کالای غیرنفتی به آمریکای لاتین بفرستیم

معاون اول رئیس‌جمهور در جریان سفر به بولیوی گفت: ایران به‌عنوان کشوری که دارای بزرگ‌ترین ذخایر گاز طبیعی در جهان است، نقش فعالی در مجمع کشور‌های صادرکننده گاز و ایجاد هماهنگی در جهت توسعه و ارتقای گاز در سبد انرژی جهان ایفا می‌کند.

اسحاق جهانگیری انرژی را از مهم‌ترین پیش‌نیاز‌های توسعه کشور‌ها برشمرد و خاطرنشان کرد: خوشبختانه کشور‌های تولیدکننده و صادرکننده گاز، با پیش‌بینی نسبت به آینده وضعیت انرژی، ۱۷سال پیش تصمیم به ایجاد مجمع کشور‌های صادرکننده گاز گرفتند و امروز این مجمع به نهادی تاثیرگذار در حوزه انرژی در عرصه بین‌الملل تبدیل شده است. او همچنین آمریکای لاتین را منطقه‌ای پراهمیت دانست و گفت: توسعه و گسترش همکاری با کشور‌های آمریکای لاتین از جایگاه ویژه‌ای در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران برخوردار است. درواقع منطقه آمریکای لاتین به‌دلیل داشتن منابع طبیعی فراوان و برخورداری از ظرفیت‌های متعدد در کنار ثبات سیاسی، رشد اقتصادی و قوانین سرمایه‌گذاری مناسب، به محلی برای سرمایه‌گذاری تبدیل شده است.

به گزارش بازتاب به نقل از آرمان، رضی حاجی‌آقامیری، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران، در مورد اهمیت ارتباط تجاری با این منطقه می‌گوید: «آمریکای لاتین ظرفیت‌ها و فرصت‌های بسیاری برای همکاری اقتصادی و تجاری با ایران دارد و در نتیجه همکاری با این کشور می‌تواند سودآوری بسیاری برای ما داشته باشد.»

با توجه به صحبت‌های آقای جهانگیری کشورهای آمریکای لاتین از اولویت‌های سیاست خارجی ایران است. به‌نظر شما کشورهای آمریکای لاتین به لحاظ تجاری چه سودآوری می‌توانند برای ما داشته باشند؟

سوابق تجاری ما با آمریکای لاتین بیشتر مربوط به خدمات پس از فروش فنی و مهندسی بوده است و شاید اکنون نیز همین اتفاق بیفتد. در دولت‌های نهم و دهم روابط تجاری ایران با کشور ونزوئلا بسیار فعال بوده است. اکنون شاید منظور آقای جهانگیری این است که دوباره مجبور شویم همان صادرات فنی و مهندسی را به آمریکای لاتین داشته باشیم. در حال حاضر ما بیشترین محصولی که برای صادرات داریم، نفت است که خود این کشورها از جمله ونزوئلا دارای مخازن نفت هستند و می‌توانند نفت کشور خود را تامین کنند، ولی به‌لحاظ صادرات کالاهای غیرنفتی به آمریکای لاتین، باید به محصولات کشاورزی، تا حدودی صنایع دستی و کالاهایی از این قبیل اشاره کرد. آمریکای لاتین ظرفیت‌ها و فرصت‌های بسیاری برای همکاری اقتصادی و تجاری با ایران دارد و در نتیجه همکاری با این کشور می‌تواند سودآوری بسیاری برای ما داشته باشد. در واقع وجود ظرفیت‌ها و مزایای متعدد در منطقه آمریکای لاتین، آن را به محلی برای سرمایه‌گذاری تبدیل کرده است، تا آنجا که در سال 2011 رکورد سرمایه‌گذاری خارجی در این منطقه شکسته شد.

همان‌طور که گفتید، در زمان آقای احمدی‌نژاد با کشورهایی مانند ونزوئلا روابط نزدیکی داشتیم و افراط و تفریط در این زمینه‌ها بسیار زیاد بود. اکنون روابط تجاری با کشورهای آمریکای لاتین چگونه باید باشد؟

مقایسه دولت فعلی با دولت‌های نهم و دهم مقایسه درستی نیست، چراکه دولت فعلی به لحاظ نگاه به سیاست خارجی با آقای احمدی‌نژاد تفاوت‌های بسیاری دارد که همین تفاوت‌ها باعث می‌شود روش‌هایی که آنها می‌توانند در ایجاد مناسبات تجاری با آمریکای لاتین اعمال کنند؛ مبتنی بر سیاست‌هایی باشد که اختلاف بسیاری یا یکدیگر دارند. دولت فعلی در شرایط موجود، برخوردار از یک سیاست خارجی بسیار موفق است و باید به آن به‌عنوان یک فرصت بی‌‌‌نظیر و استثنایی نگاه کنیم. اکنون ما باید با برنامه‌ریزی و نگاهی راهبردی، روابط با این منطقه مهم از دنیا را گسترش دهیم. در مجموع باید نه‌تنها ارتباط تجاری با آمریکای لاتین، بلکه برای خود بازارهایی را با سایر کشورهایی که ظرفیت مناسب برای تجارت خارجی دارند، ایجاد کنیم. همچنین روابط تجاری و اقتصادی ما نباید تنها منحصر به کشورهای سنتی باشد که در گذشته با آنها رابطه داشتیم. باید مناسبات و روابط اقتصادی خود را به سایر کشورهای جهان گسترش دهیم و آمریکای لاتین هم می‌تواند جزو این کشورها باشد.

به‌نظر شما اتاق‌های بازرگانی و بخش خصوصی چه نقشی می‌توانند در توسعه این روابط داشته باشند؟

در ابتدا دولت باید بسترهای ایجاد همکاری را برای اتاق‌های بازرگانی و بخش خصوصی آماده کند. اگر بازاری باشد که استعداد و ظرفیت ایجاد روابط تجاری با آن وجود داشته باشد، در صورت فراهم‌بودن بسترها و برطرف‌کردن کاستی‌ها در امر صادرات، بخش خصوصی می‌تواند نقش پررنگی در این زمینه ایفا کند. این مساله‌ای است که بین همه کشورها مشترک است. باید با افزایش سرمایه در این مسیر، ظرفیت‌های بیشتری برای گسترش همکاری‌های اقتصادی میان بخش‌های خصوصی و دولتی دو طرف ایجاد کنیم. در حال حاضر مشکلاتی در مجموعه صادراتی که ما به کشورهای مختلف داریم، وجود دارد. به‌طور مثال مشکل ارزی که برای قیمت تمام‌شده کالاهای صادراتی است، منحصر به یک یا دو کشور نمی‌شود، بلکه به هر کشوری که در دنیا قصد صادرات داشته باشیم، مربوط می‌شود. در امر صادرات به کشورهای مختلف قطعا رقیبانی وجود دارند و در عین حال رقبای ما از امتیازاتی برخوردار هستند که ما نیستیم. درنتیجه دولت باید شرایطی را ایجاد کند که در صورت امکان مجموعه اتاق‌های بازرگانی و بخش خصوصی بتوانند به کشورهای آمریکای لاتین صادرات داشته باشند. همچنین بعد مسافت مساله بسیار مهمی است که دولت باید به آن توجه داشته باشد و شرایط مناسب در این زمینه را نیز فراهم کند. بنابراین قطعا در صورت آماده‌شدن بسترها اتاق‌های بازرگانی و بخش خصوصی فعال خواهند شد و روابط تجاری با این کشورها گسترش خواهد یافت.