استفاده از دوگانه «مردم – اغتشاش‌گر» برای کنترل افکار عمومی است نه اقناع نخبگان
گروه سیاسی بازتاب: ميلاد دخانچي – کارگردان و تهیه‌کننده برنامه‌های جیوگی و سختانه – که در دکترای مطالعات فرهنگی نیز دارد، به اتفاقات اخیر کشور، اعتراضات و اغتشاشاتی که در پی افزایش نرخ بنزین رخ داد، واکنش نشان داده و می‌گوید: باید حساب‌وکتابی انجام شود تا ببینیم آیا هزینه اقتصادی فرهنگی سیاسی قضایی امنیتی و… که اجرای این طرح به فضای کشور تحمیل کرد به مزایای آن می‌ارزید یا خیر! پاسخ قاعدتاً منفی است. در این صورت نه‌تنها باید به صلاحیت مراجع تصمیم گیر شک کرد بلکه باید به انگیزه‌های آنان نیز مشکوک بود.
دخانچی در ادامه معتقد است: اجرای این تصمیم نتیجه یک خرد جمعی در سطح حکمرانان عالی‌رتبه بود. پیامدهای اجرای این طرح، خرد مسلط حکمرانی ما را زیر سؤال برد و قطعی اینترنت هم نشان داد که ما چقدر از حکمرانی دیجیتال فاصله‌داریم و اقتصاد دانش‌بنیان شوخی بزرگی است که ما داریم با خودمان می‌کنیم.
دوگانه مردم – اغتشاش‌گر در شورش‌های شهری که زیربنا و انگیزه‌های اقتصادی و سیاسی آن کاملاً مشهود است دوگانه غلطی است و هیچ استناد علمی ندارد. اهالی سیاست می‌توانند برای کنترل افکار عمومی از این دوگانه برای توجیه هر سرکوبی استفاده کنند ولی آن‌ها قطعاً نمی‌توانند نخبگان را اقناع کنند. همچنین جامعه‌ای که در این سطح اغتشاش‌گر تولید می‌کند یعنی حکمرانانش در ایجاد ظرفیت‌های مدنی شکست‌خورده‌اند.
اینکه اعتراض آزاد است اما اغتشاش نه، در ظاهر قانع‌کننده است، اما کدام اعتراض تابه‌حال توانسته است در بسترهای حقوقی و غیرامنیتی تفسیر شده و به ثمر بنشیند؟ باید قبول کرد که حکمرانی ما درکی از دیگری خود یعنی جامعه ندارد. استیت جامعه را یک زن حرف‌گوش‌کنی می‌بیند که در صورت اعتراض اقتدار مردانه استیت را زیر سؤال برده و باید هر چه زودتر ساکت شود. در واقع هیچ تلاش جدی در میان حکمرانان برای ایجاد رابطه دیالکتیک بین جامعه و استیت دیده نمی‌شود که اگر چنین تلاشی وجود داشت وضع رسانه ملی این نبود که هست.
تبعات اجرای این طرح بار دیگر غفلت حکمرانان ما را از مبانی حکمرانی مدرن نشان داد. بارها گفتم استیت اسلامی نمی‌شود. مسئول اصلی بحران اخیر را باید حامیان نظریه استیت اسلامی دانست.
اطلاق مفهوم نئولیبرالی به انگیزه‌های دولت در اجرای این طرح پاک کردن صورت مسأله است. استیت ورشکسته تحت تحریم، “نئولیبرال” خواندنش غیر علمی است.
در بی‌کفایتی این دولت هیچ شکی نیست، اما فراموش نکنیم که این دولت امتداد جامعه روحانیت مبارز و تنها سلیقه‌ای است که امکان بروز استعداد در سی سال گذشته را داشته است.
چه باید کرد؟ حاکمیت دوگانه یا همان استیت و گاورمنت پایان یابد. درباره وضعیت مذهب و استیت سؤالات جدید طرح شود و در نهایت باید تنظیمات را جدی گرفت. ادامه وضعیت کنونی نه‌تنها امنیت ملی را تهدید می‌کند بلکه مدنیت ما را نیز در آستانه فروپاشی قرار می‌دهد.
انتهای پیام/#
