مازندران با عطر شکوفه‌های مقاومت نفس می‌کشد
کم از بهشت ندارد حال و هوای این روزهای دیار علویان که با عطر شقایق های آتش گرفته کربلای خان طومان نفس می‌کشد، کوچه به کوچه خیابان به خیابان پر شده از بوی بهار نارنجی که عطرش را از پیراهن خون رنگ بی کفنان دشت پربلا گرفته است.
یک سال گذشت و چشم کوچه باغ‌های باران خورده هنوز منتظر است تا پرستوهای خونین بال خرابه‌های شام با عهدی که با بهار بسته بودند ،به موطن خویش برگردند.
یک سال گذشت و دیار شکوفه‌های بهار نارنج به افق نگاه مردان دریایی دل به طوفان زده شام بلا، دوخته است.
یک سال گذشت و رازی به بهای خون از جنگل‌های سرسبز مازندران تا صحرای تفتیده شام در عالم نهفته که زمین به تلاوت پیکرهای مقدس مانده در صحرای خان طومان نشسته است.
حال وهوای اردی بهشتی مازندران در التهاب نام ۱۶ شهید خان طومان ،پیام‌آوران عشق و وفا به میزبانی حماسه آفرینی 21 سرو آزادی و آرمانگرایی دیگر رفته است.
حسن یوسفانی که در عهد جوانی ،هستی خویش را در پرانتز محدود دنیا خلاصه نکردند و همچون جوان کربلا در ماذنه‌های شام تکبیرگویان با دلی سرشار از قوت و قدرت ایمان برای ملحق شدن و ماندن در صف عاشورایی امام عشق به حیات معنوی رسیدند.
شب پرستان ودنیاخواهان معنویت گریز با چشم‌های پلید بر یاران خدا می‌نگرند تا پرستوهای مهاجر حریم حرم را از اجر و قرب بیندازند، اما موذن خیمه گاه مقاومت ایستاده بر بلندای سرزمین سرخ آلاله‌های بی‌نشان با ندای « یا ابه لا نبالی نموت محقین» ساحل امنی شده است که راهیان کربلای شام را در خود پناه داد.
در این روزگار غریب که آسمان دیگر بار به انتظار حیات حسینی ایستاده ، شناسنامه دیار علویان در سالروز شکوفه‌های حماسه به نام ۱۶ جوانمردی که در اوج بی نامی در کهف خان طومان ماندند ثبت شد که شیوه پیمبری راه و خُلق حیدری رسمشان بود.
سلام و درود خدا بر اشراقی‌ترین جوانان علوی، ۳۷ ستاره پرنور حریم آسمان زینبی به ویژه 17 شهید کربلایی خان طومان که « قلیل من عبادی الشکور…» را در امتداد کربلا با جام شهادت برای برپایی دار حاکمیت عشاق، فصل سبز شجاعت و شهامت را رقم زدند.
