7 نکته درباره جایگاه امروز جبهه پایداری ؛ سرنوشت یاران مشترک آیت الله و محمود احمدی نژاد / سقوط آزاد به پایین ترین سطح سیاست ایران ؛ آیا ابراهیم رییسی فرشته نجات پایداری می شود ؟
نباید تصور کرد که پایداری اساسا دیگر به انتها رسیده و هیچ حضوری در سیاست ایران ندارد. همان طور که دیدید آن‌ها در لایه‌های میانی حضوری پررنگ دارند. لایه‌های که اتفاقا قدرت خوبی هم دارد.
جبهه پایداری این روزها چه می‌کند؟ این سوالی است که شاید با گذشت حدود صد روز از زمان انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر، بتوان به آن پرداخت. اینکه روز و حال، گروه سیاسی که تا همین چهار سال پیش، دولت و مجلس و بخشی از شورای شهر پایتخت و البته شهری مثل مشهد را در دست داشت؛ چه شده است.
1. بیایید برگردیم به حدود یک سال پیش. «اولین مجمع عمومی جبهه پایداری انقلاب اسلامی روز پنجشنبه ۸ مهرماه سال ۱۳۹۵، در تالار آدینه تهران با حضور اعضای شورای مرکزی این جبهه و ناظر وزارت کشور برگزار شد و طی آن ۱۷ عضو اصلی این جبهه انتخاب شدند. اسامی ۱۷ عضو اصلی شورای مرکزی این تشکل سیاسی که در اولین مجمع عمومی انتخاب شدند، به ترتیب آرا بدین شرح است: ۱ـ مرتضی آقاتهرانی ۲ـ صادق محصولی ۳ـ محمد سلیمانی ۴ـ نصرالله پژمان‌فر ۵ـ فاطمه آلیا ۶ـ ناصر سقای‌بی‌ریا ۷ـ قاسم روانبخش ۸ـ امیرحسین قاضی‌زاده ۹ـ میثم نیلی ۱۰ـ میرهاشم موسوی ۱۱ـ علی خضریان ۱۲ـ علیرضا عسگریان ۱۳ـ غلامحسین رضوانی ۱۴ـ علی نادری ۱۵ـ زهره لاجوردی ۱۶ـ مجید متقی‌فر ۱۷ـ مجید دوستعلی»
2. سوال اینجاست که از میان این 17 نفر، کدام یک حالا در عرصه سیاسی ایران حاضرند؟ نصرالله پژمان فر و امیرحسین قاضی‌زاده در مجلس حضور دارند، علی خضریان سردبیر روزنامه فرهیختگان است و علی نادری، سردبیر سایت رجانیوز و قاسم روانبخش هنوز، هفته‌نامه پرتو سخن را منتشر می‌کند، میثم نیلی کماکان صاحب امتیاز رجانیوز است و مدیرعامل مجمع ناشران انقلاب اسلامی، میرهاشم موسوی و علیرضا عسگریان به کمیته امداد رفته‌اند و به ترتیب معاون اداری مالی و رئیس مرکز برنامه‌ریزی و پژوهش این نهاد خدماتی شدند ناصر سقای بی ریا معاون پژوهش موسسه امام خمینی (ره) یا همان موسسه متعلق به آیت الله مصباح در قم است.
3. از فهرست کردن اسامی و مناصب این 17 نفر چه نکته‌ای برداشت می‌شود؟ نکته اول این است که جبهه پایداری و اعضای آن دیگر در سطوح عالی سیاسی کشور حضور ندارند. زمانی بود که مرتضی آقاتهرانی معلم اخلاق کابینه بود و بعدها نماینده شد، محمد سلیمانی وزیر ارتباطات بود، صادق محصولی وزیر کشور و وزیر رفاه بود، فاطمه آلیا در مجلس حضور داشت و چهره کمتر شناخته شده‌ای مثل غلامحسین رضوانی هم معاون برنامه ریزی و مدیریت رئیس جمهور بود ضمن اینکه مجید دوستعلی به عنوان دبیر هیات دولت فعالیت می‌کرد ولی حالا دیگر از این خبرها نیست و پایداری از سطح عالی سیاسی ایران، نزول کرده است. شاید الان عالی‌ترین مناصب دست همان دو نماینده مجلس باشد که پژمان فر رئیس کمیسیون فرهنگی است و قاضی زاده در هیات رئیسه مجلس حضور دارد.
4. اما از سوی دیگر نباید تصور کرد که پایداری اساسا دیگر به انتها رسیده و هیچ حضوری در سیاست ایران ندارد. همان طور که دیدید آن‌ها در لایه‌های میانی حضوری پررنگ دارند. لایه‌های که اتفاقا قدرت خوبی هم دارد. یک روزنامه، یک هفته‌نامه و یک سایت به دست اعضای شورای مرکزی اداره می‌شود تازه اگر از 9 دی حمید رسایی، سایت 598 موسسه مطالعات فرهنگی مستشهدین وصال بگذریم.
5. جبهه پایداری البته حالا و در کنار رهبری فکری آیت الله مصباح یزدی و نیز آیت الله خوشوقت، می‌تواند روی آیت الله رئیسی حساب باز کند. کسی که به هر حال، گزینه این جبهه در انتخابات ریاست جمهوری بود و توانست 16 میلیون رای هم بیاورد و اگر مدیریت درستی در خصوص این میزان رای بشود، شاید بتوان در آینده بیشتر هم از رئیسی شنید و هم از جبهه پایداری. البته باید از آن سو هم گفت که پایداری، در انتخابات 29 اردیبهشت، کنترل شورای شهر مهمی مثل مشهد را از دست داد و افرادی مثل صولت مرتضوی و وحید جلیلی که تا به حال از ظرفیت شهرداری به نفع اصول فکری پایداری استفاده می‌کردند؛ باید کم کم این نهاد را ترک کنند.
6. از آن طرف نباید ظرفیت سعید جلیلی را هم نادیده گرفت. کسی که یکی از سیاستمداران فعال این روزهای ایران است و تقریبا هر ماه یک یا چند سفر استانی به نقاط مختلف کشور دارد و شاید از همین الان به فکر این است که در انتخابات مجلس شورای اسلامی یا ریاست جمهوری، یک نقش آفرین جدی باشد. جلیلی از نظر تئوریک هم در حال کار کردن است و همین اواخر کتابی درباره موضوع آتش به اختیار از منظر قرآن کریم را منتشر کرده است.
7. با همه این اوصاف باید گفت که جبهه پایداری اگر چه در رده عالی سیاست امروز ایران جایی ندارد ولی در لایه‌های میانی و نیز از نظر نهادی (نهادهای فرهنگی و آموزشی مثل موسسه امام خمینی)، لجستیکی (آستان قدس و کمیته امداد) و رسانه‌ای (از رجانیوز تا بخش‌هایی از صداوسیما) با قدرت فعال است و صدای خود را در سپهر سیاسی امروز ایران دارد. مخصوصا با توجه به اینکه حاضر نشده زیر پرچم جمنا برود و به نوعی صدایی مستقل در میان اصولگرایان است. با این شرایط، باید گفت که امروزِ ایران قطعا به دست جبهه پایداری نیست ولی در مورد فردا، نمی‌توان با قطعیت صحبت کرد.
منبع:نامه نیوز
