کیهان بازهم عصبانی شد؛ این بار از مطرح شدن صلح امام حسن توسط رئیس جمهور

کیهان نوشت:در شرایطی که کشور درگیر تبعات نسخه سازش به‌عنوان راه رونق اقتصادی است و حامیان آن باید پاسخگوی خسارت‌های حاصل از این تجویز در طی 7 سال گذشته باشد، اما متأسفانه رئیس‌جمهور بار دیگر برای اقناع‌سازی افکار عمومی به تحریف وقایع تاریخی صدر اسلام روی آورد.

البته این اولین باری نیست که رئیس‌جمهور تاریخ را به نوعی تحریف می‌کند و روایت دیگری از آنچه اتفاق افتاده ارائه می‌دهد. این روایت‌ها که بیشتر همخوان و همراستا با رفتار دولت مطرح می‌شود، متأسفانه بارها به‌عنوان یکی از روش‌های رئیس‌جمهور برای اقناع افکارعمومی در راستای اهداف و اعمال دولت استفاده شده است. روحانی پیشتر نیز همین روایت تحریف‌شده را از صلح امام حسن(ع) ارائه کرده بود. وی در سال 94 در ضیافت افطار استانداران گفته بود: «زمانی که امام مجتبی(ع) تصمیم‌ به صلح می‌گیرند یکی از یاران امام علی(ع) پیش ایشان آمد و گفت:‌ای کاش من مرده بودم و این منظره را نمی‌دیدم و امام در پاسخ وی گفت وقتی دیدم اکثریت مردم این را می‌خواهند نخواستم چیزی که مردم نمی‌خواهند بر آنها تحمیل شود. امام حسن(ع) می‌خواهند به ما یاد بدهند که باید به مصلحت امت و خواست مردم و جامعه توجه کرد و به نفع امت و جامعه اسلامی تصمیم گرفت.»
رئیس‌جمهور همچنین پیشتر نیز با تحریف واقعه عاشورا و قیام سرخ حسینی(ع) درباره درس کربلا نیز بیان داشته بود: «درس کربلا برای ما درس تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین است. شما می‌دانید که امام حسین(ع) خیمه‌ای را به پا کرد و عمر سعد را دعوت به مذاکره کرد. شب تاسوعا ساعت‌ها با عمر سعد مذاکره کرد تا مسئله به جنگ پایان نیابد.»

روشن است که بحث‌های جناب روحانی درباره صلح امام حسن(ع) مربوط به سرنوشت مذاکرات هسته‌ای است و رئیس‌جمهور چندمین‌بار است که اصرار دارد صلح امام حسن(ع) را مصادره به مطلوب کند و به خیانت برخی خواص و فرماندهان لشکر در این صلح تحمیلی نپردازد؛ اما چرا؟! آیا فصل خیانت یارانی مانند عبیدالله بن‌عباس، مطالعه نکرده یا تعمدی برای کتمان این فصل مهم وجود دارد؟!

عبید الله بن عباس، فردی با نفوذ و فرمانده لشکر امام حسن(ع) بود، اما به نصایح و هشدارهای امام(ع) هنگام مذاکره با معاویه و عمروعاص تمکین نکرد. معاویه، هم او را فریب داد و هم با رشوه‌ای هنگفت خرید! عبیدالله به همراه هشت هزار نفر، همان وسط جنگ، به جبهه دشمن پیوست! اگر صلح و نرمش قهرمانانه، برای امام حسن(ع) تدبیری شجاعانه محسوب می‌شود، برای ابن‌عباس‌ها که در اطراف امام(ع) فراوان بودند، خیانت و ننگ و عار ابدی است.
این در حالی است که رویکرد روحانی و مدعیان اصلاح‌طلبی در معرفی نسخه سازش به‌عنوان راه رونق اقتصاد کشور، بی‌تردید خطای خسارت‌باری بود که با تحریف صلح امام حسن(ع)، یا ادعای اینکه «درس کربلا، درس مذاکره بود»(!) جبران نخواهد شد.