کشف فسیل 300 میلیون ساله که ممکن است از نادرترین جواهرات ماقبل تاریخ باشد

بازتاب– در دل سنگهای خاموش و خاکهای باستانی، گاهی گنجهایی پنهاناند که منتظرند تا چشمی تیزبین و ذهنی کنجکاو آنها را کشف کند. یکی از همین گنجینهها اخیراً در سفر علمی سادهای توسط یک استاد دانشگاه و دانشجوی جوانش پیدا شد. فسیلی بینظیر از آمونیت با درخششی مرواریدی که توجه جامعه علمی را به خود جلب کرده است.
داستان کشف از زبان کاشفان
دکتر «کریس شلتون»، استاد دانشگاه راجرز استیت (RSU)، به همراه دانشجوی خود «کلبی دولینگ» به محلی رفتند که سالها به عنوان نقطهای مناسب برای جستوجوی فسیل شناخته میشد. اما این بار، اتفاقی خارقالعاده رخ داد. دولینگ قطعهای درخشان و بزرگ از صخره را به استادش نشان داد. شلتون بلافاصله متوجه شد با فسیلی روبهرو هستند که نهتنها نادر، بلکه فوقالعاده خاص است.
آمونیتی با درخشش جواهر
این فسیل مربوط به گونهای از آمونیتهاست. جانوران دریایی منقرضشده با صدفهای مارپیچی. چیزی که این نمونه را متمایز میکند، لایهای از «آراگونیت» است که در طول میلیونها سال به طرز شگفتانگیزی سالم باقی مانده و درخششی همانند مروارید دارد. این ویژگی بسیار کمیاب است و تنها در برخی مناطق خاص مانند کانادا دیده شده، جایی که این نوع فسیلها به سنگهای قیمتی با نام «آمولایت» تبدیل میشوند.
شلتون توضیح میدهد: «آمولایت یک گوهر زیستی است، مثل مروارید، که از صدف فسیلشدهی جانوران دریایی تشکیل شده. ساختار میکروسکوپی آراگونیت باعث ایجاد رنگهای زنده و درخشان میشود، چیزی که در دنیای فسیلها بسیار نادر است.»
قدمتی فراتر از دایناسورها
تحقیقات اولیه نشان میدهد این فسیل متعلق به دوران «کربونیفر» یعنی حدود ۳۰۰ میلیون سال پیش است. جالبتر آنکه این دوره میلیونها سال پیش از ظهور دایناسورها بوده. این کشف اگر تأیید شود، دومین مورد در جهان از حفظ آراگونیت در این قدمت خواهد بود؛ اولین مورد مربوط به منطقهی باستانشناسی «Buckhorn Asphalt» در جنوب اوکلاهاما است.
سکوتِ پررمز و رازِ محل کشف
از آنجایی که محل کشف این فسیل پتانسیل بالایی برای یافتههای بیشتر دارد، پژوهشگران تصمیم گرفتهاند آن را تا زمان تکمیل تحقیقات، مخفی نگه دارند. در بازگشتهای بعدی به این مکان، آنها فسیلهای متعددی از جمله بقایای کوسهها و دیگر موجودات کمیاب دریایی پیدا کردهاند که در تحقیقات آینده مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
مسیر علمی یک دانشجوی جوان
کلبی دولینگ، دانشجوی جوانی که این فسیل را یافت، میگوید: «تا حالا هیچوقت چیزی به این خارقالعادهای پیدا نکرده بودم. این کشف علاقهام به دیرینهشناسی را چند برابر کرد.»
او که به زودی با مدرک کاردانی فارغالتحصیل میشود، قصد دارد تحصیلاتش را ادامه دهد و وارد حوزه زمینشناسی نفت شود. دولینگ همچنین در نگارش مقاله علمی مربوط به این کشف همراه با استادش نقش خواهد داشت.
دکتر شلتون و دولینگ اکنون در حال آمادهسازی مقالهای علمی هستند که با همکاری دکتر «تروی راسپبری» از دانشگاه استونی بروک نیویورک تکمیل خواهد شد. آنها امیدوارند تا پایان سال ۲۰۲۵ این مقاله را برای داوری و انتشار ارسال کنند. در صورت تأیید، این کشف نهتنها وارد منابع علمی خواهد شد، بلکه شاید نام دولینگ را نیز بهعنوان یکی از کاشفان جوان تاریخ ثبت کند.
شلتون معتقد است که یادگیری واقعی در دل طبیعت اتفاق میافتد. او میگوید: «هر وقت بتوانم دانشجوها را از کلاس بیرون ببرم و به دل طبیعت ببرم، میدانم که بهترین فرصت آموزشی را در اختیارشان قرار دادهام. چیزی که در کتابها نمیشود تجربهاش کرد، در لحظه کشف یک فسیل ممکن میشود. انگار بخشی از تاریخ را خودت لمس کردهای.»
کشف فسیلی با چنین قدمت و زیبایی درخشان، نهتنها گامی بزرگ در درک ما از گذشته زمین است، بلکه یادآور این حقیقت است که علم همیشه در اطراف ماست در دل خاک، زیر سنگها، و در لحظههایی که گمانش را هم نمیبریم.
منبع scitechdaily