جام جهانی ۲۰۲۶ آمریکا با چالش تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین دست به گریبان است.

ده ورزشگاه از مجموع ۱۶ ورزشگاهی که قرار است میزبان بازی‌های جام جهانی ۲۰۲۶ باشند، به دلیل شرایط خاص اقلیمی، با “خطرات بالای” مواجهه بازیکنان با استرس گرمایی شدید مواجه هستند. این شرایط به‌ویژه در ورزشگاه‌های شهرهای آرلینگتون و هیوستون آمریکا و مونتری مکزیک برجسته است.

این نتیجه تحقیقی است که توسط گروهی از پژوهشگران لهستانی انجام شده و در مجله علمی Scientific Reports منتشر شده است. این تحقیق بر وضعیت آب‌وهوایی ورزشگاه‌های میزبان جام جهانی در آمریکا، کانادا و مکزیک تمرکز دارد.

پژوهشگران در این مطالعه تأکید کردند که داده‌های تحلیلی “ضرورت توجه جدی به شرایط اقلیمی را به‌عنوان یکی از عوامل مهم تأثیرگذار بر عملکرد ورزشی” در جام جهانی نشان می‌دهد.

تیم تحقیقاتی به سرپرستی ماریِک کونیوال از دانشگاه وروتسواف لهستان، از داده‌های سرویس تغییر اقلیم کوپرنیکوس برای تحلیل دما در مناطق نزدیک به ورزشگاه‌های میزبان استفاده کرد. این گروه محیطی مرجع ایجاد کردند که دما، باد و رطوبت مشاهده‌شده در هر یک از ۱۶ ورزشگاه را شبیه‌سازی کرده و میانگین‌های ماه جولای را بررسی کردند. همچنین از شاخص اقلیمی گرمایی جهانی (UTCI) که بر اساس آزمایش‌ها تنظیم شده بود، بهره گرفتند.

این روش به پژوهشگران اجازه داد که علاوه بر شرایط محیطی، “سطوح فعالیت، سرعت حرکت و نوع لباس بازیکنان” را نیز برای بازتاب بهتر سطح استرس گرمایی در طول مسابقه مدنظر قرار دهند.

مطالعه نشان داد که به‌طور کلی، شرایط استرس گرمایی در همه ورزشگاه‌ها بیشتر بین ساعت 2 تا 5 بعدازظهر به وقت محلی رخ می‌دهد، به‌جز میامی که بالاترین شاخص اقلیمی گرمایی جهانی بین ساعت 11 صبح تا 12 ظهر ثبت شده است.

این تحقیق همچنین به فاصله زیاد میان ورزشگاه‌ها اشاره کرده که ممکن است به حدود 5 هزار کیلومتر برسد. این موضوع به معنای آن است که مسابقات در 9 نوع آب‌وهوای متفاوت برگزار خواهد شد و بنابراین، بازیکنان با سطوح مختلفی از استرس اقلیمی مواجه می‌شوند.