روایت تکان‌دهنده از ۲۹ ماه گروگانگیری و شکنجه یک خانواده در رشت
بازتاب– سه سال پیش، در پانزدهم دی‌ماه ۱۴۰۰، یک تیم ماهر و حرفه‌ای از گروگانگیران با پیشینه روابط خانوادگی در محله یخسازی رشت، خانواده‌ای ۹ نفره را به اسارت درآوردند. این گروه با استفاده از شیوه‌های پیچیده و فریبکارانه، اعضای خانواده را به دام انداختند و آنها را به مدت نزدیک به سه سال در منزل خود در منطقه منظریه زندانی کردند. این گروگانگیری که با اعمال مافیایی همراه بود، به شدت موجب ترس و نگرانی در منطقه شد.
گروگانگیران با تدابیر دقیق و برنامه‌ریزی‌شده، طی ۲۹ ماه توانستند اعضای خانواده را با استفاده از داروهای روان‌گردان، خواب‌آور و شکنجه‌های غیرانسانی از مسیر طبیعی زندگی منحرف کنند. این گروه با هماهنگی‌های سازمان‌یافته، علاوه بر حبس و آزارهای جسمی و روانی، به صورت سیستماتیک اقدام به انتقال قانونی اموال منقول و غیرمنقول خانواده کردند. انتقال این اموال به‌طور ظاهری قانونی و بدون هیچ شکی انجام می‌شد و هیچ شواهدی از تقلب یا نقض قوانین در روند آن پیدا نمی‌شد.
بر اساس شواهد و مستندات قضائی، این واقعه یکی از پیچیده‌ترین و شگفت‌آورترین پرونده‌های استان در چند دهه اخیر است که شاید در آینده پرده از رازهای آن برداشته شود.
آغاز گروگانگیری
به نوشته برنا؛ در پانزدهم دی‌ماه ۱۴۰۰، تیمی از گروگانگیران حرفه‌ای که سابقه آشنایی و روابط خانوادگی با خانواده هدف داشتند، با استفاده از روش‌های پیچیده فریب، یک خانواده ۹ نفره را در محله یخسازی رشت اسیر کردند. گروگانگیران با شگردهای از پیش طراحی شده، توانستند اعضای خانواده را به دام انداخته و به مدت ۲۹ ماه در منزل شخصی آنها در منطقه منظریه حبس کنند.
این گروگانگیری که به همراه آزارهای جسمی و روانی بود، نه تنها ترس و وحشت در منطقه به وجود آورد، بلکه روندی پیچیده از انتقال اموال این خانواده به‌طور سیستماتیک و به‌ظاهر قانونی آغاز شد. گروگانگیران در کنار حبس و آزارهای غیرانسانی، اقدام به انتقال قانونی دارایی‌های منقول و غیرمنقول خانواده کردند، به‌طوری که هیچ‌گونه شکی در انتقالات به نهادهای قانونی باقی نمی‌ماند.
اعمال فشار روانی و جسمی
گروگانگیران با استفاده از داروهای روان‌گردان، خواب‌آور و شگردهای مختلف، توانستند اعضای خانواده را تحت فشارهای روانی و جسمی قرار دهند. این تیم، علاوه بر شکنجه‌های جسمی، خانواده را از مسیر طبیعی زندگی خود منحرف کردند. آنها با دادن داروهای بیهوشی و تهدیدات مداوم، اعضای خانواده را از هرگونه توانایی برای مقابله یا فرار محروم ساختند.
نقشه پیچیده گروگانگیران
بنا بر شواهد قضائی و اظهارات اعضای خانواده، این گروگانگیری با برنامه‌ریزی دقیقی انجام شده بود. گروگانگیران با استفاده از داروهایی چون کتامین، آلپرازولام، ترانکوپین، و زولپیدم، خانواده را به‌طور مستمر بیهوش کرده و شرایطی غیرانسانی برای آنها فراهم کردند. در طول مدت حبس، اعضای خانواده به‌طور مداوم تهدید به مرگ می‌شدند و به آنها گفته می‌شد که اگر کوچک‌ترین حرکتی انجام دهند، فرزندان‌شان کشته خواهند شد.
نحوه ورود به دام
آقای علم‌خواه، وکیل دادگستری و یکی از اعضای خانواده، درباره چگونگی شروع این ماجرا گفت: “زن سرکرده گروگانگیران با خانواده‌ام آشنا بود و مدتی در مراسم مذهبی که مادر همسرم برگزار می‌کرد، شرکت می‌کرد. این زن که در ابتدا به‌نظر آشنا و قابل اعتماد می‌رسید، به همسرم پیامی فرستاد و او را به منزلی در محله یخسازی رشت دعوت کرد.”
همسر آقای علم‌خواه که به دلیل آشنایی قبلی اعتماد کرده بود، به آن منزل رفت، اما بلافاصله پس از ورود به خانه، متوجه شد که فریب خورده است. همسرش به حالت نیمه‌هوشیار افتاده بود و مادرش در حالت بیهوشی به سر می‌برد. به گفته آقای علم‌خواه، زمانی که وارد آن خانه شد، به‌طور ناگهانی دو گروگان‌گیر مرد وارد شدند و با تهدید قمه به او حمله کردند.
ادامه گروگانگیری و تهدیدات مداوم
آقای علم‌خواه ادامه داد: “پس از حمله گروگانگیران، ما تحت تهدید قرار گرفتیم و از ما خواسته شد که هیچ‌گونه اقدامی انجام ندهیم. آنها از ما خواستند که صدایمان بلند نشود و تهدید کردند که اگر کوچک‌ترین حرکتی کنیم، فرزندان‌مان کشته خواهند شد.” گروگانگیران حتی با تهدید به کشتن فرزندان، آنها را مجبور به سکوت کرده و در نهایت خانواده را در یکی از اتاق‌های خانه حبس کردند.
در این مدت، اعضای خانواده تحت تاثیر داروهای روان‌گردان و خواب‌آور به‌طور مستمر بیهوش می‌شدند و در شرایط جسمی و روانی بسیار بدی قرار داشتند. گروگانگیران با تهدید و فشار، حتی به آنها اجبار کردند که از کارت‌های بانکی‌شان پول برداشت کنند و با تهدید به قتل، آنها را مجبور به همکاری کردند.
گسترش دامنه گروگانگیری
در طول یک هفته اول، گروگانگیران همزمان با نگه داشتن اعضای خانواده در خانه، به خانه‌های دیگر خانواده نیز نفوذ کردند. آنها به‌طور فریبکارانه به پدر همسر آقای علم‌خواه و سه فرزند او قرص‌هایی دادند که باعث بی‌هوشی‌شان شد. این ترفند باعث شد که گروگانگیران بتوانند در کمترین زمان ممکن خانواده را کاملاً در اختیار خود بگیرند.
وضعیت اسفناک اعضای خانواده
آقای علم‌خواه گفت که در شرایطی که اعضای خانواده به شدت تحت فشار قرار داشتند، گروگانگیران نه تنها از آنها سوءاستفاده مالی می‌کردند، بلکه شرایط جسمی و روانی‌شان را به شدت تحت تأثیر قرار دادند. “آنها دست‌های ما را با تسمه‌های کمربندی می‌بستند و برای رفتن به سرویس بهداشتی هم مراقب ما بودند. شرایط به‌قدری سخت بود که حتی برای استحمام نیز مجبور بودیم در جلوی چشم آنها این کار را انجام دهیم.”
فشارهای روانی و تهدیدات مالی
گروگانگیران در ادامه تهدیدات خود، به اعضای خانواده گفتند که ۱۵۰ میلیون تومان از کارت‌های بانکی آنها برداشت کرده‌اند و این مبلغ را به افرادی داده‌اند که در صورت اقدام علیه گروگانگیران، به خانه آنها حمله کرده و آنها را خواهند کشت. در این شرایط، اعضای خانواده به‌طور مداوم تحت تهدید قرار داشتند که اگر کوچک‌ترین اقدامی انجام دهند، عواقب جبران‌ناپذیری برایشان خواهد داشت.
انتقال به طبقه دوم و ادامه فشارها
پس از گذشت یک ماه و نیم از گروگانگیری، گروگانگیران اعضای خانواده را به طبقه دوم خانه منتقل کردند. آنها در آنجا نیز با زنجیر و کمربند اعضای خانواده را به یکدیگر بستند. در این شرایط، اعضای خانواده از ترس جان خود و با امید به نجات، به هیچ‌گونه اعتراضی نپرداختند.
گروگانگیران با استفاده از داروهای سنگین روان‌گردان مانند کتامین، فلونیترازپام و زولپیدم، اعضای خانواده را در حالت نیمه‌هوشیار نگه می‌داشتند و از آنها برای انجام خواسته‌های خود بهره‌برداری می‌کردند. در این مدت، اعضای خانواده به هیچ‌وجه قادر به مقاومت در برابر تهدیدات و آزارهای جسمی و روانی نبودند.
پایان گروگانگیری و بازگشت به زندگی
در نهایت، پس از ۲۹ ماه حبس و شکنجه‌های مستمر، خانواده توانستند از دست گروگانگیران فرار کنند و موضوع به مراجع قضائی گزارش شد. این گروگانگیری که به یکی از معماهای پیچیده و هولناک تاریخ استان گیلان تبدیل شد. این پرونده که همچنان در مراحل قضائی قرار دارد، نه‌تنها جزو پرحادثه‌ترین و پیچیده‌ترین پرونده‌ها در استان است، بلکه همچنان پرسش‌های بی‌پاسخ زیادی دارد که منتظر روشن شدنشان در آینده است.
