کودک از چه سنی باید جداگانه بخوابد؟
تصمیم‌گیری درباره اینکه کودک چه زمانی باید در اتاقی جداگانه بخوابد، موضوعی چندوجهی است که تحت‌تأثیر عواملی مانند فرهنگ، اقتصاد خانوادگی، نیازهای رشدی کودک و توصیه‌های علمی قرار دارد.
در حالی‌که در بسیاری از فرهنگ‌های غربی داشتن اتاق مستقل نشانه‌ای از استقلال تلقی می‌شود، در جوامع دیگر هم‌اتاقی همچنان رواج دارد و دارای مزایایی از جمله تقویت روابط خواهر و برادری و کاهش اضطراب کودک است.
بر اساس تحقیقات، کودکانی که اتاقی جداگانه دارند، معمولاً خواب باکیفیت‌تر و طولانی‌تری را تجربه می‌کنند و حس استقلال بیشتری در آن‌ها شکل می‌گیرد. در مقابل، این جداسازی ممکن است در برخی موارد باعث اضطراب جدایی یا احساس تنهایی شود. به همین دلیل، آکادمی اطفال آمریکا توصیه می‌کند که نوزادان حداقل تا ۶ ماهگی و ترجیحاً تا یک‌سالگی در اتاق والدین اما روی سطحی جداگانه بخوابند.
داشتن اتاق مستقل می‌تواند به شکل‌گیری اعتمادبه‌نفس، مسئولیت‌پذیری و خلاقیت کمک کند و همچنین اختلافات احتمالی میان فرزندان بر سر وسایل شخصی را کاهش دهد. با این حال، نیاز به نظارت بیشتر در سنین پایین و امکان افزایش اضطراب در برخی کودکان، جزو معایب احتمالی این انتخاب محسوب می‌شود.
به گزارش ایرنا، در نهایت، انتخاب زمان مناسب برای جدا کردن اتاق کودک باید با در نظر گرفتن ویژگی‌های فردی کودک، سطح آمادگی او، شرایط خانواده و ایجاد یک روند تدریجی همراه با ابزارهای نظارتی ایمن صورت گیرد تا هم سلامت جسم و روان کودک تأمین شود و هم والدین احساس آرامش خاطر داشته باشند.
