182 میلیارد تومان بودجه تبلیغاتی برای بانکی که غرق در زیان است

یکی از ردیف های قابل تأمل در صورت های مالی شرکت های دولتی و خصوصی که رقم های نجومی آن شائبه برانگیز و حاکی برخی ناگفته هاست، ردیف هزینه های تبلیغاتی است که می تواند بخشی از هزینه های غیر ضروری این مجموعه ها را در بر بگیرد؛ ردیفی که نجومی بودن رقم هایش در سال های اخیر آنهم با شرایط بحرانی موجود نمی تواند اتفاق مطلوبی باشد.

به گزارش «بازتاب»، از جمله مجموعه های اقتصادی کشور که در چارچوب بخش خصوصی فعالیت می کند و اخیراً ردیف های غیر ضروری در صورت های مالی اش خبر ساز شده است، باید به بانک خصوصی آینده اشاره کرد؛ بانکی که پیشتر نیز 13 میلیارد تومان زیان انباشته موجود در آن با حواشی فراوانی رو به رو شده بود.

زیان های چند میلیاردی که از سال 1396 تا پایان 1398 روند صعودی داشته و در حالی که بررسی صورت‌های مالی حسابرسی شده بانک آینده، منتهی به ۲۹ اسفندماه ۱۳۹۷، نشان می‌داد که زیان انباشته این شرکت در سال ۱۳۹۷ به ۱۱.۷ هزار میلیارد تومان رسیده بود، زیان انباشته این بانک در سال 1398 با رشدی ۱.۵ هزار میلیارد تومانی به ۱۳.۲ هزار میلیارد تومان افزایش یافته است.

رقم هایی که به مراتب از میزان زیان انباشته این بانک در سال 1396 بیشتر بوده است، چرا که صورت‌های مالی سال ۱۳۹۶ بانک آینده نشان می‌داد که زیان انباشته بانک در این سال تنها حدود ۲.۴ هزار میلیارد تومان بوده است.

در شرایطی که بررسی ها نشان می دهد، زیان انباشته این بانک در طی سه سال اخیر روند صعودی و شتابانی داشته است، موضوع بسیار مهم دیگر در گزارش های مالی بانک آینده آن است که هزینه غیر ضروری این مجموعه به شدت زیاد و غیر معقول است.

به طور مثال و مستند به صورت های مالی طی سال ۹۸ بیش از ۱۸۲ میلیارد تومان هزینه تبلیغات بانک آینده شده است؛ هزینه ای هنگفت و غیر منطقی که مشخص نیست چرا در این بانک علی رغم مشکلات موجود صورت پذیرفته است.

این تحمیل هزینه های سنگین و غیرضروری به بانک آن هم در شرایط اقتصادی کنونی اگرچه به خودی خود غیر منطقی و محل سئوال جدی است، اما مسئله مهم تر این است که بدانیم برخی شرکت های خصوصی و دولتی با درج هزینه های سنگین در ردیف های غیرمهم صورت مالی در پی ایجاد محلی برای پوشش برخی معاملات پنهان خود هستند.

بر اساس این نکته ابهام ها در مورد 182 میلیارد تومان هزینه ای که مدیران ارشد بانک آینده عقیده دارند در سال 1398 صرف تبلیغات این بانک شده است، بیشتر می شود. ابهام هایی که ناظر بر یک سئوال جدی است و آن اینکه صرف نظر از چرایی اختصاص این بودجه به تبلیغات، آیا واقعاً همه این پول در مسیر عنوان شده یعنی تبلیغات هزینه شده است؟

بر اساس آنچه مورد اشاره قرار گرفت، انتظار می رود نهادهای نظارتی و مسئول نسبت به چنین صورت های مالی و ردیف های هزینه بی توجه نباشند و ضمن بررسی دقیق اینگونه مسائل صحت و سقم آن را به صورت دقیق ارزیابی کنند.