخابات ختم نمی شود. به جز قرار گرفتن چهره‌های منتسب به جمعیت ایثارگران و برادر دوقلوی آن رهپویان و همچنین اعضای جبهه پایداری که به خاطر اهداف و منافع مشترک به جمعیت ایثارگران و رهپویان نزدیک بودند، در لیست انتخاباتی اصولگرایان برای مجلس هشتم و نهم که حاصل تلاش های پشت پرده «حاج حسین» بود، ریاست غلامعلی حدادعادل در مجلس هفتم نیز نتیجه لابی‌های درون‌پارلمانی فدایی بود.
به گزارش نامه نیوز، اما لابی گری او برای رئیس ماندن حدادعادل در مجلس هشتم نتیجه نداد و این طیف صندلی ریاست مجلس را به علی لاریجانی واگذار کرد. او در انتخابات مجلس نهم نیز اگر چه در تهیه لیست انتخاباتی جبهه متحد اصولگرایان نقش مهمی داشت اما خود در کمال ناباوری از راهیابی به بهارستان بازماند و در انتخابات مجلس دهم هم ترجیح داد در پشت صحنه باقی بماند و در شب‌نشینی‌های منزل غلامعلی حدادعادل لیست ائتلاف بزرگ اصولگرایان را بدون نام خود ببندد؛ لیستی که البته شکست سختی در انتخابات خورد.
دو سال قبل از آن یعنی سال 92 نیز نقش فدایی در آرایش انتخاباتی اصولگرایان قابل انکار نیست. در حالی که ائتلاف 1+2 شامل محمدباقر قالیباف، غلامعلی حدادعادل و علی اکبر ولایتی تشکیل شده بود اما فدایی به دنبال نامزدی علیرضا زاکانی، دبیرکل جمعیت رهپویان بود. تایید صلاحیت نشدن زاکانی؛ جمعیت ایثارگران را پشت سر حدادعادل قرار داد. اما در نهایت این سعید جلیلی بود که نامزد نهایی آنان شد.
تلاش فدایی برای پیروزی رئیسی
از آن انتخابات که شکست اصولگرایان را در پی داشت 4 سال گذشت؛ این بار هم «حاج حسین» پشت پرده برنامه‌ریزی اصولگرایان برای انتخابات اردیبهشت ماه قرار داشت. عدم نامزدی زاکانی برای این دور از انتخابات به توصیه او صورت گرفت و تلاش‌های فدایی بود که منجر به کوچ اعضای ستاد انتخاباتی قالیباف به ستاد انتخاباتی سیدابراهیم رئیسی شد. تلاش‌هایش این بار هم به نتیجه دلخواه نرسید و در این اتتخابات هم اصولگرایان میدان را به رقیب واگذار کردند.
4 ماه بعد از شکست در انتخابات ریاست جمهوری، فدایی یکباره در حالی که از ابتدای تشکیل جمعیت ایثارگران دبیرکلی این جمعیت را برعهده داشت از این پست استعفا داد؛ استعفایی که دلیل آن در آبان ماه مشخص شد. او پس از کناره‌گیری علی اکبر ناطق نوری از ریاست دفتر بازرسی رهبری جانشینش شد. «حاج حسین» که از اواخر دهه هفتاد به بعد در پشت صحنه تصمیم‌گیری های حیاتی اصولگرایان حضور داشته بر صندلی کسی تکیه می زند که در سال 84 با علم کردن «شورای همانگی نیروهای اجتماعی» در برابر «شورای هماهنگی نیروهای انقلاب» جرقه های دلخوری و جدایی شیخ نور از راست‌گرایان را روشن کرد.
