گذر از رودخانه بر دوش یک معلم
دستان یک معلم در روستا عبور از رودخانه را رقم می زند و صدای انسانیت بر موج های سرد آب سیطره می یابد.
انتشار کلیپی از عبور دادن دانش آموزان از عرض رودخانه توسط معلم جوان دیشموکی، واکنش های زیادی در پی داشت.
استان کهگیلویه و بویراحمد با توپوگرافی کوهستانی و سرزمینی سرشار از نعمت های خدادادی مملو از قصه های تلخ و شیرین است.
استانی که تا همین چهل سال پیش طعم خدمت های مختلف را نچشیده بود، این روزها در اغلب روستاهایش صحبت از اینترنت پر سرعت زده می شود، اما واژه محرومیت و عدم توسعه تاریخی همچنان با بخش های مختلفی از سرزمین بلوط ها و دنای سرافراز عجین است.
این روزها در فضای مجازی با همه خوب و بدهایش برخی پیام ها مخابره می شود که به هر شنونده ای قوت قلب می دهد که جریان انسانیت در مسیر زندگی همچنان جاریست.
در بستر همین فضا با قهرمان این روزهای رودخانه دیشموک همکلام می شویم.
صیاد تقی پور ۲۴ ساله، فارغ التحصیل دانشگاه فرهنگیان و معلم مدرسه روستای سرگچ دیشموک است که روزهای بارانی به یاری دانش آموزان مدرسه روستای سرگچ می رود.
شهر دیشموک از شمال به شهرستان لردگان چهارمحال و بختیاری، از غرب به ایذه و باغملک خوزستان، از جنوب به ارتفاعات ۳ هزار متری کوه سیاه و بخش بهمئی گرمسیر و از شرق به بخش‌های مارگون و چاروسا و شهر دهدشت ارتباط دارد.
تقی پور با اشاره به کلیپ منتشر شده، به مهر، گفت: همیشه از اینکه برای انجام وظیفه ام تشویق شوم، خجالت می کشم.
تقی پور با بیان اینکه همیشه موافق گسترش ظرفیت های مجازی بوده، گفت: فکرش را نمی کردم که این گسترش شامل حال من شود.
وی افزود: هیچ میلی به انتشار کلیپ نداشتم و بر این باورم که اجر و قرب هرکاری با این حرکات از دست می رود. به اصرار همکارانم با این کار مخالفت نکردم.
تقی پور با اشاره به دلیل عبور دادن دانش آموزان از رودخانه، عنوان داشت: منطقه سرگچ دارای چهار روستا و چهار مدرسه است که ۲ مدرسه در یک سمت رودخانه و ۲ مدرسه در سمت دیگر قرار دارد.
تقی پور با بیان اینکه محل تدریس من در روستای اخری قرار دارد، گفت: مدرسه دومی در نزدیکی رودخانه قرار دارد که چهار دانش آموز آن باید از رودخانه عبور کرده تا به مدرسه برسند.
وی افزود: با توجه به اینکه من نیز هر روز باید تا مسیر مدرسه و روستای آخری پیش بروم، در مسیر رودخانه و مدرسه دوم به دانش آموزان برای عبور از رودخانه در روز بارانی کمک می کنم.
تقی پور تصریح کرد: مسیر تردد این روستاها خاکی است، اما چهار دانش آموز باید برای رسیدن به مدرسه دوم از رودخانه عبور کنند.
این روزها مهر و مهربانی را می توان در قدم های افرادی دید که با تمام وجود و عاشقانه بذر محبت را در مسیر یک رودخانه می کارند، تا مبادا از روزنه کهنه پوتین های پلاستیکی دانش آموزان این دیار، امواج آب با سوز سرما همنشین شود.
