یادآوری تصویب کنوانسیون مریدا!

کنوانسیون مبارزه با فساد یا مریدا در سال ۲۰۰۳ به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید. این کنوانسیون که با مشارکت گسترده هیات ایرانی تدوین یافت در سال ۱۳۸۴ در دولت احمدی نژاد به امضاء دولت رسید و در سال ۱۳۸۷ در مجمع تشخیص مصلحت نظام تصویب شد.

به گزارش بازتاب به نقل از خبرآنلاین در بند 36 توصیه های FATFکشورهای عضو موظف شده اند تا چهارکنوانسیون را تصویب و اجرا کنند که کنوانسیون مریدا یکی از آنها است. در واقع این کنوانسیون در تکمیل کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی یا همان پالرمو تدوین یافته است و بسیاری از مقرره های این کنوانسیون را در بر میگیرد.

در آن زمان دولت احمدی نژاد برای آنکه خود را پیشقدم در مبارزه با فساد نشان دهد این کنوانسیون را در همان چند ماهه اول دولتش امضاء کرد. دقیقا زمانیکه پرویز داوودی معاون اول احمدی نژاد بود. پس از تصویب این کنوانسیون نیز باتوجه به مقرره های آن در مورد تبادل اطلاعات، سعید جلیلی دستور العملی را برای نحوه تبادل اطلاعات ابلاغ می کند.

حال پس از گذشت ده سال از تصویب این کنوانسیون و تجربه ای که کشور در این زمینه دارد کنوانسیون پالرمو در صحن مجمع مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. نکته شایان توجه این است که هر چند موضوع این دو کنوانسیون در ظاهر متفاوت است اما این کنوانسیون ها در مقرره های بسیاری با یکدیگر تشابه دارند و حتی عباراتشان تکرار شده است. حجم کنوانسیون مریدا و مقرره های آن نیز بسیار بیشتر از پالرمو است. تجربه ای که کشور از تصویب و اجرای کنوانسیون مبارزه با فساد داشته است این است که این کنوانسیون نه تنها مشکلی برای کشور ایجاد نکرده است بلکه فواید بسیار زیادی در زمینه استرداد مجرمین و تبادل اطلاعات آنها برای کشور ما داشته است. در واقع اصولا مجرمان مالی از ایران خارج می شوند و به ندرت پیش می آید که مجرم مالی از کشورهای دیگر وارد ایران شود لذا علی الاصول اینگونه توافقنامه ها برای کشور ما مفید هستند و ضررشان متمایل به صفر است.

  جدول مقایسه ای دو کنوانسیون