۷ دلیل برای اینکه ظریف باید کاندیدای ریاست جمهوری شود

انتخابات ریاست جمهوری 1400 روز به روز نزدیک‌تر می‌شود و هر یک از جریانات سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا در محافل خود سرگرم تعیین استراتژی و بررسي کاندیداهای احتمالی هستند. وضعیت اصلاح طلبان اما پیچیدگی‌های بیشتری دارد. این جریان بعد از سال 96 و آن چرخش روحانی و به چالش‌ کشیدن شدن برجام با ریزش رای مواجه شد و بعد از 96 و آبان 98 و … هم در وضعیت سخت‌تری قرار گرفت. همه این‌ها سبب شد که در انتخابات 98 با دو گانه تحریم و مشارکت مواجه شوند. ایده مشارکت مشروط به نتیجه نرسید و طيفي از اصلاح طلبان با اینکه دستشان حسابی خالی بود، به میدان آمدند. آن انتخابات گذشت و اکنون انتخابات ریاست جمهوری درحالی پیش رو است که وضعیت اصلاح طلبان تغییری نکرده است. هنوز هم گروهی دراین جریان به کنار کشیدن از قدرت یا مشارکت مشروط باور دارند و گروه دیگری به استمرار حضور در قدرت اصرار دارند. روشن است که باز هم گروه دوم پیروز شده و انتخابات آتی مشارکت می‌کند.
به گزارش نامه نیوز،سوال اینجا است که در چنین شرایطی، طیف های مختلف اصلاح طلب روی کدام گزینه برای کاندیداتوری توافق می‌کنند. برای پاسخ به این سوال باید فهرستی از کاندیداهای احتمالی تهیه و شانس هر یک را بررسی کرد.
محمدرضا عارف
محمدرضا عارف که در انتخابات سال 92 به نفع روحانی کنارگذاشته شد همچنان گزینه مطرح اصلاح طلبان است و یک ریاست جمهوری از آنان طلب دارد. او در مجلس دهم و شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان عملکرد مطلوب و قابل دفاعی نداشت و همین او را از تبدیل شدن به گزینه مورد اجماع، باز می‌دارد. کارگزاران از همین حالا با او سر جنگ دارد و بارها به صراحت خواستار کنار گذاشتن او از شورای عالی سیاست گذاری شده است.برخي مي گويند درعين اختلافات شديد با طيف پيش روتر اصلاح طلبان ممكن است عارف از حمایت اين طيف برخوردار شود .

محسن هاشمی
محسن هاشمی رئیس فعلی شورای شهر تهران است و احتمالا در 1400 کاندیدا خواهد شد. او از خانواده هاشمی است و همین یک امتیاز ویژه برای او به حساب خواهد آمد. حمایت کارگزاران را هم دارد اما این کافی نیست. قطعا اتحاد ملت و دیگر احزاب اصلاح طلب مثل اعتماد ملی پشت او نمی‌ایستند. با این حال نمی‌توان از این بابت اطمینان داشت و ممکن است که در آن مقطع زمانی با توجه به شرایط و نظر بزرگان اصلاح طلب درباره ریاست جمهوری او توافقی حاصل شود. البته این کاملا بستگی به آن دارد که اصلاح طلبان گزینه دیگری روی میز داشته باشند یا خیر.
ستاری و همتی

سورنا ستاری و ناصر همتی از جمله کسانی هستند که نامشان اکنون در گمانه‌زنی‌ها به چشم می‌خورد. همتی اقتصاددان است و در این وضعیت کشور می‌تواند باری از دوش بردارد. ستاری نیز کارنامه‌ای پاک دارد و گویا مورد حمایت نهادهای دیگر است. هر دو اما کمتر از آن توان دارند که رئیس جمهور شوند. آنان بیشتر به گزینه‌هایی برای پر کردن فهرست می‌مانند و رئیس جمهور شدن آنان در باور نمی‌گنجد. همچنین پای صندوق آوردن مردم برای رای دادن به افرادی اینچنینی با توجه به شکاف ایجاد شده بین اصلاح طلبان و جامعه بسیار بعید است.

محمد جواد ظریف
محمد جواد ظریف اما جدی‌ترین گزینه موجود – حداقل تا این لحظه – است. اصلاح طلبان در واقع به کاندیداتوری او نیاز دارند و گويا آنگونه كه خبرنگار نامه نيوز مطلع شده پیشنهاداتی در این خصوص به وی داده شده است. برخي مي گويند آقای وزیر کاملا مخالف نیست و ممکن است با کمی اصرار احساس تکلیف کند. اصلاح طلبان نیز برای این اصرار کردن دلایل متعددی دارند.
دلیل اول اینکه، ظریف کاندیدای موسوم به اجاره‌ای نیست و بسياري او يك اصلاح طلب مي دانند.
دلیل دوم اینکه، ظریف بسیار محبوب است. درست است که محبوبیت او به اندازه روزهای نخست به ثمر رسیدن برجام و آن شعار «وزیر اهل منطق یادآور مصدق » نیست اما هنوز هم بر اساس نظرسنجی‌ها یکی از سیاسیون محبوب کشور است.
دلیل سوم، وجهه بین‌المللی ظریف در عرصه بین المللی است. او قادر است که روابط ایران با دنیا را به خوبی مدیریت کند. وی حتی در مدیریت روابط يا بهتر بگوییم عدم روابط با آمریکا نیز موفق است. ظریف در صورت پیروزی دموکرات‌ها تعامل خواهد کرد و در صورت موفقیت جمهوری خواهان نیز از تقابل جلوگیری می‌کند.
دلیل چهارم اینکه، ظریف به خاطر روابط خود با مقامات منطقه قادر است که وضعیت منطقه‌ای ایران را بهبود بخشد و این امر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
دلیل پنجم نیز آن است که ظریف به عاملي برای اختلاف احزاب اصلاح طلب تبدیل نمی‌شود و می‌تواند از حمایت همگان بهره‌مند باشد.
دلیل ششم اما توانایی وی در جذب آرای خاکستری است و قطعا اصلاح طلبان از این ویژگی مثبت غافل نخواهند شد.
دلیل هفتم نیز آن است او در مقابل گزینه حداکثری رقيب حرفی برای گفتن خواهد داشت و می‌تواند نظر مردم را جلب کند. روشن است که اصلاح طلبان ترجیح می‌دهند در مقابل گزينه هاي پر شانس رقيب فردی مثل ظریف را به مردم معرفی کنند.