قتل یک جوان مقابل کلانتری؛ متهم بازداشت و ادعای «دفاع از خود» کرد
دوم دی‌ماه ۱۴۰۲، درگیری‌ای مقابل یکی از کلانتری‌های حومه تهران به مرگ یک جوان به‌نام شهرام انجامید. شاهدان حادثه بلافاصله موضوع را به اورژانس اطلاع دادند و مجروح به بیمارستان منتقل شد، اما تلاش‌های پزشکی برای نجات او بی‌نتیجه ماند و شهرام جان باخت.
پس از وقوع جنایت، تیم جنایی و بازپرس کشیک برای تحقیق به سردخانه و محل حادثه اعزام شدند و با دستور بازپرس جسد برای معاینات و آزمایش‌های پزشکی‌قانونی منتقل شد. هویت ضارب مشخص و همایون دستگیر شد؛ او در نخستین مواجهه با ماموران به وارد کردن ضربه مرگبار اعتراف کرد اما گفت که قصد کشتن شهرام را نداشته است.
با اقرار متهم، پرونده جنایی تشکیل و پس از بازسازی صحنه و تکمیل تحقیقات، کیفرخواست صادر و متهم به شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران احضار شد. در جلسه دادگاه خانواده مقتول به‌عنوان اولیای دم تقاضای قصاص کردند.
همایون در دفاعیات خود گفت که مدتی پیش از حادثه شهرام را به‌خاطر مزاحمت‌ها و تهدیدهایی که برای خواهرش ایجاد می‌کرد، می‌شناخته و بارها به او هشدار داده بود. او مدعی شد که شهرام بارها با شماره‌های مختلف تماس گرفته، فحاشی و تهدید کرده و حتی ادعا کرده بود فرزند خواهرش را ربوده است؛ موضوعی که به‌گفته متهم، برای خانواده‌اش ایجاد استرس شدید کرده بود.
براساس اظهارات همایون، آن روز مادر و خواهرش از خرید بازمی‌گشتند که شهرام مزاحم آن‌ها شد؛ او و خانواده برای تنظیم شکایت به کلانتری رفتند و در خروج از کلانتری با شهرام روبه‌رو شدند. همایون گفت شهرام با قمه به سمت او حمله کرد و او برای دفاع از خود چاقو کشیده و در درگیری ضربه‌ای وارد کرده که منجر به مرگ شد.
اولیای دم اظهارات متهم را کذب خواندند و مدعی شدند که همایون به مقتول تهمت زده است. پس از شنیدن دفاعیات متهم و وکیل، قضات وارد شور شدند تا رأی صادر کنند.
