کنایه های صریح یک روزنامه اصلاح طلب به کیهان: حسن عباسی و رحیم پور ازغدی چه حرفی برای جوانان جناح شان دارند؟
روزنامه اعتماد در یادداشتی در واکنش به یکی از مقالات کیهان نوشته است:واقعا مابهازای شریعتی و سروش در جناح فکری مقابل چه کسانی هستند؟ آیا حسن عباسی و رحیمپور ازغدی برای جوانان این جناح تئوریسین فکریاند، برایشان چه و از که میگویند؟
در ادامه آمده است؛ در تمام اين سالها جناح مورد علاقه كيهان با در دست داشتن تمام امكانات در حوزه نشر و فرهنگ چه حرف تازهاي زده و چه اصول فكري را مطرح كرده. اين ندانستن دليل نفي نيست اما اگر فكري توليدشده، اگر گفتماني خلقشده و روش زيستني حاصلشده نسبت به آن در ناآگاهي محض به سر ميبريم.
كيهان پرونده تهاجم فرهنگي و كارنامه گروههاي مختلف در اين زمينه را بگشايد و بگويد براي مقابله با سيل فرهنگ غرب، چه مسيلي ساخته شد؟ و جز بستن و شكستن چه راهي به ذهنها رسيد. سهم اصلاحطلبان بهجاي خود محفوظ، كمي برايمان از سهم صداوسيما بگويد كه جز سوق دادن مردم به برنامههاي پيشپاافتاده ماهوارهاي نقشي نداشته. صداوسيمايي كه حاضر نيست يك برنامه از هزاران هزار ساعتش را به دست اصلاحطلبان بدهد و اگر روشنفكري پا به آن گذاشته براي انكار خودش بوده نه اثبات خويش. خوب است بگويد در تمام اين سالها مميزي كتاب به دست كدام جناح بوده؟
مرحوم آويني درباره تهاجم فرهنگي گفته بود وقتي دزد از آسمان ميآيد بلند كردن ديوار كارساز نيست. كاش مجالي فراهم شود تا بدون طعنه و كنايه و القابگذاري بيلان كاري سياستگذاران براي مقابله با تهاجم فرهنگي را بسنجيم و ببينيم جز بلند كردن ديوارها چه كردهاند؟ چند دهه قبل، غرب حرف داشت ما هم داشتيم، حرف خودمان را داشتيم اما الان چه؟
دزدان اين روزها از آسمان آمدهاند ولي باز نسخه مورد علاقه كيهان براي مقابله با فضاي مجازي مسدود و محدود كردن آن يعني همان بلند كردن ديوار است. نميدانيم چه اتفاقي بيفتد اين نظر عوض ميشود اما نكته مهمي كه نبايد از آن غافل بود اين است كه براي مواجهه با نسل جديد ما مدافع شبيه آنها شدن نيستيم، آنهايي كه تتلو را به ستاد كانديداي اصولگرا ميبرند چنين ميانديشند. راهحل ما باز كردن چتر گفتماني است كه ايران را براي همه ايرانيان ميخواهد و از غرب نميترسد، بلكه در مقابلش حرف دارد؛ از حرف زدن نميگريزد، فقط فرصت و مجال ميخواهد.