«نامه آخر» به دست مادر چشم انتظار رسید

کارگردان «نامه آخر» با اشاره به اینکه این نمایش روایت زندگی رزمندگانی است که در دوران جنگ به شهادت رسیده اند، درباره دیگر ویژگی های این اثر نمایشی سخن گفت.

علی برجی کارگردان نمایش «نامه آخر» که در تماشاخانه ماه حوزه هنری روی صحنه است گفت: «نامه آخر» به صورت مشترک با حمایت حوزه هنری و گروه هنرهای نمایشی بنیاد فرهنگی روایت فتح به صحنه رفته است. این نمایش درباره اتفاقات و ناگفته های جنگ است و در آن تلاش شده قصه های کمتر شنیده و دیده شده از هشت سال دفاع مقدس روایت شود.

وی ادامه داد: این نمایش نوشته ساغر خواجه‌امیری است که در اجرا از فضایی سوررئال برخوردار است و در طراحی صحنه و لباس نیز مینیمال عمل کرده ایم. همچنین از ویدیو پروجکشن و عکس ها و تصاویر مربوط به دفاع مقدس نیز در این نمایش استفاده می شود.

برجی درباره داستان نمایش توضیح داد: «نامه آخر» ماجرای زندگی عکاسی است که بنا به اقتضای شغلش به جبهه می رود و در روزهای آخر ماموریتش به بیمارستانی صحرایی رفته و در آنجا متوجه می شود که همه مجروحان در حال نوشتن نامه برای خانواده هایشان هستند. در این میان رزمندگان از عکاس می خواهند همراه با عکس هایی که از هرکدام از آنها می گیرد نامه شان را هم به دست خانواده شان برساند. با خارج شدن عکاس از بیمارستان، آنجا مورد اصابت موشک قرار می گیرد و بر اثر این حادثه همه رزمندگان به شهادت می رسند و عکاس نیز چشم هایش را از دست می دهد. حالا او نمی داند کدام نامه مربوط به کدام عکس است.

وی افزود: نمایش از جایی آغاز می شود که عکاس در حال روایت قصه این آدم ها و درگیر پیدا کردن هر کدام از آنهاست. در پایان نیز موفق می شود نامه فرزندی را به مادر چشم انتظارش که منتظر یک نشانه از پسرش است، برساند.

این کارگردان در پایان درباره واقعی بودن این اتفاقات بیان کرد: از این نوع اتفاقات در ۸ سال جنگ تحمیلی زیاد رخ داده است اما داستان های این نمایش بخشی از خاطرات عزیزانی است که در این دوران حضور داشتند و بخشی دیگر زاییده ذهن من و نویسنده اثر باشد.

نمایش «نامه آخر» نوشته‌ ساغر خواجه امیری و کارگردانی علی برجی تا ۶ مهرماه ساعت ۱۸:۳۰ در تماشاخانه‌ ماه حوزه هنری به صحنه می‌رود. پیمان قیاسی، احسان امیدی، آزاده امانی، ناصر عزتی نیا، شادی امیری، نجمه صفایی، آتنا محسنی، سارا وحدت نیا، سامان میرحسینی، روشنک شهبازی بازیگران این اثر نمایشی هستند.