ناگفته های سفر جنجالی نمایندگان به پاریس به روایت احمد مازنی :تفریح نبود، دیپلماسی پارلمانی بود /کسی نمی‌دانست چرا آنجا من بدون لباس روحانیت بودم

سفر هیأت پارلمانی کشورمان به سه کشور اروپایی(فرانسه، پرتغال و لهستان) در تعطیلات تابستانی مجلس قدری حاشیه‌ ساز شد.
به گزارش بازتاب برخی از منتقدان اعتراض داشتند چرا در شرایطی که وضعیت اقتصادی کشور چندان مناسب نیست، نمایندگان باید چنین سفری را در دستور کار قرار دهند؟
هواداران این دیدگاه معتقد بودند که این دست سفرها با شرایط کشور اصلاً همخوانی ندارد. درهمین حال موضوع دیگری نیز درباره این سفر حاشیه‌ ساز شد و آن هم جایی بود که عکسی از احمد مازنی، نماینده روحانی مجلس در مسجدی در پرتغال منتشر شد که وی در آن بدون لباس روحانیت دیده می‌شد. منتقدان این نماینده می‌گفتند حرکت او قابل قبول نیست و نشان از بی علاقگی وی به کسوت روحانیت دارد. چیزی که خود احمد مازنی قبول ندارد. او در گفت‌وگو با «ایران»، توضیحاتی درباره متن و حاشیه‌های این سفر داده است.
موضوع سفر شما به همراه هیأت پارلمانی ایران به برخی کشورهای اروپایی و از جمله فرانسه قدری حاشیه‌ ساز شد. ضرورت این سفر چه بود؟ چرا که منتقدان معتقد بودند در شرایطی که کشور با مشکلات مالی متعددی مواجه است، چنین دست سفرهایی ضرورت ندارند.
این صحبت خیلی درست نیست و به نظر من گوینده چندان هم از ضرورت‌های این سفر مطلع نبوده که آن را بدون ضرورت دانسته است. به هر حال اتحادیه اروپا یکی از مناطقی است که در سیاست خارجی و همین طور سیاست‌های فرهنگی و اقتصادی ما جایگاه ویژه‌ای دارد و باید مراودات ما با آنها مستمر باشد تا تنظیم این مراودات به هم نخورد. خصوصاً در دوران پسابرجام و مواضعی که دولت آقای ترامپ در امریکا دارد، باید بیشتر با طرف اروپایی حرف بزنیم و مراوده داشته باشیم و موضع اصولی خودمان را برای آنها باز کنیم. ما مشکلات مالی کشور را قبول داریم و نسبت به آن بی‌اطلاع نیستیم اما آیا باید به دلیل این مشکلات، مراودات اساسی خودمان را تعطیل کنیم؟ اتفاقاً گسترش همین مراودات است که اعتماد دو طرفه ایجاد می‌کند و زمینه برخی سرمایه‌گذاری‌های مشترک را به وجود می‌آورد. ما آنجا نرفته بودیم که تفریح کنیم که بگوییم هزینه این سفر به هدر رفته است. هدف ما ایجاد مراودات با این کشورها بود.
این مسائل آیا ربطی به کمیسیون فرهنگی داشت؟
ببینید کمیسیون‌ها هیأت‌هایی را دارند برای حوزه‌های تخصصی خودشان و کمیسیون فرهنگی هم چند هیأت را در حوزه‌های مختلف تعریف کرده است. چون آقای مطهری، نایب رئیس مجلس عضو این هیأت ما بود، به صورت طبیعی پروتکل آن متفاوت شد و تبدیل شد به هیأت پارلمانی جمهوری اسلامی ایران. چون نایب رئیس مجلس در رأس آن بود. در نتیجه ما علاوه بر بحث‌های فرهنگی با مقامات فرهنگی کشورهای هدف، موضوعات مهم‌تر و دیدارهای سطوح بالاتری هم در دستور کار قرار دادیم. بحث‌های برجام، سوریه، میانمار، مبارزه با تروریسم و تبادلات اقتصادی مهم‌ترین مسائلی بودند که بجز مسائل فرهنگی درباره آنها بحث کردیم و حول آنها دیدار داشتیم. همان طور که گفتم، به خاطر حضور آقای مطهری سطح دیدارهای ما تغییر کرد و بالا رفت و مثلاً در فرانسه در سطح رئیس مجلس از ما استقبال کرده و نشست مشترک ترتیب دادند. روابط با قدرت‌های اروپایی در شرایط فعلی با حفظ شأن مقامات جمهوری اسلامی یکی از راهبردهای ما است که در یک رابطه برد – برد تعریف می‌شود و نباید نسبت به آن بی‌توجه باشیم. یا در همین سفر ما دیدار مفصلی از یونسکو داشتیم که برایمان مهم بود.
در میان این همه کشور چرا در این شرایط سفر کشورهای اروپایی مثل پرتغال و فرانسه انتخاب شدند؟
این سفرها معمولاً دوره‌ای است و هیأت‌های مختلف مجلس برای مأموریت‌های خود به اقصی‌ نقاط دنیا سفر می‌کنند. سفرهای پارلمانی جزو وظایف نمایندگان پارلمان‌های مختلف در کل دنیا است و الان دیپلماسی پارلمانی یکی از شئون قدرتمند و مهم دیپلماسی بین کشورهای مختلف است. ما نمی‌توانیم و نباید کشورمان را از ظرفیت این دیپلماسی محروم کنیم و امکان آن را از خودمان بگیریم. مثلاً ما در پرتغال و لهستان به صورت جدی راجع به برقراری پرواز مستقیم بین ایران با این کشورها صحبت کردیم و طرف مقابل هم تمایل برای این مهم داشت. ما در این سفرها با موضع کشورها و شیوه‌های مختلف آنها برای حل مشکلات و مسائل آشنا می‌شویم که برایمان خیلی مهم است. مثلاً در پرتغال ما متوجه شدیم که این کشور 10 میلیون نفر جمعیت دارد و سالی هم 10 میلیون نفر گردشگر به آن می‌آیند. به لحاظ ظرفیت گردشگری هم بجز برخی سواحل پرتغال، این کشور چیز خاصی در مقایسه با ظرفیت‌های ایران ندارد، اما به اندازه جمعیتش توریست دارد. حال آنکه ما در ایران 85 میلیونی، با توجه به تمام ظرفیت‌های بزرگی که داریم و نیازی که کشور با آن مواجه است، داریم آرزو می‌کنیم در سال‌های آینده بتوانیم جذب 3 یا 4 میلیون گردشگر داشته باشیم.
با این اوصاف انتقاداتی که صورت گرفته را بی مورد می‌دانید؟
خیلی از این مسائل واقعاً آن طور نبود که منعکس شد. مثلاً یکسری جاهایی ایراد گرفتند که چرا بنده در پرتغال در یک عکس لباس روحانیت نداشتم. اما کسی نمی‌دانست چرا آنجا من بدون لباس روحانیت بودم.
چرایی‌اش را می‌توانید توضیح دهید؟
ما در پرتغال قرار بود که با دوستان در لابی هتل دور هم بنشینیم و من به همین دلیل با لباس عادی از اتاق بیرون آمدم و لباس روحانیت نپوشیدم. بعد از آن قرار نبود برنامه رسمی داشته باشیم و بدون هماهنگی قبلی به مسجدی رفتیم. حتی من آنجا به سفیر کشورمان و آقای مطهری گفتم بهتر است من بروم و لباس بپوشم که این عزیزان گفتند می‌رویم، نماز می‌خوانیم و سریع برمی‌گردیم و چون برنامه رسمی نداریم، نیاز نیست لباس بپوشید و وقت هم این طور تلف نمی‌شود. در مسجدی که بودیم هم دوستان یک عکس دسته جمعی یادگاری گرفتند که منتشر شد. خب من موزه لوور و خیابان‌های پاریس را هم با لباس روحانیت رفتم، دلیلی نداشت که بخواهم در یک مسجد لباس نپوشم. غرض این است که بگویم خیلی از انتقاداتی که انجام می‌شود، نه تنها در همین مورد سفر ما بلکه در خیلی از موارد از این دست است و پایه محکمی ندارد.