کلید پاستور۱۴۰۰ درجیب جهانگیری ؛ آیا اصلاح طلبان از معاون روحانی عبور کرده اند؟
این روزها در گعدهها و جمعهای سیاسی یک نام بیش از گذشته شنیده میشود؛ دولتمردی که اصلاحطلب و از اعضای ارشد حزب کارگزاران است؛ مردی که هیچگاه تلاشهایش را رسانهای و عمومی نکرد تا بهنوعی خود را مطرح کند، بلکه هر آنچه در طول سالها حضورش در دولتهای مختلف انجام داده، در مسیر پیشرفت کشور بوده است.
سازندگی او در دورههای مختلف غیر قابل انکار است، چه آن زمان که در دولت سازندگی استاندار اصفهان بود و چه در دولت اصلاحات که بر کرسی وزیر صنایع و معاون تکیه داشت و چه پس از آنکه در دولت روحانی معاوناول رئیسجمهور شد و هنوز هم هست.
ویژگی برتر جهانگیری نسبت به دیگر مدعیان، ازخودگذشتگی اوست. در انتخابات96 که اسحاق جهانگیری وارد عرصه انتخابات شد، برخی او را کاندیدای پوششی و برخی دیگر کاندیدای حمایتی معرفی کردند. جهانگیری در مناظره با رقبای انتخاباتی چنان خوش درخشید که برخی معتقد بودند اگر از ادامه رقابت انصراف ندهد، شانس زیادی برای تصدی ریاستجمهوری دوازدهم دارد و حتی اصولگرایان هم همین نظر را داشتند. بهعنوان مثال، حجتالاسلام حسین ابراهیمی، عضو جامعه روحانیت، در آن مقطع زمانی که چند روز به انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم مانده بود، در مورد احتمال عبور دولتیها و اصلاحطلبان از روحانی خاطرنشان کرد: «اگر مواضعی که آقای جهانگیری در روزهای اخیر میگیرد، هماهنگ با اصلاحطلبان باشد، احتمال این عبور بهصورت جدی وجود دارد.» وی با بیان اینکه احتمال نامزدی جهانگیری در انتخابات ریاستجمهوری سال 96 وجود دارد، افزود: «مواضع آقای معاوناول نسبت به گذشته تغییر کرده است و اگر این مواضع، موضع جدید اصلاحطلبان باشد، باید منتظر اتفاقات جدیدی در صحنه سیاسی کشور باشیم.» اما جهانگیری بر عهد خود با روحانی استوار ماند و در 26اردیبهشت 96 در همایش بزرگ اصلاحطلبان شیراز، کنارهگیری خود از نامزدی انتخابات ریاست جمهوری را بهنفع حسن روحانی اعلام کرد.
دلواپسی جدید دلواپسان!
بسیاری بر این اعتقادند که اسحاق جهانگیری کاندیدای اصلی جریان اصلاحات در انتخابات 1400 است و نقش او در انتخابات 96 را پشتوانه محکمی برای پیروزی او میدانند. از سویی هم پیشبینی میکنند جریان اعتدال بهواسطه حمایت اصلاحطلبان از روحانی بهعنوان یک شخصیت اعتدالی در سالهای92 و 96 خود را وامدار جریان اصلاحات میداند؛ بنابراین در حمایت از جهانگیری کوتاهی نخواهد کرد. پس با توجه به این توافق فعلی، باید منتظر هجمهها و تفرقهاندازیهای رقیب هم بود که شروع شده است. آنها با مطرحکردن حمایت اصلاحطلبان و اعتدالیون از کاندیداتوری علی لاریجانی در انتخابات ریاستجمهوری1400 بهدنبال آن هستند که علاوه بر بیاهمیت نشاندادن استراتژی اصلاحطلبان و اعتدالیون در دو انتخابات 92 و 96 چنین القا کنند که جریان اصلاحات فاقد کاندیدای مطرح و شناختهشده برای حضور درانتخابات 1400 است؛ بنابراین مجبور به ائتلاف با اعتدالیون است! در این میان برخی نقش دایه مهربان را ایفا میکنند، مانند عباس سلیمی نمین، فعال سیاسی اصولگرا که دیروز گفت: «بعد از آنکه جهانگیری در تبلیغات انتخاباتی از روحانی قویتر ظاهر شد، خیلی از اهالی سیاست پیشبینی کردند که نقش او بعد از انتخابات تغییر میکند، یا کاسته خواهد شد. اگر آن تصویر ذهنی که در رقابتهای انتخاباتی برای مردم ایجاد شد، ادامه مییافت، در واقع آقای روحانی کمرنگ و کمرنگتر میشد. قطعا این وضعیت باید بهنوعی حلوفصل میشد و اکنون شاهد کمرنگشدن نقش او هستیم.» این اظهارات در راستای تفرقهافکنی میان جهانگیری و رئیسجمهور است و گوینده اصولگرا بهنوعی درصدد القای این موضوع است که اکنون وحدت و همدلی میان رئیسجمهور و معاون اول او وجود ندارد.
عبور از جهانگیری؛ نه!
اصلاحطلبان در مقابل این هجمهها و برنامههای تخریبی سکوت نکرده و از مواضع خود دفاع میکنند. احمد نقیبزاده چندی قبل در گفتوگویی تاکیدکرده بود: «بسته به شرایط آن روز، چینش نیروها و کاندیداهایی که در آن زمان مطرح میشوند، باید تصمیمگیری کرد، اما در شرایطی که انتخاب بین فردی مثل جهانگیری و لاریجانی باشد، قطعا اولویت با جهانگیری است، برای آنکه اساس ذهن آقای لاریجانی اصولگرایی است. اینکه نیروهای اصلاحطلب تا چه حد بتوانند به آقای لاریجانی نزدیک شوند، من فکر میکنم این تصمیم باید بسیار محتاطانه صورت بگیرد. باید در خاطر داشته باشند که اگر لاریجانی خود را به سمت اصلاحات سوق داده، به دلیل آن است که پیروزی عملگرایان و اصلاحطلبان را دیده است و شم سیاسی خود را در نظر گرفته است. البته اگر در یک طرف آقای جلیلی و آقای رئیسی قرار بگیرند و در طرف دیگر آقای لاریجانی باشد، طبعا در آن زمان همه به سوی آقای لاریجانی روی میآورند.» روز سهشنبه هم احمد شیرزاد به نامهنیوز گفت: «قراردادن جهانگیری در مقابل افرادی همچون لاریجانی ناشی از گستردگی اردوگاه اصلاحطلبان است. اصلاحطلبان بنای عبور از جهانگیری را ندارند. اردوگاه اصلاحطلبان خیلی بزرگ است و چارچوب تنگی ندارد. لذا هر فردی در این جریان میتواند نظرات خود را بیان کند. این بهمعنی برنامهریزی و طرح و نقشه این جریان برای انتخابات بعدی نیست.» باید منتظر ماند تا زمانی که بحثها و گمانهزنیهای انتخاباتی جدی شود و شرایط برای تحلیل دقیقتر و کاملتر فراهم شود.
منبع : روزنامه آرمان