کیوریتوری در ایران باید تغییر جهت دهد

 این روزها نمایشگاهی با عنوان «بیداری تمام سهم است» با حضور ۹ عکاس جوان و با کیوریتوری حمید جانی پور در گالری دنا برپاست. در این نمایشگاه به تعداد متفاوتی از هر عکاس، عکس هایی روی دیوار رفته است مثلا از یک عکاس ۴ اثر و از عکاسی دیگر ۱۶ اثر تا در مجموع ۷۳ اثر روی دیوار گالری چیدمان شود. موضوعی که به همه عکاسان داده شده واحد است و به گفته جانی پور کار جمع آوری آثار برای این پروژه حدود یکسال به طول انجامیده است. دو هنرمند کارهایی مستندگونه ارائه داده اند و باقی هنرمندان در فضای «فاین آرت» کارهای خود را ارائه داده اند که از آن میان آثار سه هنرمند به فضای رئالیستی نزدیک تر است.

جانی‌پور درباره این نمایشگاه  گفت: من یک موضوع اولیه به عکاسان دادم و یک سال طول کشید تا ۹ عکاس را پیدا کردم و سوژه هم به مرور پیش رفت و حتی در گذر این یکسال فرم ارائه آثار که در ابتدا قرار بود مینیمالیستی باشد تغییر کرد اما در محتوا همان روحیه مینیمالیستی حاکم است.

وی ادامه داد: همه عکاسانی که در این نمایشگاه حضور دارند حداقل در یک نمایشگاه گروهی حضور داشته اند اما در مجموع هنرمندان تازه کار محسوب می شوند و هدف من هم کشف استعدادها بوده است. معتقد هستم کیوریتورها بهتر است بیشتر روی کشف استعدادها کار کنند تا اینکه مدام نمایشگاه های گروهی با هنرمندانی که مدام اسمشان را کنار هم می شنویم برپا شود.

این عکاس همچنین بیان کرد: تنها در صورت تغییر جهت نگاه کیوریتورهاست که کیوریتوری می تواند در ایران به خوبی جای خود را باز کند.

جانی پور درباره این موضوع که چگونه موضوع طی یک سال دستخوش تغییر شد، گفت: وقتی یک نویسنده رمانی را می نویسد در سال‌هایی که آن را در دست دارد قصه ابتدایی اش تغییر نمی کند اما شخصیت پردازی ها و فرم آن در طول یک سال دستخوش تغییر می شود. ما در محتوا تغییر فاحشی نداشتیم اما فرم را جهت بهبود محتوا تغییر دادیم و ایده های اولیه پخته تر شد چراکه در طول زمان بر دانش آدمی افزوده می شود.

این عکاس در توضیح بیشتر فضای حاکم بر کارها نیز گفت: همه ما این روزها دچار نوعی روزمره گی شده ایم و آسمان زندگی هایمان زیادی ابری است. فضای مینیمال در واقع به سمت کوچک سازی آدمها می رود و ما از این کوچک سازی در راستای کوچک سازی شخصیت ها در فضایی بزرگ الهام گرفتیم تا این کوچکی را به رخ بکشیم چرا که روزمره گی هم همین کار را با ما می کند.

او که سومین نمایشگاه خود را کیوریت می کند و پیش از آن برپایی چندین نمایشگاه انفرادی و گروهی را در کارنامه خود دارد درباره هدف اصلی اش از کشیده شدن به سمت بحث کیوریتوری بیان کرد: من قبلا هم در مصاحبه ای گفته ام که از وجود اینهمه عکاس در اطرافم ناراحت نیستم. هر چه تعداد علاقه مندان عکاسی بیشتر باشد به نفع ماست چرا که مردم به بهترین شکل تفاوت میان عکس خوب و بد را تشخیص می دهند.

جانی پور در پایان گفت: شاید هم صنف های من گاهی گلایه کنند این روزها دست هر کسی دوربین است اما در این میان استعدادهایی هستند که هیچ وقت فرصت ابراز خود را ندارند. از یک جایی به بعد احساس کردم باید در این فضا اتفاقی بیفتد برای همین اولین بار که شروع به جمع آوری عکس برای یک کافه گالری کردم فقط از هنرمندان شهرستانی عکس قبول می کردیم. البته از آن کار استقبال نشد و فرض من این است که در شهرستان اکثرا افراد درگیر ناله کردن هستند در حالیکه آنها هم برای بهبود شرایط خود باید تلاشی بکنند. اما کلید این ماجرا از همین جا زده شد و بعد از آن تصمیم گرفتم روی جوان ها و ایجاد فرصتی برای کار آنها تمرکز کنم و در حال حاضر مهمترین هدفم پیدا کردن استعدادهاست.

این نمایشگاه تا ۱۲ خرداد در گالری دنا برپاست.