کودک‌آزاری زمینه‌ساز اعتیاد و آسیب اجتماعی
کودک در فرهنگ ملی و دینی ما هدیه‌ای است که محبت، ملایمت، مراقبت، رشد و تعالی او وظیفه خانواده است. اما اینکه برخلاف این تلقی فرهنگی، کودک در خانواده و جامعه از سوی والدین و سایرین مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد، نشان از یک مسئله و مشکل اساسی دارد.
به گزارش شرق، عدم توجه به کودک سبب طردشدن کودک می‌شود.در نتیجه او به‌هیچ‌وجه نسبت به محیطی که در آن زندگی می‌کند، احساس امنیت نمی‌کند. چنین کودکانی معمولا مشوش و مضطرب‌اند و ناسازگاری‌های رفتاری نشان می‌دهند. بنابراین قرارگرفتن کودک در محیط خانوادگی پراسترس یا در معرض خطر آزار و اذیت‌بودن می‌تواند مانع رشد جسمی و فکری کودک شود. کودکان تحت آزار در کسب مهارت‌های بنیادی در دامان خانواده دچار مشکل می‌شوند، مهارت‌های اصلی فکرکردن را به دست نمی‌آورند، اعتمادبه‌نفس ضعیفی خواهند داشت و رشد اجتماعی پیدا نمی‌کنند و نهایتا در بزرگ‌سالی ممکن است نقش مثبت و مؤثري در اجتماع نداشته باشند.
پدیده کودک‌آزاری ناشی از علل گوناگونی مانند نا‌آگاهی و ناآشنایی افراد نسبت به حقوق کودک، فقر، اعتیاد، طلاق، مشکلات روانی آزار‌گران کودک، مشکلات خانوادگی و بیماری‌های مزمن و غیرقابل درمان در کودکان است. کودک‌آزاری، احتمال ایجاد آسیب‌های روانی درازمدت در بزرگ‌سالی مانند افسردگی شدید، اضطراب، اعتیاد به مواد و الکل را افزایش می‌دهد. شکل‌گیری شخصیت نابهنجار در کودکان آزاردیده از مهم‌ترین علل روان‌شناختی شکل‌گیری چرخه کودک‌آزاری است. کودکان مبتلا به این اختلال دشواری‌های زیادی در برقراری روابط سالم داشته و در رسیدن به رشد و نمو طبیعی ناموفق هستند. آنها نیاز به درمان و پشتیبانی خاص دارند.
کودکان از آسیب‌پذیرترین گروه‌های جامعه هستند و خطر تعرض افراد گوناگون در خانواده یا اجتماع، همواره آنها را تهدید می‌کند. یکی از خطرات بالقوه در مورد کودکان، کودک‌آزاری است. کودک‌آزاری نه‌تنها امروز و دیروز کودکان را نشانه می‌رود، بلکه از آنها بزرگ‌سالانی ضعیف‌النفس، تحقیرشده و با عزت نفس پایین مي‌سازد که در خود فرو می‌روند و منزوی می‌شوند یا از جامعه انتقام می‌گیرند. متأسفانه در جامعه ما مسئله «کودک‌آزاری» دارای سابقه طولانی است و به‌تدریج نیز شدت می‌یابد. با درنظرگرفتن ویژگی‌های کودک‌آزاری در کشور و در شهر تهران از قبیل گسترش و پیچیده بودن علل این مسئله، همچنین به دلیل آثار زیان‌بار این پدیده و آسیب اجتماعی با کمبود آمار و ارقام در این زمینه مواجه بوده و به دلیل وجودنداشتن یک سازمان برای اطلاع‌رسانی موارد کودک‌آزاری، هر اقدامی که در راه شناخت و کاهش کودک‌آزاری انجام شود، گامی در جهت کمک به حفظ سلامت و امنیت کودکان است.
