جزئیات پیش‌نویس قطعنامه ضدایرانی تروئیکا در شورای حکام
سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان موسوم به تروئیکا در آستانه برگزاری نشست فصلی شورای حکام، پیش‌نویس قطعنامه‌ای را به دبیرخانه شورا ارائه کرده‌اند که در آن از مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواسته شده است تا یک «گزارش جامع» درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران، برای بررسی در نشست اسفند ماه ۱۴۰۳ شورای حکام تهیه کند.
در این سند، بدون اشاره به همکاری‌های همیشگی ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، از تهران خواسته شده تا برای حل و فصل مسائل ادعایی پادمانی «اقدامات ضروری و فوری» صورت دهد.
در سند یادشده ادعاهای سیاسی پادمانی و ریشه‌دار در اسناد جعلی رژیم صهیونیستی تکرار و از ایران درخواست شده است تا بدون فوت وقت در خصوص «ذرات اورانیوم با منشاء انسانی در دو مکان اعلام نشده در ایران، توضیحات معتبر ارائه و آژانس را از مکان(های) فعلی مواد هسته ای و/یا تجهیزات آلوده مطلع کند»
این سند همچنین از ایران می‌خواهد که «اطلاعات، اسناد و پاسخ‌های مورد نیاز آژانس» را در این زمینه ارائه و دسترسی به مکان‌ها و مواد مورد نیاز بازرسان آژانس را فراهم کند.
«جزئیات پیش‌نویس قطعنامه ضدایرانی تروئیکا در شورای حکام» به موضوع تلاش کشورهای تروئیکا (آلمان، فرانسه و بریتانیا) برای ارائه یک قطعنامه علیه ایران در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اشاره دارد. این قطعنامه معمولاً در واکنش به فعالیت‌های هسته‌ای ایران و نگرانی‌هایی که در زمینه نقض توافقات هسته‌ای یا عدم شفافیت در برنامه هسته‌ای این کشور وجود دارد، پیشنهاد می‌شود.
کشورهای تروئیکا به‌طور معمول از آنجا که ایران برخی از الزامات برجام را رعایت نکرده یا از دسترسی کامل به تأسیسات هسته‌ای خود جلوگیری کرده، نگرانی‌هایی را در شورای حکام مطرح می‌کنند. قطعنامه‌ها اغلب شامل درخواست‌هایی برای افزایش نظارت یا بازرسی‌ها، و یا درخواست برای اعمال محدودیت‌های بیشتر بر برنامه هسته‌ای ایران هستند.
پیش‌نویس این قطعنامه‌ها می‌توانند شامل نکاتی چون درخواست برای شفاف‌سازی بیشتر در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران، بازگشت به رعایت کامل مفاد برجام، یا تقاضای دسترسی بیشتر به تأسیسات هسته‌ای و اطلاعات ایران در این زمینه باشند.
در بیشتر موارد، ایران این نوع قطعنامه‌ها را به‌عنوان فشارهای سیاسی و نقض حقوق خود در توافق هسته‌ای ارزیابی می‌کند و آنها را رد می‌کند. ایران معمولاً بر این نکته تأکید می‌کند که برنامه هسته‌ای این کشور برای مقاصد صلح‌آمیز است و تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد.
این قطعنامه‌ها به نوعی می‌توانند روابط ایران با کشورهای غربی را پیچیده‌تر کنند. واکنش‌های مختلف از کشورهای دیگر، نظیر روسیه و چین، معمولاً در برابر چنین پیش‌نویس‌هایی می‌تواند به شکل مخالفت با این قطعنامه‌ها باشد، زیرا آنها اغلب معتقدند که فشار بیش از حد بر ایران ممکن است بر روند دیپلماسی تأثیر منفی بگذارد.
در کل، پیش‌نویس چنین قطعنامه‌هایی معمولاً به‌عنوان بخشی از سیاست‌های کشورهای غربی برای اعمال فشار بر ایران به‌منظور محدود کردن برنامه هسته‌ای این کشور یا بازگشت به مفاد برجام و تعهدات بین‌المللی آن، مطرح می‌شود.
