کشور نیازمند سدسازی است
رئیس موسسه تحقیقات آب گفت: منابع تجدید شونده آب در ایران حدود ۲۵ درصد متوسط جهانی است و با این وجود، پتانسیلهای کمی برای جمعآوری آب در ایران موجود است.
به گزارش تسنیم، محمدرضا کاویانپور، رئیس موسسه تحقیقات آب در نشستی خبری اظهار داشت: تغییرات دریای خزر در طول 10 سال گذشته توسط مراکز بینالمللی مورد مطالعه قرار گرفته، در داخل کشور نیز تحقیقاتی روی این موضوع صورت گرفته و برای بخشهای ذیربط برنامههایی تدوین شده است.
وی افزود: بر اساس آنچه ترسیم شده شاهد کاهش تراز آب دریای خزر هستیم که برای این موضوع نیز برنامه ریزیهای لازم توسط دستگاهها و نهادهای مختلف درحال انجام است.
کاویانپور خاطرنشان کرد: به طور میانگین در هر سال، تراز دریای خزر حدود 20 تا 25 سانتیمتر کاهش مییابد؛ کهالبته این کاهش تراز، با الگوی ثابت نیست، بلکه نوسان دارد.
رئیس موسسه تحقیقات آب با بیان اینکه “اثرات کاهش تراز دریای خزر در کشورهای مختلف متفاوت است”، گفت: برای این موضوع دلایل متفاوتی نقش دارد، هر کدام از این کشورها چارهجوییهایی را انجام دادهاند و ما نیز به دنبال ارائه گزارشات به روز از تغییرات هستیم و همکاری بینالمللی نیز در این عرصه وجود دارد.
وی ادامه داد: کاهش تراز دریای خزر مربوط به تغییرات الگوی آب و هوایی است؛ در سال گذشته 1.4 درجه افزایش دما را نسبت به درازمدت شاهد بودیم و بر اساس آنچه در مطالعات وجود دارد، تغییر اقلیم یکی از دلایل اصلی است.
کاویانپور با بیان اینکه “سدسازی یک برنامه توسعهای برای کشور بوده که گامهای آن بعد از انقلاب برداشته شد”، گفت: منابع تجدید شونده آب در ایران حدود 25 درصد متوسط جهانی است و با این وجود، پتانسیلهای کمی برای جمعآوری آب در ایران موجود است.
وی افزود: در مناطقی مربوط به زاگرس مرکزی و البرز امکان بیشتری برای ذخیره آب وجود دارد و با توجه به اینکه در طول سال 250 میلیمتر بارش در کشور آن هم در مناطق مختلف صورت میگیرد نیازمند ذخیره آب هستیم.
رئیس موسسه تحقیقات آب تصریح کرد: با توجه به الگوی نامنظم و پراکنش نامتوازن بارشها در کشور، نیازمند سدسازی هستیم تا بتوانیم آبهای روان را برای توزیع مناسب و جلوگیری از هدررفت منابع آب شیرین، مهار و مدیریت کنیم.
کاویانپور با بیان اینکه “در طول 100 سال گذشته میانگین بارشها 14 درصد کاهش یافته و در این بین شاهد افزایش 1.5 درجهای افزایش دما نیز هستیم”، گفت: در طول 10 سال گذشته به جز سال 1398 الگوی بارشها در ایران منفی بود و شاهد آمار کاهشی عجیبی در این حوزه بودیم.
وی ادامه داد: در شرایطی که منابع آب عدم قطعیت دارد، داشتن ساختارهایی که بتواند برای مدتی به شما قدرت انعطاف بدهد تا دوران خشکسالی را که معلوم نیست چه میزان طول میکشد لازم است، به طور مثال در همدان که پایتخت باستانی ایران بود شاهد خشکسالی هستیم همچنین در کرخه نیز که یکی از پرآبترین مناطق کشور شناخته میشد، کاهش شدید بارندگیها اتفاق افتاده است.
رئیس موسسه تحقیقات آب با بیان اینکه “تعداد سدهایی که ممکن است برای مهار سیلاب، تامین آب شرب و یا کشاورزی باشد اکنون روند منطقی را طی میکند”، گفت: باید توجه داشت که در شرایط فعلی، کشور به سمت آبهای نامتعارف، استفاده از پساب برای صنعت و کشاورزی رفته است که همین مساله میتواند بخشی از نیازها را پاسخ دهد.
کاویانپور با تأکید بر ضرورت فرهنگ سازی و بالابردن ارزش آب در نگاه مردم، اذعان داشت: در همین راستا از تاریخ 17 اسفندماه تا دوم فروردینماه جشنواره آب را برگزار کردهایم تا بتوانیم با انجام اقدامات فرهنگی اهمیت آب را نشان دهیم.